Μάρκο Ρόις: Διαψεύδοντας κάθε προγνωστικό

Marco Reus: Denying any predictions

Loyalty and rare football alloy. When these two elements meet in the mold of the "Round Goddess", then players like Marco Reus come out.


Dortmund's top 30 leader is the exception to the sad modern rule that wants talented players to rarely sacrifice trophies and discrimination in order to stay in their favorite team.

And yet, with his actions, Reus is adamant about denying prognosis. Either by choosing to take root in the Westphalian ranks with all the football chases to hunt him down, or because he proved to be unwell in his long-term injuries.
Thanks to the above and including one of his best seasons in Borussia (21 goals and 13 assists in 36 appearances), he was given the highly honored award of the best German footballer of the year, receiving the baton from Tony Kroos.

A prize he won again after 7 years, when he was still a frantic "foal" in Gladbach and panicked in the opposing defenses.

Here are some of his highlights this year:

In the shadow of "if"

In the meantime, Marko Reus has exposed untold expressions of his talent in the grass, even though they did not last long due to serious injuries. Since the 2013 and lost Champions League final against Bayern Munich, the German hunter has received lethal blows.

In addition to the trophies he did not win (just one German Cup in 2017 and two Super Cups in 2013 and 2014), he also missed moments of absolute collective joy. For example, that of 2014 with his teammates at the national Brazil stadium, where he was knocked out just days before the start of the competition.

Even more frustrating was his lack of a call at Euro 2016, but also his poor racing presence in the Russian World Cup. In the interim, it came as a shock to many in his career with the breaking of a cross that destroyed two of his most productive seasons.

And there comes a big "if" automatically. A romantic affair about how many other footballs Royce could have stepped on while being healthy.

A "shadow" that, as we can see in his 30s, has completely returned to top level and intensity, causes irritation to any football fan for moments of pure football magic he has lost.

Domestic exceedances and EURO 2020

However, Marco Reus's trip to the stadiums is not over yet. In fact, there are two major challenges ahead. The first, starts in less than three weeks, with the start of the Bundesliga. The championship, which last year he and his teammates lost through their hands, fainting in the final straight.

Domestic overcoming ... under construction Bayern Munich is the big goal before the "sweet", participation in the EURO 2020 finals.

Where the 30 year old hunter will try to fight in the best possible way and do what goes on from a young man with complete physicality and extra patience. To overthrow logic once more.
===Μάρκο Ρόις: Διαψεύδοντας κάθε προγνωστικό

Αφοσίωση και σπάνιο ποδοσφαιρικό κράμα. Όταν αυτά τα δύο στοιχεία συναντιούνται μέσα στο καλούπι της «στρογγυλής θεάς», τότε βγαίνουν παίκτες όπως ο Μάρκο Ρόις.

Ο 30 πλέον αρχηγός της Ντόρτμουντ είναι η εξαίρεση στον λυπηρό σύγχρονο κανόνα, που θέλει τους ταλαντούχους ποδοσφαιριστές να θυσιάζουν σπάνια τρόπαια και διακρίσεις προκειμένου να μείνουν στην αγαπημένη τους ομάδα.

Κι όμως,  με τις ενέργειές  του ο Ρόις λατρεύει να διαψεύδει προγνωστικά. Είτε με επιλογή του να «ριζώσει» στις τάξεις των Βεστφαλών με όλα τα ποδοσφαιρικά μεγαθήρια να τον κυνηγούν για να τον αποκτήσουν, είτε γιατί αποδείχθηκε αλύγιστος στους μακροχρόνιους τραυματισμούς του.
Χάρη στα παραπάνω και συμπεριλαμβανομένης μιας από τις καλύτερες σεζόν του στην Μπορούσια (21 γκολ και 13 ασίστ σε 36 συμμετοχές), του απέφεραν το ιδιαιτέρως τιμητικό βραβείο του καλύτερου Γερμανού ποδοσφαιριστή της χρονιάς, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Τόνι Κρόος.

Ένα βραβείο που κατακτά ξανά ύστερα από 7 χρόνια, όταν ήταν ακόμα ένα ξέφρενο «πουλάρι» στην Γκλάντμπαχ και έσπερνε πανικό στις αντίπαλες άμυνες.

Δείτε μερικές από τις φετινές του στιγμές:

Στη σκιά του «αν»

Σε αυτό το διάστημα, ο Μάρκο Ρόις εξέθεσε στο χορτάρι ασύλληπτες εκφάνσεις του ταλέντου του, έστω κι αν δεν κράτησαν πολύ λόγω των σοβαρών τραυματισμών. Από το 2013 και τον χαμένο τελικό του Champions League απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου, ο Γερμανός κυνηγός δέχθηκε απανωτά χτυπήματα από τη μοίρα.

Πέρα από τα τρόπαια που δεν κατέκτησε (μόλις ένα κύπελλο Γερμανίας το 2017 και δύο Σούπερ Καπ το 2013 και το 2014), έχασε και στιγμές απόλυτης συλλογικής χαράς. Παράδειγμα, αυτή του 2014 με τους συμπαίκτες του στην εθνική στα γήπεδα της Βραζιλίας, όπου τέθηκε νοκ-άουτ λίγες μόλις μέρες πριν την έναρξη της διοργάνωσης.

Ακόμα μεγαλύτερες απογοητεύσεις ήταν η μη κλήση του στο Euro 2016, αλλά και η ισχνή του αγωνιστική παρουσία στο Μουντιάλ της Ρωσίας. Στο μεσοδιάστημα, ήρθε η χαριστική για πολλούς βολή στην καριέρα του με τη ρήξη χιαστού να του καταστρέφει δύο από τις πιο παραγωγικές σεζόν του ηλικιακά.

Και εκεί αυτομάτως μπαίνει στη συζήτηση ένα μεγάλο «αν». Μια ρομαντική υπόθεση για το πόσες άλλες ποδοσφαιρικές κορυφές θα μπορούσε να έχει πατήσει ο Ρόις όντας υγιής στο ακέραιο.

Μια «σκιά» που, όσο τον βλέπουμε στα 30 του χρόνια να έχει επανέλθει πλήρως σε τοπ επίπεδο και ένταση, προκαλεί εκνευρισμό σε κάθε ποδοσφαιρόφιλο για τις στιγμές αγνής ποδοσφαιρικής μαγείας που έχασε.

Εγχώριες υπερβάσεις και EURO 2020

Ωστόσο, το ταξίδι του Μάρκο Ρόις στα γήπεδα δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Μάλιστα, μπροστά του βρίσκονται δύο μεγάλες προκλήσεις. Η πρώτη, ξεκινάει σε λιγότερα από τρεις εβδομάδες, με την έναρξη της Bundesliga. Το πρωτάθλημα, το οποίο πέρυσι εκείνος και οι συμπαίκτες του έχασαν μέσα από τα χέρια τους «λιποθυμώντας» στην τελική ευθεία.

Η εγχώρια υπέρβαση απέναντι στην… υπό κατασκευή Μπάγερν Μονάχου αποτελεί τον μεγάλο στόχο πριν το «γλυκό», τη συμμετοχή στα τελικά του EURO 2020.

Εκεί όπου ο 30χρονος κυνηγός θα επιχειρήσει να αγωνιστεί στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και να κάνει αυτό που συνεχίζει από μικρός με πλήρη φυσικότητα και περίσσια υπομονή. Να καταρρίψει τη λογική ακόμα μια φορά.
Πηγή: Sportime