Real Madrid - Fenerbahce 85-80¡Ella derrotó su desgracia durante todo el año, calificó con una derrota en casa, se mantuvo frente a 14,000 turcos, derrotó a Fener de Zer con 85-80! ¡Con su pista, Real es campeona europea!
Incluso antes de que comenzara la temporada, aprendió a vivir con sus problemas. Perdió a su líder, Sergio Yul, a mediados de agosto, y luego vio a todas sus estrellas lesionadas por períodos más largos o más largos. Terminó quinto en la temporada regular, pero logró eliminar al Panathinaikos con una desventaja de personas sin hogar. Fue a Belgrado jugando contra la "maldita" audiencia de Fenerbahce. Real, sin embargo, superó todos los obstáculos que han llegado a su fin hasta el final y ganó el décimo trofeo europeo en su historia, y segundo con Pablo Lassos a su volante.
En la final, se encontró con el gran equipo polaco Zeljko Obradovic frente a ella y vio a Nicholas Honey enfrentar un partido de por vida. Sin embargo, ella tenía una respuesta a cada problema que sus oponentes ponían mostrando que el trabajo de Lassos es excelente, a pesar de que ha sido desafiada muchas veces. Doncic estaba constantemente "presente", Kozer habló en términos críticos y su defensa era firmemente "acertada" para sus datos, lo que la condujo a un gran éxito. Fenner grita por la falta de Tobunk en el rebote ofensivo defensivo que recibió poco antes del final.
Lasso, en un principio, reclutó a tres guardias (Doncic, Kabatso, Kozer) por "seguridad de ocupación" contra la alta figura de Fenerbahce. El primer elemento de la carrera fueron las dos faltas rápidas de Vuleli, pero Duverioglu era un factor X con soluciones agresivas continuas para 9-13 a 6 '. Los madridistas, sin embargo, encontraron tres puntos seguidos de Kozer, Rudi y Yul para adelantar (18-15). Slowake le dio un respiro a Fener, pero una nueva "bomba" a mano Radolf formó 21-17 de los primeros diez.
Con velocidad real y Rudy eficiente, el Real llegó en el segundo período con Real rápido alcanzando +7 (27-20, a 13 '). El "trabajo italiano" con Honey (11), sin embargo, se implementó sin problemas para Fener, quien reaccionó y redujo inmediatamente (31-30 a 16 '). Los madrileños 'pegado' de nuevo en defensa de los cambios turcos ... Sloukas y se pusieron adelante por 35-37, mientras que la mitad terminó 38-40 después de tres punteros de Carol y el guardia griega.
Cozero puso la chispa en el comienzo temprano del Real en la segunda mitad (45-40 a 22 '), pero Honey "golpeó" nuevamente con puntos para 47-45. El partido ... se iluminó con cestas contiguas de dos vías y Doncic para pausar la transición al correr por 55-50. Las defensas se agudizaron como deberían, y el resultado fue para beneficiar al equipo de Loso que siempre había jugado contra Kozer en la tercera temporada de +8 (63-55).
Con un impulso y decisión similar, los madridistas ingresaron en el cuarto período, manteniendo la diferencia constante (66-58 a 32 '). O Miel dio nueva "respirar" con una canasta de tres puntos, pero un poco más tarde Vesely hizo innecesaria falta, antideportiva que cambió después de que los datos han llevado a un tiro Carol por la primera diferencia de dos dígitos (71-61, 34 '). De nuevo Meli fue el jugador que bajó ligeramente la brecha (74-66, a 37 '), mientras que Yul fue eliminado con una falta de 2:40 antes del final. El italiano tuvo 1/2 disparos y Dixon tuvo una canasta difícil por -5 (74-69). Tavares estuvo tranquilo desde la línea con 2/2 para 76-69, seguido de un salto errante de Wanakemaker. Fener ha hecho el último intento de derrocar y bajó a 80-75, seguido por 1/2 de Carroll por 81-75. Dixon poner puntero "bomba" para el 81-78, 22 "antes del final, con Kozer tienen 0/2 tiros libres a continuación. El Trey Thompkins, sin embargo, había para el rebote ofensivo, pero para la que falta, y puso una canasta por 83-78, pero Honey bajó por 83-80, pero Kozer estuvo genial en sus nuevos tiros de 85-80, que fue el resultado final.
Los diez minutos: 21-17, 38-40, 63-55, 85-80
Los MVP: Luca Ntontsits logrado en otro juego no coinciden recordado a su edad y tenía 15 puntos, 4 asistencias y 3 rebotes en su última aparición quizás en la Euroliga. Por supuesto, la contribución de Fabien Kozer fue excelente, pero se perdió dos golpes cruciales, pero terminó el partido con 17 puntos y 3/3 triples.
Skleros: Nikolo Honey dio lo que tenía y no tuvo que llevar al Fenerbahce en la segunda conquista consecutiva del trofeo. Tenía 28 puntos, 6 rebotes y 1 asistente, pero no el apoyo adecuado de sus compañeros de equipo. Para Real, "duro" con rebotes nodales fueron Trey Tombkins y Felipe Reyes.
Compañerismo: Los Zots esperaron mucho más que Jan Veseli en una final. La República Checa no recordó el principal centro de la Euroliga de este año, con 3 puntos, 5 rebotes y 2 errores en 23 '.
Inorados: No hizo sentir su presencia, en la primera final de su carrera, Marko Guduric. La guardia serbiaT fue imparable en el 9 'que luchó, e indignó a Zeljko Obradovic con algunas decisiones y posiciones defensivas.
El Gela: Muy puntos cruciales del partido, Fenerbahce no pudo asegurar algunos rebotes defensivos importantes y permitió que el real de encontrar soluciones gracias a "basura" agresivo que se reunieron. De hecho, el problema de los turcos es que el rebote no sólo se pierde en situaciones que antes para respaldar los cambios. Uno de ellos era, y el de Trey Thompkins, aunque hubo faou, destinado a gobernar el juego.
El Stand: Por otro juego de la Final Four, el Fenerbahce se sentía como en su casa ..., después de unos 14.000 seguidores sobre la "ocupación" de Belgrado y "Stark Arena" pintando el cuadro amarillo del campo. La final, pero terminó con sonrisas y la celebración de los pocos aficionados del Real.
She defeated her misfortune throughout the year, qualified with a home defeat, withstood in front of 14,000 Turks, knocked Zer's Fener with 85-80! With her cue, Real is European champion!
even before the season, she learned to live with her troubles. She lost her leader, Sergio Yul, in mid-August, and then saw all her stars injured for longer or longer periods. He finished fifth in the regular season, but managed to eliminate Panathinaikos with a homeless handicap. She went to Belgrade by playing against Fenerbahce's "damn" audience. Real, however, overcame every obstacle that has come to its end to the end and won the 10th European trophy in its history, and 2nd with Pablo Lassos at its wheel.
In the final, she found the great Polish team Zeljko Obradovic facing her and saw Nicholas Honey face a career match. However, she had an answer to every problem that her opponents put in showing that Lassos' work is excellent, even though she has been challenged many times. Doncic was steadily "present", Kozer spoke in critical terms and her defense was firmly "steel" for her data, leading her to great success. Fenner shouts for Tobunk's foul in the defensive offensive rebound he took shortly before the end.
Lasso, on the start, recruited three guards (Doncic, Kabatso, Kozer) for "security of occupation" against the tall figure of Fenerbahce. The first element of the race was the two fast Vuleli fouls, but Duverioglu was an X-factor with continuous aggressive solutions for 9-13 at 6 '. The Madridians, however, found three-point in a row from Kozer, Rudi and Yul for overtaking (18-15). Slowake gave Fener a breath, but a new "bomb" by hand Radolf formed 21-17 of the first ten.
With real speed and efficient Rudy, the Real came in the second period with Real fast reaching +7 (27-20, at 13 '). The "Italian job" with Honey (11th), however, was implemented flawlessly for Fener, who reacted and reduced immediately (31-30 at 16 '). The Madridles were again "stuck" in the defense of the changes of the Turks who had ... Slougas and they passed ahead with 35-37, while the half-time ended with 38-40 after three-pointers by Carol and the Greek guard.
Cozero put the spark on Real's early start in the second half (45-40 at 22 '), but Honey "hit" again with points for 47-45. The match ... lit up with contiguous, two-way baskets and Doncic to pause the transition by running for 55-50. The defenses sharpened as they should, and the result was to benefit the Loso team who had consistently played Kozer for the +8 (63-55) third season.
With similar momentum and decisiveness, the Madridians entered in the fourth period, with the difference being kept constant (66-58 at 32 '). Honey gave a new "breath" with a three-pointer, but shortly afterwards Veselli made an unnecessary, unsportsmanlike foul that changed the data after he led to a shot of Carol for the first double-digit difference (71-61 at 34 '). Again Meli was the player who slightly lowered the gap (74-66, at 37 '), while Yul was eliminated with a foul of 2:40 before the end. The Italian had 1/2 shots and Dixon had a difficult basket for -5 (74-69). Tavares was calm from the line with 2/2 for 76-69, followed by a wandering leap from Wanakemaker. Fener has made the last attempt to overthrow and lowered to 80-75, followed by 1/2 from Carroll for 81-75. Dixon put a three-shot "bumper" on the 81-78, 22 "before the end, with Kozer having 0/2 shots afterwards, but Trey Tobbins was there for the aggressive rebound, but he fouls away, and he put on a basket for 83-78, but Honey was down for 83-80, but Kozer was cool in his new 85-80 shots, which was the final score.
The ten minutes: 21-17, 38-40, 63-55, 85-80
MVP: Luca Doncic has managed another game to make a match that did not recall his age and had 15 points, 4 assists and 3 rebounds in his last event in Euroleague. Of course, Fabien Kozer's contribution was great, but he missed two crucial shots, but finished the match with 17 points and 3/3 triples.
Skleros: Nikolo Honey gave what he had and did not have to lead Fenerbahce in the second consecutive conquest of the trophy. He had 28 points, 6 rebounds and 1 assistant, but not the proper support from his teammates. For Real, "tough" with nodal rebounds were Trey Tombkins and Felipe Reyes.
Fellowship: The Zots waited a lot more than Jan Veseli in a final. The Czech Republic did not recall the top center of this year's Euroleague, having 3 points, 5 rebounds and 2 mistakes in 23 '.
Inorados: He did not make his presence felt, in the first final of his career, Marko Guduric. The Serbian GuardT was unstoppable in the 9 'he fought, and outraged Zeljko Obradovic with some decisions and defensive positions.
Ghela: In very crucial points of the match, Fenerbahce has failed to secure some important defensive rebounds and has allowed Real to find solutions thanks to the aggressive "trash" he has picked up. Indeed, the problem for the Turks is that the rebounds were not lost only in cases where they used defense with change. One of them was Trey Tombkins, although there was a fuse to judge the game.
The Vendetta: For another game in the Final Four, Fenerbahce felt like ... in her home, with about 14,000 fans taking "Belgrade" and "Stark Arena" with the yellow frame on the court. The final ended with smiles and celebrations for Real's few friends.
Νίκησε όλη τη χρονιά την ατυχία της, προκρίθηκε με μειονέκτημα έδρας, άντεξε μπροστά σε 14.000 Τούρκους, λύγισε τη Φενέρ του Ζοτς με 85-80! Με τη μαγκιά της, η Ρεάλ είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης!
Πριν καν ξεκινήσει η σεζόν, έμαθε να ζει με τα προβλήματά της. Έχασε τον ηγέτη της, Σέρχιο Γιουλ, στα μέσα του Αυγούστου κι εν συνεχεία είδε όλα τα αστέρια της να τραυματίζονται για πιο μικρά ή πιο μεγάλα χρονικά διαστήματα. Κατέληξε στην 5η θέση της regular season, κατάφερε να αποκλείσει όμως τον Παναθηναϊκό με μειονέκτημα έδρας. Πήγε στο Βελιγράδι παίζοντας κόντρα στο «κολασμένο» κοινό της Φενέρμπαχτσε. Κι όμως, η Ρεάλ ξεπέρασε κάθε εμπόδιο που της τέθηκε στη διαδρομή μέχρι το τέλος και κατέκτησε το 10ο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της και 2ο με τον Πάμπλο Λάσο στο τιμόνι της.
Στον μεγάλο τελικό, βρήκε απέναντί της την ομάδα του σπουδαίου πολυνική Ζέλικο Ομπράντοβιτς και είδε τον Νικολό Μέλι να κάνει ματς καριέρας. Ωστόσο, είχε απάντηση σε κάθε πρόβλημα που της έβαλαν οι αντίπαλοί της δείχνοντας πως η δουλειά του Λάσο είναι εξαιρετική, ακόμη κι αν έχει αμφισβητηθεί πολλάκις. Ο Ντόντσιτς ήταν σταθερά «παρών», ο Κοζέρ μίλησε στα κρίσιμα και η άμυνά της ήταν σταθερά «ατσάλινη» για τα δεδομένα της οδηγώντας την στην σπουδαία επιτυχία. Φωνάζει η Φενέρ για φάουλ του Τόμπκινς στο καθοριστικό επιθετικό ριμπάουντ που πήρε λίγο πριν το τέλος.
Ο Λάσο, με το ξεκίνημα, επιστράτευσε τρία γκαρντ (Ντόντσιτς, Καμπάτσο, Κοζέρ) για «ασφάλεια κατοχών» απέναντι στο ψηλό σχήμα της Φενέρμπαχτσε. Πρώτο στοιχείο του αγώνα ήταν τα δύο γρήγορα φάουλ του Βέσελι, αλλά ο Ντουβερίογλου ήταν X-factor με συνεχόμενες επιθετικές λύσεις για το 9-13 στο 6'. Οι Μαδριλένοι όμως βρήκαν τρίποντα κατά σειρά από Κοζέρ, Ρούντι και Γιουλ για το προσπέρασμα (18-15). O Σλούκας έδωσε μία ανάσα στη Φενέρ, αλλά νέα «βόμβα» διά χειρός Ράντολφ διαμόρφωσε το 21-17 του πρώτου δεκαλέπτου.
Με κεκτημένη ταχύτητα και αποτελεσματικό Ρούντι εμφανίστηκε στη δεύτερη περίοδο η Ρεάλ φτάνοντας γρήγορα στο +7 (27-20, στο 13'). Το «Italian job» με τον Μέλι (11π.), όμως, εφαρμόστηκε άψογα για την Φενέρ που αντέδρασε και μείωσε άμεσα (31-30, στο 16'). Οι Μαδριλένοι «κόλλησαν» εκ νέου στην άμυνα αλλαγών των Τούρκων που είχαν... Σλούκα και πέρασαν μπροστά με 35-37, ενώ το ημίχρονο έληξε με 38-40 έπειτα από τρίποντα του Κάρολ και του Έλληνα γκαρντ.
Ο Κοζέρ έβαλε την «σπίθα» για το δυναμικό ξεκίνημα της Ρεάλ στο δεύτερο ημίχρονο (45-40, στο 22'), αλλά ο Μέλι «χτύπησε» ξανά με σερί πόντους για το 47-45. Το ματς... άναψε με συνεχόμενα, εκατέρωθεν καλάθια και τον Ντόντσιτς να πατά φρένο στο transition εκτελώντας για το 55-50. Οι άμυνες έσφιξαν, ως όφειλαν, και το αποτέλεσμα ήταν να ωφεληθεί η ομάδα του Λάσο που είχε σταθερά πρωταγωνιστή τον Κοζέρ για το +8 (63-55) της τρίτης περιόδου.
Με αντίστοιχη ορμή κι αποφασιστικότητα μπήκαν στο τέταρτο δεκάλεπτο οι Μαδριλένοι με την διαφορά να διατηρείται σταθερή (66-58, στο 32'). O Μέλι έδωσε νέα «ανάσα» με τρίποντο, αλλά λίγο αργότερα ο Βέσελι έκανε αχρείαστο, αντιαθλητικό φάουλ που άλλαξε τα δεδομένα αφού οδήγησε σε σουτ του Κάρολ για την πρώτη διψήφια διαφορά (71-61, στο 34'). Και πάλι ο Μέλι ήταν ο παίκτης που κατέβασε ελαφρώς τη διαφορά (74-66, στο 37'), ενώ ο Γιουλ αποβλήθηκε με 5ο φάουλ 2:40 πριν τη λήξη. Ο Ιταλός είχε 1/2 βολές και ο Ντίξον πέτυχε δύσκολο καλάθι για το -5 (74-69). Ο Ταβάρες έμεινε ψύχραιμος από τη γραμμή με 2/2 για το 76-69, ενώ ακολούθησε άστοχο λέι απ του Ουαναμέικερ. Η Φενέρ έκανε την ύστατη προσπάθεια ανατροπής και μείωσε σε 80-75, ενώ ακολούθησαν 1/2 από τον Κάρολ για το 81-75. Ο Ντίξον έβαλε τρίποντη «βόμβα» για το 81-78, 22" πριν το τέλος, με τον Κοζέρ να έχει 0/2 βολές στη συνέχεια. Ο Τρέι Τόμπκινς ωστόσο ήταν εκεί για το επιθετικό ριμπάουντ, για το οποίο όμως έκανε φάουλ, και έβαλε καλάθι για το 83-78. Ο Μέλι μείωσε από κοντά για το 83-80, αλλά ο Κοζέρ ήταν ψύχραιμος στη νέα επίσκεψή του στις βολές για το 85-80. Αυτό ήταν και το τελικό σκορ.
Τα δεκάλεπτα: 21-17, 38-40, 63-55, 85-80
Ο ΜVP: Ο Λούκα Ντόντσιτς κατάφερε σε ένα ακόμη παιχνίδι να κάνει ματς που δεν θύμιζε την ηλικία του και είχε 15 πόντους, 4 ασίστ και 3 ριμπάουντ στην τελευταία ίσως εμφάνισή του στην Εuroleague. Φυσικά, σπουδαία ήταν η συνεισφορά του Φαμπιέν Κοζέρ που έχασε μεν δυο κρίσιμες βολές, αλλά τέλειωσε το ματς με 17 πόντους και 3/3 τρίποντα.
Ο Σκληρός: Ο Νικολό Μέλι έδωσε ο, τι είχε και δεν είχε για να οδηγήσει την Φενέρμπαχτσε στην δεύτερη σερί κατάκτηση του τροπαίου. Είχε 28 πόντους, 6 ρμπάουντ και 1 ασίστ, αλλά όχι και την κατάλληλη υποστήριξη από τους συμπαίκτες του. Για την Ρεάλ, «σκληροί» με κομβικά ριμπάουντ ήταν οι Τρέι Τόμπκινς και Φελίπε Ρέγιες.
Ο Πεσμένος: Ο «Ζοτς» περίμενε πολλά περισσότερα από τον Γιαν Βέσελι σε έναν τελικό. Ο Τσέχος ψηλός δεν θύμισε σε τίποτα τον κορυφαίο σέντερ της φετινής Euroleague, αφού είχε 3 πόντους, 5 ριμπάουντ και 2 λάθη σε 23'.
Ο Αόρατος: Δεν κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του, στον πρώτο τελικό της καριέρας του, ο Μάρκο Γκούντουριτς. Ο Σέρβος γκαρντ ήταν άποντος στα 9' που αγωνίστηκε, ενώ εξόργισε τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς με ορισμένες αποφάσεις κι αμυντικές τοποθετήσεις του.
Η Γκέλα: Σε πολύ καίρια σημεία της αναμέτρησης, η Φενέρμπαχτσε δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ορισμένα σημαντικά αμυντικά ριμπάουντ κι επέτρεψε στην Ρεάλ να βρει λύσεις χάρη στα επιθετικά «σκουπίδια» που μάζεψε. Μάλιστα, το πρόβλημα για τους Τούρκους είναι πως τα ριμπάουντ δεν χάθηκαν μόνο σε περιπτώσεις που χρησιμοποιούσαν άμυνα με αλλαγές. Ένα εξ αυτών ήταν κι αυτό του Τρέι Τόμπκινς, αν και υπήρξε φάου, που έμελλε να κρίνει το παιχνίδι.
Η Εξέδρα: Γι' άλλο ένα παιχνίδι στο Final Four, η Φενέρμπαχτσε ένιωθε σαν... στο σπίτι της, αφού περίπου 14.000 οπαδοί της έκαναν «κατάληψη» στο Βελιγράδι και την «Stark Arena» βάφοντας κίτρινο το κάδρο του γηπέδου. Ο τελικός όμως ολοκληρώθηκε με χαμόγελα και πανηγυρισμούς για τους λιγοστούς φίλους της Ρεάλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου