NBA: Michael Jordan's record was the result of his anger
Like today, 32 years ago, the Cleveland public celebrated a hard foul on Michael Jordan. What followed? The ultimate outburst, for MJ's career record.
It was March 28, 1990, when the Cavaliers hosted the Bulls for the 69th game of the regular season. The number, however, was linked to Michael Jordan's career record that night which made one of the most complete appearances in NBA history to begin, at the age of 27 and in the sixth season of his professional career to convince friends and foes alike. teammates and opponents, that everything was judged by his own appetite. From a training session, to a NBA Finals match.
That night at the Richfield Coliseum, a 20,273-seat stadium that was nowhere in the middle between Cleveland and Akron, Ohio, "lived" for 20 years (1974-1994) and was finally demolished in 1999, Jordan turned into an alien, into something the Cavaliers made the mistake of irritating so they never found a way to deal with it. That night in Richfield, a town of five thousand people, Michael Jordan gave the basketball world a crescendo for the ages.
The Cavaliers had their:
Mark Price
Craig Ehlo
Winston Bennett
Larry Nance
Brad Daugherty
The Bulls had:
John Paxson
Michael Jordan
Scottie Pippen
Horace Grant
Bill Cartwright
On the Cavaliers bench were Hot Rod Williams, Chucky Brown, John Morton, Steve Kerr, Tree Rollins. On the Bulls bench sat B.J. Armstrong, Stacey King, Bill Purdue, Charles Davis, Clifford Lett.
Of the 20 names you read, no one remembers more than five or six. One was the protagonist and 19 the accomplices in the stadium that hosted huge names of sports, music, but was literally in the middle of nowhere.
With the Cavaliers at 32-36 and the Bulls at 45-23, the match had a clear favorite and underdog. Cleveland fans did not like Jordan because the Chicago team leader had already made great appearances against the Knights, and that was their mistake early in the game when Hot Rod fouled MJ hard. People celebrated, celebrated as AIR tried to pick up its pieces, and eventually just filled its tank with fuel to dominate.
"The game against the Cavaliers, when I scored 69 points, was the result of my anger and frustration," Jordan said seven years later. "The public was celebrating and his behavior was driving me crazy, because it turned out that they were interested in the victory and not in the opponent's health. They motivated me and that's why I went crazy."
Those of you who have watched The Last Dance on either ESPN or Netflix will surely remember the "and I took it personally" attack that MJ said many, many times during the documentary. He liked to be "tickled", he liked trash-talking, he wanted to find motivation in small or big things, to feel that the opponent is trying to spoil his mind. He always played better when he aimed to punish the one who underestimated him, the one who thought he would play with his psychology. And he almost always came out the winner, as he did on the night of March 28, 1990.
In the first three (out of five overall) regular season games with the Cavaliers, Jordan had 44.3 points (55% in shots), 9.3 rebounds and 6.3 assists. He disbanded them, did whatever he wanted to their defense, the only thing Cleveland had to avoid was to celebrate a hard foul against him. He should not have done it.
The Cavaliers started with Winston Bennett marking MJ. He posted it and with an incredible fadeaway put his first basket in the race. He put other such baskets on the left side of the floor, but the Bulls could not lock the match. As much as MJ was unstoppable, the rest were not even in a bearable state. The hosts reduced the basket to 40 ", Scottie Pippen made a mistake in the pressure throughout the field, the Cavs missed the attack and Jordan fired 1/2 shots. Then Ehlo scored the big three-pointer of the equalizer, with MJ finds iron at the end of regular time, in a rather bad shot.
In overtime Jordan just cleaned the laundry. At the end of the night he was the ultimate hero, and even some applause is said to have been heard from the audience for the magnificent performance he had just attended at the Richfield Coliseum.
Michael Jordan's report:
69 points
21/31 two points
2/6 three points
21/23 shots
18 rebounds
6 assists
4 steals
1 block
2 errors
5 fouls
in 50 minutes
In that match, Jordan wrote ranking 90 based on the rating of FIBA Basketball. It is not used by the NBA and has no real value, but one can easily understand how influential he was in this historic game, especially considering that Kobe Bryant had 84 rankings the night he scored 81 points against the Toronto Raptors and Giannis Antitokoumbo had scored 76 points in his own career record against the Philadelphia 76ers.
"I never think about fatigue, because I just want to win every game. I've been in situations where I scored a lot of points but we lost and I did not want that to happen again. I kept pushing myself, I said I have to fight, I must not "I have to stop, I have to do it. The important thing is that you feel good about your effort when you have won," said Michael Jordan shortly after the most productive night of his NBA career.
He played in all 82 games of the season (he had 82/82 in the 1986/87 season, others 82/82 in the 1987/88 season, he lost only one match in the 1988/89 season, he had 82/82 in the 1990/91 season and 80 / 80 in the 1991/92 season) and in the final she scored 31.5 points from 55.1% on two points, 31.2% on three points, 85.1% on shots, 6 rebounds, 5.5 assists, 2.7 steals, one block, 2.5 fouls and 2.8 errors every 37 minutes. . The following year he won the first championship and the rest is written in the history of the sport in golden letters.
***NBA: Το ρεκόρ του Μάικλ Τζόρνταν ήταν αποτέλεσμα του θυμού του
Σαν σήμερα, πριν από 32 χρόνια, το κοινό του Κλίβελαντ πανηγύρισε για ένα σκληρό φάουλ στον Μάικλ Τζόρνταν. Τι ακολούθησε; Το απόλυτο ξέσπασμα, για το ρεκόρ καριέρας του MJ.
Ήταν 28 Μαρτίου του 1990, όταν οι Καβαλίερς υποδέχθηκαν τους Μπουλς για τον 69ο αγώνα της κανονικής περιόδου. Ο αριθμός τυχαίος, συνδέθηκε όμως με το ρεκόρ καριέρας του Μάικλ Τζόρνταν που εκείνο το βράδυ έκανε μία από τις πιο πλήρεις εμφανίσεις στην ιστορία του ΝΒΑ για να αρχίσει, στα 27 του χρόνια και στην έκτη σεζόν της επαγγελματικής του καριέρας να πείθει φίλους και εχθρούς, συμπαίκτες κι αντιπάλους, πως από την δική του όρεξη κρίνονταν όλα. Από μία προπόνηση, μέχρι ένα ματς των NBA Finals.
Εκείνο το βράδυ στο Richfield Coliseum, ένα γήπεδο 20.273 θεατών που βρισκόταν στη μέση του πουθενά ανάμεσα στο Κλίβελαντ και το Άκρον του Οχάιο, "έζησε" για 20 χρόνια (1974-1994) και τελικά γκρεμίστηκε το 1999, ο Jordan μετατράπηκε σε εξωγήινο, σε κάτι που οι Cavaliers έκαναν το λάθος να εκνευρίσουν με αποτέλεσμα να μη βρουν ποτέ τρόπο να αντιμετωπίσουν. Εκείνο το βράδυ στο Ρίτσφιλντ, μία κωμόπολη πέντε χιλιάδων κατοίκων, ο Michael Jordan χάρισε στον κόσμο του μπάσκετ ένα κρεσέντο for the ages.
Οι Καβαλίερς είχαν τους:
Mark Price
Craig Ehlo
Winston Bennett
Larry Nance
Brad Daugherty
Οι Bulls είχαν τους:
John Paxson
Michael Jordan
Scottie Pippen
Horace Grant
Bill Cartwright
Στον πάγκο των Cavaliers υπήρχαν οι Hot Rod Williams, Chucky Brown, John Morton, Steve Kerr, Tree Rollins. Στον πάγκο των Bulls κάθονταν οι B.J. Armstrong, Stacey King, Bill Purdue, Charles Davis, Clifford Lett.
Από τα 20 ονόματα που διαβάσατε, ουδείς θυμάται περισσότερα από πέντε-έξι. Ένας ήταν ο πρωταγωνιστής και 19 οι κομπάρσοι στο γήπεδο που φιλοξένησε τεράστια ονόματα του αθλητισμού, της μουσικής, αλλά βρισκόταν κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά.
Με τους Cavaliers στο 32-36 και με τους Bulls στο 45-23, το ματς είχε ξεκάθαρο φαβορί και αουτσάιντερ. Οι οπαδοί της ομάδας του Cleveland δεν συμπαθούσαν τον Jordan επειδή ο ηγέτης της ομάδας του Chicago είχε ήδη κάνει μεγάλες εμφανίσεις απέναντι στους Ιππότες, αυτό ήταν και το λάθος τους νωρίς στο παιχνίδι όταν ο Hot Rod έκανε ένα σκληρό φάουλ στον MJ. Ο κόσμος το γιόρτασε, πανηγύρισε την ώρα που ο AIR προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια του και τελικά απλώς του γέμισε το ντεπόζιτο με καύσιμο για να κυριαρχήσει.
"Το ματς με τους Cavaliers, όταν έβαλα τους 69 πόντους, ήταν αποτέλεσμα του θυμού και της απογοήτευσής μου" είπε επτά χρόνια αργότερα ο Τζόρνταν και συνέχισε: "Στην πρώτη περίοδο, ο Hot Rod μου έκανε ένα σκληρό φάουλ και πραγματικά πονούσα πολύ. Το κοινό πανηγύριζε και η συμπεριφορά του με τρέλανε, επειδή αποδείχθηκε ότι τους ενδιέφερε η νίκη και όχι η υγεία του αντιπάλου. Μου έδωσαν κίνητρο και γι' αυτό τρελάθηκα".
Όσοι έχετε παρακολουθήσει το The Last Dance είτε στο ESPN, είτε στο Netflix, σίγουρα θα θυμάστε την ατάκα "and i took it personally" που είπε πολλές, πάρα πολλές φορές, ο MJ στη διάρκεια του ντοκιμαντέρ. Του άρεσε να τον "τσιγκλίζουν", του άρεσε το trash-talking, ήθελε να βρίσκει κίνητρο σε μικρά ή μεγάλα πράγματα, να αισθάνεται ότι ο αντίπαλος προσπαθεί να του χαλάσει το μυαλό. Πάντα έπαιζε καλύτερα όταν είχε στόχο να τιμωρήσει αυτόν που τον υποτίμησε, εκείνον που πίστεψε ότι θα παίξει με την ψυχολογία του. Και σχεδόν πάντα έβγαινε νικητής, όπως έκανε και το βράδυ της 28ης Μαρτίου του 1990.
Στους τρεις πρώτους (από τους πέντε συνολικά) αγώνες της κανονικής περιόδου με τους Cavaliers, ο Jordan είχε 44.3 πόντους (55% στα σουτ), 9.3 ριμπάουντ και 6.3 ασίστ. Τους διέλυε, έκανε ό,τι ήθελε απέναντι στην άμυνά τους, το μόνο που έπρεπε να αποφύγει το Cleveland, ήταν να πανηγυρίσει ένα σκληρό φάουλ εναντίον του. Δεν έπρεπε να το κάνει.
Οι Cavaliers ξεκίνησαν με τον Winston Bennett να μαρκάρει τον MJ. Εκείνος τον πόσταρε και με ένα απίθανο fadeaway έβαλε το πρώτο του καλάθι στον αγώνα. Του έβαλε κι άλλα τέτοια καλάθια από την αριστερή πλευρά του παρκέ, όμως οι Bulls δεν μπορούσαν να κλειδώσουν το ματς. Όσο κι αν ο MJ ήταν ασταμάτητος, οι υπόλοιποι δεν βρίσκονταν σε έστω υποφερτή κατάσταση. Οι γηπεδούχοι μείωσαν στο καλάθι στα 40", ο Scottie Pippen έκανε λάθος στην πίεση σε όλο το γήπεδο, οι Cavs αστόχησαν στην επίθεση και ο Jordan έβαλε 1/2 βολές. Στη συνέχεια ο Ehlo σκόραρε το μεγάλο τρίποντο της ισοφάρισης, με τον MJ να βρίσκει σίδερο στο τέλος της κανονικής διάρκειας, σε ένα μάλλον κακό σουτ.
Στην παράταση ο Jordan απλώς καθάρισε την μπουγάδα. Στο τέλος της βραδιάς ήταν ο απόλυτος ήρωας, μέχρι και κάποια χειροκροτήματα λέγεται πως ακούστηκαν από το κοινό για την μεγαλειώδη παράσταση που μόλις είχε παρακολουθήσει στο Richfield Coliseum.
Ο απολογισμός του Μάικλ Τζόρνταν:
69 πόντοι
21/31 δίποντα
2/6 τρίποντα
21/23 βολές
18 ριμπάουντ
6 ασίστ
4 κλεψίματα
1 μπλοκ
2 λάθη
5 φάουλ
σε 50 λεπτά
Σε εκείνο το ματς, ο Jordan έγραψε ranking 90 με βάση την αξιολόγηση του FIBA Basketball. Δεν την χρησιμοποιεί το ΝΒΑ και δεν έχει πραγματική αξία, μπορεί όμως εύκολα να καταλάβει κάποιος πόσο επιδραστικός ήταν σε αυτό το ιστορικό παιχνίδι, ειδικά αν σκεφτεί ότι ο Kobe Bryant είχε 84 ranking το βράδυ που σκόραρε 81 πόντους απέναντι στους Toronto Raptors και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είχε συγκεντρώσει 76 μονάδες στο δικό του ρεκόρ καριέρας, απέναντι στους Philadelphia 76ers.
"Δεν σκέφτομαι ποτέ την κούραση, γιατί πολύ απλά θέλω να κερδίζω κάθε αγώνα. Έχω βρεθεί σε καταστάσεις στις οποίες σκόραρα πολλούς πόντους αλλά ηττηθήκαμε και δεν ήθελα να ξανασυμβεί αυτό. Συνέχισα να πιέζω τον εαυτό μου, έλεγα ότι πρέπει να παλέψω, ότι δεν πρέπει να σταματήσω, ότι πρέπει να τα καταφέρω. Το σημαντικό είναι ότι αισθάνεσαι καλά για την προσπάθειά σου όταν έχεις κερδίσει", είχε πει αμέσως μετά από την πιο παραγωγική βραδιά της πορείας του στο ΝΒΑ ο Μάικλ Τζόρνταν.
Έπαιξε και στους 82 αγώνες της περιόδου (είχε 82/82 την σεζόν 1986/87, άλλους 82/82 τη σεζόν 1987/88, έχασε μόνο ένα ματς την περίοδο 1988/89, είχε 82/82 τη σεζόν 1990/91 και 80/80 τη σεζόν 1991/92) και στο φινάλε της μέτρησε 31.5 πόντους από 55.1% στο δίποντο, 31.2% στο τρίποντο, 85.1% στις βολές, 6 ριμπάουντ, 5.5 ασίστ, 2.7 κλεψίματα, ένα μπλοκ, 2.5 φάουλ και 2.8 λάθη ανά 37 λεπτά. Την επόμενη χρονιά πήρε το πρώτο πρωτάθλημα και τα υπόλοιπα είναι γραμμένα στην ιστορία του αθλήματος με χρυσά γράμματα.
Πηγή: Sport 24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου