Μπέλινγχαμ: «Όταν φοράς τη φανέλα της Ρεάλ, είναι σαν να φοράς κοστούμι υπερήρωα»

Bellingham: "When you wear the Real shirt, it's like wearing a superhero costume"

Kopa Trophy winner Jude Bellingham talks to L'Équipe about his career, from humble beginnings in Birmingham to the Bernabeu.

Jude Bellingham charms everyone. Even the most experienced could not have expected the Englishman's explosive start since arriving at Real Madrid. After receiving the Kopa award as best young player, the Birmingham talent talks about it all in an interview with L'Équipe.

For the importance of his parents. "The relationship with mom and dad is close and gives me balance. I received different things from my parents. They had jobs all their lives before I started my career. Then I saw how they handled situations, especially since I became a pro. They do such a good job, with no real experience, and I always wonder how they do it. I admire how they could be in any environment and be the best."

For the world of football. “I've seen people very close to me drift in the wrong direction. If you love football just for the game, you will always be rewarded. If you're playing for attention and fame, that's not the right way to do it, in my opinion."

The childhood dream: "I play for England. I've always had it. [...] At the time, if someone had told me that I was going to spend three years in Germany and then go to Spain without ever having played in the Premier League, I would have been shocked."

His footballing weakness: “It comes from the competition. I've always been very competitive. Even in hiding [...] Growing up I had a lot of problems, especially when I lost. It was a nightmare for everyone else. I didn't want to shake hands with people. I learned that you have to show respect... Without a doubt, it was the competition that made me love the game 100%.”

"Zidane was the player I wanted to be"

His idols. “I admired the Birmingham players, the team that won the League Cup at Wembley (2-1 against Arsenal in 2011). As I got more involved, Dad was the most important. Later, my first role models were Wayne Rooney and Steven Gerrard, simply because they played in England. And then when you grow up, you start watching football. My father had a fake Zidane shirt that he bought on the beach. He took her everywhere, often at home. One day I asked him: By the way, who is this guy? He said, "Go on YouTube and check it out." Since then I probably haven't stopped. Zidane was the player I wanted to be. I was lucky enough to meet him at the Champions League final between Real Madrid and Liverpool (1-0, in 2022). I was like a child, wide-eyed. He is so humble for someone who has accomplished so much. And, according to the guys who played with him here, he was a great coach. That's just as important."

If the number 5 is related to Zidane. “It's kind of a tribute, of course. But, at the same time, I'm following my own path and it's almost like I'm taking it and shaping it in my own way, making this number the way I want it: the modern Madrid number 5."

On maturity beyond his age: “I've heard it many times, because of the way I carry myself on the pitch and how well I react to situations. The problem is that people put you on a pedestal. And then I make little mistakes, I'm human, I lose my mind and people almost say "oh look, he's not that mature". The truth is, I have it in me. I'm not a robot"

First time in the Real locker room. "I was a little nervous. But when you get here, with the things they've achieved, it's hard not to think: "Wow, this is the pinnacle of football". In the first few weeks when I knew them, I was eating next to Tony (Croos) and I was like, 'Is he eating gold?' And then you realize they're normal guys, helping you feel good. They are very humble. It's a big lesson for me. No matter how successful you are, no matter what you've won, you can be a great person like these guys, who inspire as players and as men."

"When you wear the Real Madrid shirt, it's like wearing a superhero costume"

First game with Real Madrid: "I can't describe it. It's a dream come true. The shirt is so famous. When you wear it, you almost feel like you're wearing a superhero costume. It's a privilege, an honor. You have to be at a certain level to carry it every week."

*** Μπέλινγχαμ: «Όταν φοράς τη φανέλα της Ρεάλ, είναι σαν να φοράς κοστούμι υπερήρωα»

Ο νικητής του Kopa Trophy Τζουντ Μπέλινγχαμ μιλά στη L'Équipe για την καριέρα του, από το ταπεινό ξεκίνημά του στο Μπέρμιγχαμ μέχρι το Μπερναμπέου.

Ο Τζουντ Μπέλινγχαμ μαγεύει τους πάντες. Ούτε οι πιο έμπειροι δεν μπορούσαν να περιμένουν την έκρηξη στο ξεκίνημα του Άγγλου από τότε που έφτασε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Αφού έλαβε το βραβείο Kopa ως καλύτερος νεαρός παίκτης, το ταλέντο από το Μπέρμιγχαν μιλά για όλα σε συνέντευξή του στην L'Équipe.

Για τη σημασία των γονιών του. «Η σχέση με τη μαμά και τον μπαμπά είναι στενή και μου δίνει ισορροπία. Έλαβα διαφορετικά πράγματα από τους γονείς μου. Είχαν δουλειές σε όλη τους τη ζωή πριν ξεκινήσω την καριέρα μου. Μετά είδα πώς διαχειρίζονταν καταστάσεις, ειδικά από τότε που έγινα επαγγελματίας. Κάνουν τόσο καλή δουλειά, χωρίς πραγματική εμπειρία, και πάντα αναρωτιέμαι πώς το κάνουν. Θαυμάζω πώς θα μπορούσαν να βρεθούν σε οποιοδήποτε περιβάλλον και να είναι οι καλύτεροι».

Για τον κόσμο του ποδοσφαίρου. «Έχω δει ανθρώπους πολύ κοντά μου να παρασύρονται προς τη λάθος κατεύθυνση. Αν αγαπάς το ποδόσφαιρο μόνο για το παιχνίδι, θα ανταμείβεσαι πάντα. Αν παίζεις για την προσοχή και τη φήμη, δεν είναι ο σωστός τρόπος να το κάνεις, κατά τη γνώμη μου».

Το παιδικό όνειρο: «Παίζω για την Αγγλία. Το είχα πάντα. […] Εκείνη την εποχή, αν κάποιος μου έλεγε ότι επρόκειτο να περάσω τρία χρόνια στη Γερμανία και μετά να πάω στην Ισπανία χωρίς να έχω παίξει ποτέ στην Πρέμιερ Λιγκ, θα είχα σοκαριστεί».

Η ποδοσφαιρική του αδυναμία: «Προέρχεται από τον ανταγωνισμό. Πάντα ήμουν πολύ ανταγωνιστικός. Ακόμα και στο κρυφτό [...] Μεγαλώνοντας είχα πολλά προβλήματα, ειδικά όταν έχανα. Ήταν ένας εφιάλτης για όλους τους άλλους. Δεν ήθελα να σφίξω τα χέρια με κόσμο. Έμαθα ότι πρέπει να δείχνεις σεβασμό... Χωρίς αμφιβολία, ήταν ο ανταγωνισμός που με έκανε να αγαπήσω το παιχνίδι 100%.».

«Ο Ζιντάν ήταν ο παίκτης που ήθελα να γίνω»

Τα είδωλά του. «Θαύμαζα τους παίκτες της Μπέρμιγχαμ, την ομάδα που κέρδισε το Λιγκ Καπ στο Γουέμπλεϊ (2-1 εναντίον της Άρσεναλ το 2011). Καθώς ασχολήθηκα περισσότερο, ο μπαμπάς ήταν ο πιο σημαντικός. Αργότερα, τα πρώτα μου πρότυπα ήταν ο Γουέιν Ρούνεϊ και ο Στίβεν Τζέραρντ, απλά επειδή έπαιζαν στην Αγγλία. Και μετά όταν μεγαλωσεις, αρχίζεις να βλέπεις ποδόσφαιρο. Ο πατέρας μου είχε μια ψεύτικη φανέλα Ζιντάν που είχε αγοράσει στην παραλία. Την έπαιρνε παντού, συχνά στο σπίτι. Μια μέρα τον ρώτησα: Με την ευκαιρία, ποιος είναι αυτός ο τύπος; Είπε, "Μπες στο YouTube και ελέγξτε το." Από τότε μάλλον δεν σταμάτησα. Ο Ζιντάν ήταν ο παίκτης που ήθελα να γίνω. Είχα την τύχη να τον συναντήσω στον τελικό του Champions League μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Λίβερπουλ (1-0, το 2022). Ήμουν σαν παιδί, με γουρλωμένα μάτια. Είναι τόσο ταπεινός για κάποιον που έχει καταφέρει τόσα πολλά. Και, σύμφωνα με τα παιδιά που έπαιξαν μαζί του εδώ, ήταν μεγάλος προπονητής. Αυτό είναι εξίσου σημαντικό».

Αν το νούμερο 5 σχετίζεται με τον Ζιντάν. «Είναι ένα είδος φόρου τιμής, φυσικά. Αλλά, ταυτόχρονα, ακολουθώ το δικό μου μονοπάτι και είναι σχεδόν σαν να το παίρνω και να το διαμορφώνω με τον δικό μου τρόπο, κάνοντας αυτόν τον αριθμό όπως θέλω: το σύγχρονο νούμερο 5 της Μαδρίτης».

Για την ωριμότητά που δεν συμβαδίζει με την ηλικία του: «Το έχω ακούσει πολλές φορές, λόγω του τρόπου που συμπεριφέρομαι στο γήπεδο και του πόσο καλά αντιδρώ σε καταστάσεις. Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι σε βάζουν σε ένα βάθρο. Και μετά κάνω μικρά λάθη, είμαι άνθρωπος, χάνω τα μυαλά μου και οι άνθρωποι σχεδόν λένε "α κοίτα, δεν είναι τόσο ώριμος". Η αλήθεια είναι ότι το έχω μέσα μου. Δεν είμαι ρομπότ»

Πρώτη φορά στα αποδυτήρια της Ρεάλ. «Ήμουν λίγο αγχωμένος. Αλλά όταν φτάσεις εδώ, με τα πράγματα που έχουν πετύχει, είναι δύσκολο να μην σκεφτείς: "Ουάου, αυτή είναι η κορυφή του ποδοσφαίρου". Τις πρώτες εβδομάδες, όταν τους γνώριζα, έτρωγα δίπλα στον Τόνι (Κρόος) και αναρωτήθηκα: «Τρώει χρυσό;» Και τότε συνειδητοποιείς ότι είναι κανονικοί τύποι, που σε βοηθούν να νιώσεις καλά. Είναι πολύ ταπεινοί. Είναι ένα μεγάλο μάθημα για μένα. Ανεξάρτητα από το πόσο επιτυχημένος είσαι, ανεξάρτητα από το τι έχεις κερδίσει, μπορείς να είσαι ένας εξαιρετικός άνθρωπος σαν αυτούς τους τύπους, που εμπνέουν ως παίκτες και ως άνδρες».

«Όταν φοράς τη φανέλα της Ρεάλ, είναι σαν να φοράς κοστούμι υπερήρωα»

Πρώτο παιχνίδι με τη φανέλα της Ρεάλ: «Δεν μπορώ να το περιγράψω. Είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Το πουκάμισο είναι τόσο διάσημο. Όταν το φοράς, σχεδόν νιώθεις σαν να φοράς κοστούμι υπερήρωα. Είναι προνόμιο, τιμή. Πρέπει να είσαι σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο για να το κουβαλάς κάθε εβδομάδα».

Πηγή: Gazzetta.gr