Aυθεντικός Μαραθώνιος Αθήνας: Τι συμβολίζει το μετάλλιο του αγώνα

Authentic Athens Marathon: What does the race medal symbolize

Ceramic artist Eleni Vernadaki is the creator of this year’s Athens Marathon medal, the sixth in a row, which will have the letter “H” on it.

During the presentation of this year’s Athens Marathon, the medal with a spinning top was also unveiled.

The spinning top: a children’s toy, an ancient image of balance and rhythm. But something more. It is the movement that maintains existence. It is the energy given to the body and transformed into an orbit. It is the attempt of man to stay upright against gravity, time, fatigue.

So is the runner. He whirls along the route, not as if he is lost, but as if he is finding his axis. With each step he touches something old and sacred. He is confronted with the limits, but also with himself. He seeks the moment of balance — a fine line between acceleration and fall, faith and exhaustion.

In the Marathon there is nothing random — and yet, luck lurks everywhere. Like an imperceptible current of air that can affect the axis of a spinning top, so an instability, a spasm, can change the flow. And yet, the runner continues. Not because he ignores randomness, but because he accepts it as part of the race.

This year's medal, designed by the great ceramicist, Eleni Vernadaki, honors precisely this eternal effort. The spinning top, simple and symbolic, does not stand still. It carries within it all the power of the beginning and all the burden of the end. It is a moment that captures movement, a circle that does not close, but opens again and again — like the preparation for the next race, like the desire to surpass, like the human stubbornness to continue the effort. Because the Marathon is not just a road. It is memory. It is duration. It is the whirling of time around the idea of ​​endurance.

And as the creator of the medal said:

“Joy and excitement were the first feelings that overwhelmed me when the president of SEGAS, Mrs. Sofia Sakorafa and the First Special Secretary, Mrs. Loula Karatza, visited me in the spring to suggest that I design the medal. And the first thought, the first idea, was, almost spontaneously, the spinning top.

At that same moment, I saw Mrs. Sakorafa’s gaze fall on a spinning top whose movement had been “frozen” in time, on a poster that was hanging in my living room.

It was from the series of ceramic objects that I began creating in 2003 under the title “Olympic”. It is an object that carries a strong symbolism of movement and balance. Known since ancient Greece as a children’s toy but also as a symbol of eternal flow and of the cycle of life is transformed into a vehicle of cultural memory, where the rotational movement refers both to the dynamics of the athletic body and to the continuous movement of time. Through this form, the past and the present, the game and art, come together in a single visual proposal.

It took a few glances and even fewer words to conclude that the spinning top would be the theme of this year's medal. Because the Marathon is not just a road. It is memory. It is duration. It is the whirling of time around the idea of ​​endurance. And the runner, like the spinning top, does not ask to stop. He asks to stay in motion. To find balance within speed. To touch eternity for a moment through the race.

Before I close this remote greeting, I would like to thank the president of SEGAS, Mrs. Sofia Sakorafa, and the First Special Secretary, Loula Karatza, for the proposal. The Mary Adamopoulou for her constant care to make sure everything goes smoothly, Spyros Kizis and Paul Selby for their dedication to the implementation of the plan. And I hope that everyone – those who run and those who work for the Marathon – will enjoy the route, as much as I enjoyed the process of creating the medal. Have a good race”,

*** Aυθεντικός Μαραθώνιος Αθήνας: Τι συμβολίζει το μετάλλιο του αγώνα

Η κεραμοπλάστρια Ελένη Βερναδάκη είναι η δημιουργός του φετινού μεταλλίου του Μαραθωνίου Αθήνας, του έκτου κατά σειρά, που θα έχει πάνω του το γράμμα “H”.

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του φετινού Μαραθωνίου της Αθήνας έγινε και η αποκάλυψη του μεταλλίου που έχει επάνω μία σβούρα.

Η σβούρα: ένα παιδικό παιχνίδι, μια αρχαία εικόνα ισορροπίας και ρυθμού. Μα και κάτι παραπάνω. Είναι η κίνηση που διατηρεί την ύπαρξη. Είναι η ενέργεια που δίνεται στο σώμα και μετατρέπεται σε τροχιά. Είναι η απόπειρα του ανθρώπου να μείνει όρθιος ενάντια στη βαρύτητα, στο χρόνο, στην κόπωση.

Έτσι και ο δρομέας. Στροβιλίζεται μέσα στη διαδρομή, όχι σαν να χάνεται, αλλά σαν να βρίσκει τον άξονά του. Με κάθε βήμα αγγίζει κάτι παλαιό και ιερό. Αναμετριέται με τα όρια, αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό. Αναζητά τη ροπή της ισορροπίας — μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην επιτάχυνση και την πτώση, στην πίστη και την εξάντληση.

Στον Μαραθώνιο δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο — κι όμως, η τύχη καραδοκεί παντού. Σαν ανεπαίσθητο ρεύμα αέρα που μπορεί να επηρεάσει τον άξονα της σβούρας, έτσι μία αστάθεια, ένας σπασμός, μπορεί να αλλάξει τη ροή. Κι όμως, ο δρομέας συνεχίζει. Όχι επειδή αγνοεί την τυχαιότητα, αλλά επειδή τη δέχεται ως μέρος του αγώνα.

Το φετινό μετάλλιο που σχεδίασε η σπουδαία κεραμοπλάστρια, Ελένη Βερναδάκη, τιμά αυτήν ακριβώς την αέναη προσπάθεια. Η σβούρα, λιτή και συμβολική, δεν στέκει ακίνητη. Κουβαλά μέσα της όλη τη δύναμη της αρχής και όλο το φορτίο του τέλους. Είναι μια στιγμή που αιχμαλωτίζει την κίνηση, έναν κύκλο που δεν κλείνει, αλλά ανοίγει ξανά και ξανά — όπως η προετοιμασία για τον επόμενο αγώνα, όπως η επιθυμία για υπέρβαση, όπως το ανθρώπινο πείσμα να συνεχίσει την προσπάθεια. Διότι ο Μαραθώνιος δεν είναι μόνο δρόμος. Είναι μνήμη. Είναι διάρκεια. Είναι το στροβίλισμα του χρόνου γύρω από την ιδέα της αντοχής.

Και όπως είπε η δημιουργός του μεταλλίου:

“Η χαρά και ο ενθουσιασμός ήταν τα πρώτα συναισθήματα που με κατέκλυσαν όταν η πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, κυρία Σοφία Σακοράφα και η Α Ειδική Γραμματέας, κυρία Λούλα Καρατζά, με επισκέφθηκαν την άνοιξη για να μου προτείνουν να σχεδιάσω το μετάλλιο. Και η πρώτη σκέψη, η πρώτη ιδέα, ήταν, αυθόρμητα σχεδόν, η σβούρα.

Εκείνη την ίδια στιγμή είδα το βλέμμα της κυρίας Σακοράφα να πέφτει πάνω σε μία σβούρα της οποίας η κίνηση είχε «παγώσει» στον χρόνο, σε μια αφίσα που κρεμόταν στο σαλόνι μου.

Ήταν από τη σειρά κεραμικών αντικειμένων που ξεκίνησα να δημιουργώ το 2003 υπό τον τίτλο «Ολυμπιακά». Πρόκειται για ένα αντικείμενο που φέρει έντονο συμβολισμό κίνησης και ισορροπίας. Γνωστή, ήδη από την αρχαία Ελλάδα ως παιδικό παιχνίδι αλλά και ως σύμβολο της αέναης ροής και του κύκλου της ζωής μετατρέπεται σε φορέα πολιτισμικής μνήμης, όπου η περιστροφική κίνηση παραπέμπει τόσο στη δυναμική του αθλητικού σώματος όσο και στη συνεχή κίνηση του χρόνου. Μέσα από αυτή τη μορφή, το παρελθόν και το παρόν, το παιχνίδι και η τέχνη, συναντώνται σε μια ενιαία εικαστική πρόταση.

Χρειάστηκαν ελάχιστα βλέμματα και ακόμη λιγότερες κουβέντες για να καταλήξουμε ότι η σβούρα θα ήταν το θέμα του φετινού μεταλλίου. Διότι ο Μαραθώνιος δεν είναι μόνο δρόμος. Είναι μνήμη. Είναι διάρκεια. Είναι το στροβίλισμα του χρόνου γύρω από την ιδέα της αντοχής. Και ο δρομέας, όπως η σβούρα, δεν ζητά να σταματήσει. Ζητά να μείνει σε κίνηση. Να βρει την ισορροπία μέσα στην ταχύτητα. Να αγγίξει για λίγο την αιωνιότητα μέσα από τον αγώνα.

Θα ήθελα πριν κλείσω αυτόν τον εξ αποστάσεως χαιρετισμό να ευχαριστήσω την πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ, κυρία Σοφία Σακοράφα και την Α Ειδική Γραμματέα, Λούλα Καρατζά για την πρόταση. Τη Μαίρη Αδαμοπούλου για τη διαρκή φροντίδα να γίνουν όλα σωστά, τον Σπύρο Κίζη και τον Πολ Σέλμπι που αφοσιώθηκαν στην υλοποίηση του σχεδίου. Και να ευχηθώ να χαρείτε όλοι – όσοι τρέχετε και όσοι εργάζεστε για τον Μαραθώνιο – τη διαδρομή, όσο χάρηκα κι εγώ τη διαδικασία δημιουργίας του μεταλλίου. Καλό αγώνα”,

Πηγή: Sport 24.gr