Ακριβό το Μουντιάλ για τους μετανάστες εργάτες

The World Cup is expensive for migrant workers

Wearing an Argentina jersey, which he bought for almost three euros, Shafiq Sakafi stands among 15,000 other migrant workers from Qatar.

Wearing an Argentina shirt, which he bought for almost three euros, Shafiq Sakafi is among 15,000 other migrant workers from Qatar at a stadium in a remote district of the capital, Doha, to watch Lionel Messi's team play her second match, for the 2022 World Cup.

This is a neighborhood, in a shopping center with cinemas, in an entertainment complex for South Asian immigrants, called "Asian Town", this ground usually hosts cricket matches.

At the time of the World Cup, this particular place attracts an unprecedented number of workers, among the poorest of the emirate, who live in dormitories, far from the ... grandeur of the center of Doha.

This fan zone, where a DJ entertains the - mostly - male crowd with Hindi pop songs and Bollywood videos, is what will bring them closer to the World Cup if they don't own one of the few thousand match tickets sold for 40 Qatari riyal (10 euros).

Having seen the victory of Messi and his... company with 2-0 against Mexico, Sacafi and his... Argentinian friends, are not happy that the European media... suspect them to be "fake sports fans", paid by Qatar. They admit, however, that they have bought fake jerseys because they cannot afford to spend €90 on the originals.

"I couldn't afford to have a name printed on the back, but this jersey is something I really wanted," says the 32-year-old immigrant, who earns just over 400 euros a month and sends more than half to his family , in Bangladesh.

"It is very difficult in Qatar, the work is difficult. But my salary has improved and I will not return home," says Yasin Gul, employed by an electricity company for ten years, who came to the stadium "to have fun at the lowest cost".

Here, a cup of tea costs less than one euro. It's still too much for some, but "there's no pressure to buy anything, so I'm grateful for that," comments Shakil Mahmood.

Forced to leave the premises before the referee's final whistle to go to work, this young Bangladeshi could not afford match tickets.

Saqafi, Gul and Mahmoud are three of the 2.5 million foreign workers who underpin Qatar's "economic miracle", pumping out oil and gas, building stadiums and infrastructure for the World Cup and operating the dozens of hotels that opened in the last five years.

Various NGOs claim that these workers are subjected to massive mistreatment. In response, Qatar points out that it has introduced a minimum wage of around 265 euros, improved safety standards, reduced working hours during the very hot summer and created a compensation system for unpaid wages.

*** Ακριβό το Μουντιάλ για τους μετανάστες εργάτες

Φορώντας μια φανέλα της Αργεντινής, που αγόρασε με σχεδόν τρία ευρώ, ο Σαφίκ Σακαφί, βρίσκεται ανάμεσα σε 15.000 άλλους μετανάστες εργάτες από το Κατάρ.

Φορώντας μια φανέλα της Αργεντινής, που αγόρασε με σχεδόν τρία ευρώ, ο Σαφίκ Σακαφί, βρίσκεται ανάμεσα σε 15.000 άλλους μετανάστες εργάτες από το Κατάρ, σε ένα στάδιο σε μια απομακρυσμένη συνοικία της πρωτεύουσας, Ντόχα, προκειμένου να παρακολουθήσει την ομάδα του Λιονέλ Μέσι να παίζει τον δεύτερο αγώνα της, για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022.

Πρόκειται για γειτονιά, σε ένα εμπορικό κέντρο με κινηματογράφους, σε ένα συγκρότημα ψυχαγωγίας για μετανάστες από την Νότια Ασία, που ονομάζεται «Asian Town», αυτό το γήπεδο φιλοξενεί συνήθως αγώνες κρίκετ.

Την εποχή του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου, το συγκεκριμένο μέρος, προσελκύει έναν άνευ προηγουμένου αριθμό εργαζομένων, μεταξύ των φτωχότερων του εμιράτου, οι οποίοι ζουν σε κοιτώνες, μακριά από το… μεγαλείο του κέντρου της Ντόχα.

Αυτή η ζώνη φιλάθλων, όπου ένας DJ διασκεδάζει το -κυρίως- ανδρικό πλήθος με τραγούδια ποπ Χίντι και βίντεο του Bollywood, είναι αυτή που θα τους φέρει πιο κοντά στο Παγκόσμιο Κύπελλο, εάν δεν διαθέτουν ένα από τα λίγες χιλιάδες εισιτήρια αγώνα που πωλήθηκαν για 40 ριάλ Κατάρ (σ.σ. 10 ευρώ).

Έχοντας δει την νίκη του Μέσι και της… παρέας του με 2-0 εναντίον του Μεξικού, ο Σακαφί και οι… Αργεντινοί φίλοι του, δεν χαίρονται που τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ τους …υποπτεύονται ότι είναι «ψεύτικοι φίλαθλοι», που πληρώνει το Κατάρ. Παραδέχονται, ωστόσο, ότι έχουν αγοράσει πλαστές φανέλες, επειδή δεν μπορούν να ξοδέψουν 90 ευρώ για τις πρωτότυπες.

«Δεν είχα την πολυτέλεια να έχω ένα όνομα τυπωμένο στην πλάτη, αλλά αυτή η φανέλα, είναι κάτι που ήθελα πολύ», λέει ο 32χρονος μετανάστης, ο οποίος κερδίζει κάτι παραπάνω από 400 ευρώ τον μήνα και στέλνει περισσότερα από τα μισά, στην οικογένειά του, στο Μπαγκλαντές.

«Είναι πολύ δύσκολα στο Κατάρ, η δουλειά είναι δύσκολη. Αλλά ο μισθός μου έχει βελτιωθεί και δεν θα γυρίσω στην πατρίδα», λέει ο Γιασίν Γκουλ, απασχολούμενος σε μια εταιρεία ηλεκτρισμού για δέκα χρόνια, ο οποίος ήλθε στο γήπεδο «για να διασκεδάσει με το χαμηλότερο κόστος».

Εδώ, ένα φλιτζάνι τσάι κοστίζει λιγότερο από ένα ευρώ. Εξακολουθεί να είναι πάρα πολύ για κάποιους, αλλά «δεν υπάρχει πίεση να αγοράσουν τίποτα, οπότε είμαι ευγνώμων για αυτό», σχολιάζει ο Σακίλ Μαχμούντ.

Αναγκασμένος να εγκαταλείψει τις εγκαταστάσεις πριν από το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή, για να πάει στην εργασία του, αυτός ο νεαρός από το Μπαγκλαντές, δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει εισιτήρια αγώνα.

Ο Σακαφί, ο Γκουλ και ο Μαχμούντ, είναι τρεις από τους 2,5 εκατομμύρια ξένους εργάτες στους οποίους στηρίζεται το «οικονομικό θαύμα» του Κατάρ, αντλώντας πετρέλαιο και φυσικό αέριο, κατασκευάζοντας στάδια και υποδομές για το Παγκόσμιο Κύπελλο και λειτουργώντας τα δεκάδες ξενοδοχεία που άνοιξαν τα τελευταία πέντε χρόνια.

Διάφορες ΜΚΟ, ισχυρίζονται ότι αυτοί οι εργαζόμενοι, υφίστανται μαζική κακομεταχείριση. Σε απάντηση τους, το Κατάρ επισημαίνει ότι έχει εισαγάγει έναν κατώτατο μισθό περίπου 265 ευρώ, βελτίωσε τα πρότυπα ασφαλείας, μείωσε τις ώρες εργασίας κατά την διάρκεια του πολύ ζεστού καλοκαιριού και έχει δημιουργήσει ένα σύστημα αποζημίωσης για τους απλήρωτους μισθούς.

Πηγή: To10.gr