Ακλ: «Μιλούσα με τους γονείς μου στο τηλέφωνο και καταλάβαινα το άγχος και τον φόβο στις φωνές τους»

Akl: "I was talking to my parents on the phone and I could understand the anxiety and fear in their voices"

The guard of Panserraikos, Rebecca Akl, was "hosted" on EOK WebRadio.

He said in detail:

On how he experienced the situation in Lebanon: "Right now almost everything has stopped in Lebanon, jobs, schools, universities. Especially in the capital, Beirut. Of course everything has stopped in the South too, because it is the main location of the war. Being at home is very stressful, scary, because every day and night you hear rockets and bombs coming. There were limits to where you could go. I used to only drive around the area where I live because it was relatively safe. I didn't want to risk my life and neither did my family, so we stayed in a safe zone where there were no attacks. Life in Lebanon is not okay at the moment, because there is a lot of trauma, everyone is afraid that one day they will wake up and a bomb will come to their house or next to them."

On whether they thought when the war started that it could go all the way to Lebanon: “When this whole situation first started in South Lebanon, no one expected it to go this far. We are in 2024, no one expected that there will be a war even. Seeing this situation now, we still haven't realized it."

On whether it is better to be out of the war, but also away from her parents: "When I left Lebanon to come to Greece, the first days were very stressful, because I was talking to my parents on the phone and I could understand the voices their stress, fear, anxiety. It is very difficult not to be with them. I was very worried, but now I know they are trying to stay safe at home. The area they live in is quite far from where the war is taking place. They can hear everything, but there is nothing in their range. That makes me feel a little better. Every day I wake up I talk to my parents to make sure they're okay, I look at the Lebanese news to know what's going on. It's definitely very stressful, but it's better to be out of war than to be in it."

On how Lebanese people manage to stay positive despite what their country has been through: “Lebanon has been through a lot. Unfortunately this is something we live with every day throughout the years. This is both good and bad. Bad, of course, because all these things happen, but good because we have to overcome them in order to move on with our lives. We love our country, we are positive people who want to live our lives. But no matter how hard we try, in the back of our minds will always be what is happening in Lebanon."

On whether there is a solution to stop the war: “They have to solve their political differences in political ways and not in a way that will hurt ordinary people who want to live their lives. Too many people have been affected, children are being killed, families are being lost, people are losing their homes. They need to find a way that won't affect innocent people. We all want to live in peace. Everyone, the US, the European Union, must have sensitivity in their minds and put an end to all this."

On the message he wants to get across: “The main message I want to get across is to stop the war, which has reached a point where it is now affecting people. People who destroy their homes, who flee from them, who lose their lives because some politicians have their own war. This has to stop at some point."

*** Ακλ: «Μιλούσα με τους γονείς μου στο τηλέφωνο και καταλάβαινα το άγχος και τον φόβο στις φωνές τους»

Η γκαρντ του Πανσερραϊκού, Ρεμπέκα Ακλ, «φιλοξενήθηκε» στο EOK WebRadio.

Αναλυτικά είπε:

Για το πώς βίωνε τις καταστάσεις στον Λίβανο: «Αυτήν τη στιγμή σχεδόν όλα έχουν σταματήσει στον Λίβανο, οι δουλειές, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια. Ειδικά στην πρωτεύουσα, τη Βηρυτό. Φυσικά και στον Νότο όλα έχουν σταματήσει, γιατί είναι η βασική τοποθεσία του πολέμου. Το να είσαι στο σπίτι σου είναι πολύ αγχωτικό, τρομακτικό, γιατί κάθε μέρα και νύχτα ακούς πυραύλους και βόμβες να έρχονται. Υπήρχαν όρια για το πού να πηγαίνεις. Συνήθιζα να κυκλοφορώ μόνο κοντά στη περιοχή που μένω, γιατί ήταν σχετικά ασφαλές το μέρος. Δεν ήθελα να ρισκάρω τη ζωή μου, το ίδιο και η οικογένειά μου, οπότε μέναμε σε μια ασφαλή ζώνη, που δεν υπήρχαν επιθέσεις. Η ζωή στον Λίβανο δεν είναι εντάξει αυτήν τη στιγμή, γιατί υπάρχουν πολλά τραύματα, όλοι είναι φοβισμένοι ότι κάποια μέρα θα ξυπνήσουν και θα έρθει μια βόμβα στο σπίτι τους ή δίπλα τους».

Για το αν σκεφτόντουσαν όταν ξεκίνησε ο πόλεμος ότι θα μπορούσε να φτάσει μέχρι τον Λίβανο: «Όταν ξεκίνησε όλη αυτή η κατάσταση αρχικά στον Νότιο Λίβανο, δεν περίμενε κανείς ότι θα προχωρήσει τόσο πολύ. Είμαστε στο 2024, κανείς δεν περίμενε ότι θα γίνει πόλεμος καν. Βλέποντας πλέον την κατάσταση αυτή, ακόμα δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει».

Για το αν είναι καλύτερα να είναι εκτός πολέμου, αλλά και μακριά απ’ τους γονείς της: «Όταν άφησα τον Λίβανο για να έρθω στην Ελλάδα, οι πρώτες μέρες ήταν πολύ αγχωτικές, γιατί μιλούσα στους γονείς μου απ’ το τηλέφωνο και καταλάβαινα στις φωνές τους το άγχος, τον φόβο, την αγωνία τους. Είναι πολύ δύσκολο να μην είσαι μαζί τους. Ήμουν πολύ αγχωμένη, αλλά τώρα ξέρω ότι προσπαθούν να μείνουν ασφαλείς σπίτι. Η περιοχή που μένουν είναι αρκετά μακριά από εκεί που γίνεται ο πόλεμος. Μπορούν να τα ακούσουν όλα, αλλά δεν υπάρχει κάτι στην περιοχή τους. Αυτό με κάνει να νιώθω κάπως καλύτερα. Κάθε μέρα που ξυπνάω μιλάω με τους γονείς μου για να σιγουρευτώ ότι είναι εντάξει, κοιτάζω τα νέα του Λιβάνου για να ξέρω τι γίνεται. Σίγουρα είναι πολύ αγχωτικό, αλλά είναι καλύτερα να είσαι εκτός πολέμου απ’ το να είσαι εντός».

Για το πώς καταφέρνουν οι κάτοικοι του Λιβάνου να παραμένουν θετικοί παρά τα όσα έχει περάσει η χώρα του: «Ο Λίβανος έχει περάσει πάρα πολλά. Δυστυχώς αυτό είναι κάτι με το οποίο ζούμε κάθε μέρα όλα τα χρόνια. Αυτό είναι και καλό και κακό. Κακό, φυσικά, γιατί συμβαίνουν όλα αυτά, αλλά καλό γιατί πρέπει να τα ξεπεράσουμε ώστε να συνεχίσουμε τη ζωή μας. Εμείς αγαπάμε τη χώρα μας, είμαστε άνθρωποι θετικοί που θέλουμε να ζούμε τη ζωή μας. Όμως, όσο και να το προσπαθούμε αυτό, στο πίσω μέρος του μυαλού μας θα υπάρχουν πάντα τα όσα συμβαίνουν στον Λίβανο».

Για το αν υπάρχει λύση για να σταματήσει ο πόλεμος: «Πρέπει να λύσουν τις πολιτικές τους διαφορές με πολιτικούς τρόπους και όχι με έναν τρόπο που θα πλήξει απλούς ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους. Έχουν επηρεαστεί πάρα πολλοί άνθρωποι, σκοτώνονται παιδιά, χάνονται οικογένειες, άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους. Χρειάζεται να βρουν έναν τρόπο που δε θα επηρεάζει αθώους ανθρώπους. Όλοι θέλουμε να ζούμε σε ειρήνη. Όλοι, οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να έχουν ευαισθησία στο μυαλό τους και να βάλουν ένα τέλος σε όλο αυτό».

Για το μήνυμα που θέλει να περάσει: «Το βασικό μήνυμα που θέλω να περάσω είναι να σταματήσει ο πόλεμος, ο οποίος έχει φτάσει σε ένα σημείο που πλέον πλήττει ανθρώπους. Ανθρώπους που χαλνούν τα σπίτια τους, που φεύγουν από αυτά, που χάνουν τις ζωές τους επειδή κάποιοι πολιτικοί έχουν τον δικό τους πόλεμο. Αυτό πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει».

Πηγή: SDNA.gr