Broken heads, again ...
It is 5:30 in the morning, the semi-finals are just over, Paredes and Martins, two of the youngest in this national Argentina break into crying after the 2-0 defeat from Brazil and the failure in yet another great event.
Others; Wont to lose, to fail to reach the end, not even to Copa America, they do not even feel the defeat.
I watched Argentina in all its games at this event. Even now anathema if I understand, if you can help me, what played, what did Skalkoni try to play. A system of 4-3-3, in which we try to find Messi, and if he does something like that, he's good, or I'm sorry to have my Virgin. Help with the weak Qatar, help with Venezuela, who can not help it all the time. Without a plan, no plan, with Messi tired, not to go well and to see, with Aguero and Otamenti discussing their blond wool, Di Maria disappeared, Dhimbala in two great competitions has not even 90 minutes, Armani under the rafters provoked temptation and the helpless bench could help. Which Grasshopper he was saying and a soul. Since 2006, we have lost the account to the coaches. Choose Messi officially and change something. However, Argentina has lost its profile and this is worse than any result.
After the first game we said that Brazil's big weapon will be its defense. Selesao arrived at the final without a goal. It does not fascinate, if we exclude the match of Peru and Peru, but he gets what he wants. Danny Alves is the second time, and Gabriel Zeus has tossed some of the legitimate criticism he has been practicing for so many years. Both of them were catalytic in winning qualifying. We do not need to point out that Brazil has a goalie. He may have been helped by his beams, but Alison stands out and is a guarantee for success. Arthur and Casemir you think they are still running, so we understand why 2-0 came naturally. As much as the world likes the surprises, Chile will go through to see a super final.
===Σκυμμένα κεφάλια, ξανά…
Είναι 5:30 το πρωί, ο ημιτελικός μόλις έχει ολοκληρωθεί, Παρέδες και Μαρτίνες, δύο από τους πιο νέους σε αυτή την εθνική Αργεντινής ξεσπούν σε κλάματα μετά την ήττα 2-0 από την Βραζιλία και την αποτυχία σε ακόμη μία μεγάλη διοργάνωση. Οι υπόλοιποι; Συνηθισμένοι να χάνουν, να μην καταφέρνουν να φτάσουν ως το τέλος, ούτε καν σε Κόπα Αμέρικα, δεν τους κάνει καν αίσθηση η ήττα.
Παρακολούθησα την Αργεντινή σε όλα της τα παιχνίδια σε αυτή τη διοργάνωση. Ακόμη και τώρα ανάθεμα αν έχω καταλάβει, αν μπορείτε βοηθήστε με, τι έπαιξε, τι προσπάθησε να παίξει ο Σκαλόνι. Ένα σύστημα 4-3-3, στο οποίο προσπαθούμε να βρούμε τον Μέσι κι αν κάνει κάτι αυτός έχει καλώς, αλλιώς βόηθα Παναγιά μου. Βοήθησε με το αδύναμο Κατάρ, βοήθησε με την Βενεζουέλα, ε δε γίνεται να βοηθάει συνέχεια. Χωρίς πλάνο, χωρίς σχέδιο, με τον Μέσι ταλαιπωρημένο, να μην περνάει καλά και να φαίνεται, με τον Αγουέρο και τον Οταμέντι να συζητούν για το ξανθό σαντρέ μαλλί τους, τον Ντι Μαρία εξαφανισμένο, τον Ντιμπάλα σε δύο μεγάλες διοργανώσεις να μην έχει βγάλει ούτε 90λεπτο, τον Αρμάνι κάτω από τα δοκάρια να προκαλεί θυμηδία και τον πάγκο ανήμπορο να βοηθήσει. Ποιος Σκαλόνι που έλεγε και μια ψυχή. Από το 2006 κι έπειτα έχουμε χάσει το λογαριασμό στους προπονητές. Ας διαλέξει και επίσημα ο Μέσι μπας και αλλάξει κάτι. Η Αργεντινή πάντως έχει χάσει τη φυσιογνωμία της και αυτό είναι χειρότερο από κάθε αποτέλεσμα.
Μετά την πρώτη αγωνιστική λέγαμε ότι το μεγάλο όπλο αυτής της Βραζιλίας θα είναι η άμυνά της. Η Σελεσάο έφτασε στον τελικό χωρίς να δεχτεί γκολ. Δε συναρπάζει, αν εξαιρέσουμε το ματς του ομίλου με το Περού, αλλά παίρνει αυτό που θέλει. Ο Ντάνι Άλβες διανύει δεύτερη νιότη και ο Γκαμπριέλ Ζεσούς πέταξε στα σκουπίδια λίγη από τη δικαιολογημένη κριτική που του έχει ασκηθεί τόσα χρόνια. Οι δυο τους ήταν καταλυτικοί στη νίκη πρόκριση. Δε χρειάζεται να τονίσουμε ότι η Βραζιλία έχει γκολκίπερ. Μπορεί να βοηθήθηκε από τα δοκάρια του, αλλά ο Άλισον ξεχωρίζει και αποτελεί εχέγγυο για την επιτυχία. Αρτούρ και Καζεμίρο θαρρείς πως τρέχουν ακόμα, οπότε καταλαβαίνουμε γιατί το 2-0 ήρθε απόλυτα φυσιολογικά. Όσο κι αν αρέσουν στον κόσμο οι εκπλήξεις μακάρι να περάσει η Χιλή, για να δούμε έναν σούπερ τελικό.
Πηγή: Novasports
It is 5:30 in the morning, the semi-finals are just over, Paredes and Martins, two of the youngest in this national Argentina break into crying after the 2-0 defeat from Brazil and the failure in yet another great event.
Others; Wont to lose, to fail to reach the end, not even to Copa America, they do not even feel the defeat.
I watched Argentina in all its games at this event. Even now anathema if I understand, if you can help me, what played, what did Skalkoni try to play. A system of 4-3-3, in which we try to find Messi, and if he does something like that, he's good, or I'm sorry to have my Virgin. Help with the weak Qatar, help with Venezuela, who can not help it all the time. Without a plan, no plan, with Messi tired, not to go well and to see, with Aguero and Otamenti discussing their blond wool, Di Maria disappeared, Dhimbala in two great competitions has not even 90 minutes, Armani under the rafters provoked temptation and the helpless bench could help. Which Grasshopper he was saying and a soul. Since 2006, we have lost the account to the coaches. Choose Messi officially and change something. However, Argentina has lost its profile and this is worse than any result.
After the first game we said that Brazil's big weapon will be its defense. Selesao arrived at the final without a goal. It does not fascinate, if we exclude the match of Peru and Peru, but he gets what he wants. Danny Alves is the second time, and Gabriel Zeus has tossed some of the legitimate criticism he has been practicing for so many years. Both of them were catalytic in winning qualifying. We do not need to point out that Brazil has a goalie. He may have been helped by his beams, but Alison stands out and is a guarantee for success. Arthur and Casemir you think they are still running, so we understand why 2-0 came naturally. As much as the world likes the surprises, Chile will go through to see a super final.
===Σκυμμένα κεφάλια, ξανά…
Είναι 5:30 το πρωί, ο ημιτελικός μόλις έχει ολοκληρωθεί, Παρέδες και Μαρτίνες, δύο από τους πιο νέους σε αυτή την εθνική Αργεντινής ξεσπούν σε κλάματα μετά την ήττα 2-0 από την Βραζιλία και την αποτυχία σε ακόμη μία μεγάλη διοργάνωση. Οι υπόλοιποι; Συνηθισμένοι να χάνουν, να μην καταφέρνουν να φτάσουν ως το τέλος, ούτε καν σε Κόπα Αμέρικα, δεν τους κάνει καν αίσθηση η ήττα.
Παρακολούθησα την Αργεντινή σε όλα της τα παιχνίδια σε αυτή τη διοργάνωση. Ακόμη και τώρα ανάθεμα αν έχω καταλάβει, αν μπορείτε βοηθήστε με, τι έπαιξε, τι προσπάθησε να παίξει ο Σκαλόνι. Ένα σύστημα 4-3-3, στο οποίο προσπαθούμε να βρούμε τον Μέσι κι αν κάνει κάτι αυτός έχει καλώς, αλλιώς βόηθα Παναγιά μου. Βοήθησε με το αδύναμο Κατάρ, βοήθησε με την Βενεζουέλα, ε δε γίνεται να βοηθάει συνέχεια. Χωρίς πλάνο, χωρίς σχέδιο, με τον Μέσι ταλαιπωρημένο, να μην περνάει καλά και να φαίνεται, με τον Αγουέρο και τον Οταμέντι να συζητούν για το ξανθό σαντρέ μαλλί τους, τον Ντι Μαρία εξαφανισμένο, τον Ντιμπάλα σε δύο μεγάλες διοργανώσεις να μην έχει βγάλει ούτε 90λεπτο, τον Αρμάνι κάτω από τα δοκάρια να προκαλεί θυμηδία και τον πάγκο ανήμπορο να βοηθήσει. Ποιος Σκαλόνι που έλεγε και μια ψυχή. Από το 2006 κι έπειτα έχουμε χάσει το λογαριασμό στους προπονητές. Ας διαλέξει και επίσημα ο Μέσι μπας και αλλάξει κάτι. Η Αργεντινή πάντως έχει χάσει τη φυσιογνωμία της και αυτό είναι χειρότερο από κάθε αποτέλεσμα.
Μετά την πρώτη αγωνιστική λέγαμε ότι το μεγάλο όπλο αυτής της Βραζιλίας θα είναι η άμυνά της. Η Σελεσάο έφτασε στον τελικό χωρίς να δεχτεί γκολ. Δε συναρπάζει, αν εξαιρέσουμε το ματς του ομίλου με το Περού, αλλά παίρνει αυτό που θέλει. Ο Ντάνι Άλβες διανύει δεύτερη νιότη και ο Γκαμπριέλ Ζεσούς πέταξε στα σκουπίδια λίγη από τη δικαιολογημένη κριτική που του έχει ασκηθεί τόσα χρόνια. Οι δυο τους ήταν καταλυτικοί στη νίκη πρόκριση. Δε χρειάζεται να τονίσουμε ότι η Βραζιλία έχει γκολκίπερ. Μπορεί να βοηθήθηκε από τα δοκάρια του, αλλά ο Άλισον ξεχωρίζει και αποτελεί εχέγγυο για την επιτυχία. Αρτούρ και Καζεμίρο θαρρείς πως τρέχουν ακόμα, οπότε καταλαβαίνουμε γιατί το 2-0 ήρθε απόλυτα φυσιολογικά. Όσο κι αν αρέσουν στον κόσμο οι εκπλήξεις μακάρι να περάσει η Χιλή, για να δούμε έναν σούπερ τελικό.
Πηγή: Novasports
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου