Από τη ντροπή του υποβιβασμού, στην ταπείνωση του "εχθρού"

From the shame of relegation, to the humiliation of the "enemy"

June 26, 2011 will always be a black page in the history of River Plate.
I remember as if it were yesterday that night when the "little man" tasted the bitter glass of the maiden downgrades in the barrage of staying against Belgrame, from which he had lost the first match by 2-0. And in the rematch he did not manage to reach the overturning, so he flashed the big charge. The team with most of the country's championships would not be the new year in the big Argentinian football category. Monemedal silenced. Faces with tears in the eyes. Sadness and anger. No one could believe that the ... fatal was a fact.

The failed agent, Daniel Pasarella, had completed his ... work. He failed in the chairmanship of the club, placing above all his selfishness. It was he who was charged with the ... exile in the 2nd category. As a rival of River Plate I was offended that night. I could not believe that the next year on Novasports will not have River Plate on the broadcast program. I remember the next day looking for the phone of Juan Jose Borelli to talk to him and make a point about the demotion of River. At that time, the "Hita-Hota" was in the small groups of the "mioionarios". He picked up the phone with a voice that sounded difficult. Voice sad. Neither did he realize the tragedy that his team was experiencing. "Friend is a difficult situation. I have not slept at all. We can not say anything at this time. Let the days pass and we see "were the words of the former player of Panathinaikos and River Plate, who also bumped like River Plate's friends.

But times have changed. The ... River Plate's sun sank for a year, but it rose again and is much more intense. The "sad" Pasarella left, "bad" followers complied (and yet), Marcello Giacardo protected it from racing and ex-competition, and demotion is now a distant memory. The bitterness from the fans of hateful opponents, Boca Juniors, also goes to the warehouse. The conquest of Copa Libertadores against Boca rinses every shame they felt on the evening of June 26, 2011. Surely this moment will always be there to remind them of the difficulties they have faced. But the millions of fans who "drowned" in their tears that night from the sadness they felt from Sunday night drown in the sweetest tears of happiness. This triumph over the hateful opponent, Boca Junius. And indeed, in a final Copa Libertadores.
===Από τη ντροπή του υποβιβασμού, στην ταπείνωση του "εχθρού"

Η 26η Ιουνίου του 2011 θα αποτελεί πάντα μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της Ρίβερ Πλέιτ. Θυμάμαι σαν να ήταν χθες εκείνο το βράδυ που οι “μιγιονάριος” γεύτηκαν το πικρό ποτήρι του παρθενικού υποβιβασμού στα μπαράζ παραμονής κόντρα στην Μπελγράνο, από την οποία είχε χάσει το πρώτο ματς με 2-0. Και στη ρεβάνς δεν τα κατάφερε να φτάσει στην ανατροπή με αποτέλεσμα να αποχαιρετήσει τη μεγάλη κατηγορία. Η ομάδα με τα περισσότερα πρωταθλήματα της χώρας δεν θα βρισκόταν τη νέα χρονιά στη μεγάλη κατηγορία του Αργεντίνικου ποδοσφαίρου. Το Μονουμεντάλ σίγησε. Πρόσωπα με δάκρυα στα μάτια. Θλίψη και οργή. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει πως το... μοιραίο ήταν πια γεγονός. 

Ο αποτυχημένος παράγοντας, Ντανιέλ Πασαρέλα είχε ολοκληρώσει το... έργο του. Απέτυχε παταγωδώς στην προεδρία του συλλόγου βάζοντας πάνω απ' όλα και όλους τον εγωισμό του. Ήταν αυτός που χρεώθηκε τον... εξορισμό στη Β' κατηγορία. Ως φίλαθλος της Ρίβερ Πλέιτ είχα στεναχωρηθεί εκείνο το βράδυ. Δεν μπορούσα και εγώ που βρισκόμουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά να πιστέψω πως η επόμενη χρονιά στα κανάλια Novasports δεν θα έχει στο πρόγραμμα των μεταδόσεων την Ρίβερ Πλέιτ. Θυμάμαι την επόμενη μέρα να ψάχνω το τηλ. του Χουάν Χοσέ Μπορέλι για να μιλήσω μαζί του και να κάνω ένα θέμα για τον υποβιβασμό της Ρίβερ. Τότε βρισκόταν στις μικρές ομάδες των “μιγιονάριος” ο “Χότα-Χότα”. Σήκωσε το τηλέφωνο με φωνή που ακουγόταν μετά δυσκολίας. Φωνή θλιμμένη. Ούτε αυτός μπορούσε να συνειδητοποιήσει την τραγωδία που βίωνε η ομάδα του. “Φίλε είναι δύσκολη κατάσταση. Δεν έχω κοιμηθεί καθόλου. Δεν μπορούμε να πούμε τίποτα αυτή τη στιγμή. Άσε να περάσουν οι μέρες και βλέπουμε” ήταν τα σύντομα λόγια του πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού και της Ρίβερ Πλέιτ που λύγισε και αυτός όπως εκκατομύρια φίλοι της Ρίβερ Πλέιτ. 

Οι καιροί όμως άλλαξαν. O... ήλιος της Ρίβερ Πλέιτ έδυσε για ένα χρόνο, όμως ανέτειλε ξανά και είναι πολύ πιο έντονος. Ο “θλιβερός” Πασαρέλα αποχώρησε, οι “κακοί” οπαδοί συμμορφώθηκαν (και όμως), ο Μαρσέλο Γκαγιάρδο την προστάτευσε αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά και ο υποβιβασμός αποτελεί πλέον μια μακρινή ανάμνηση. Τα πικαρίσματα από τους οπαδούς των μισητών αντιπάλων, Μπόκα Τζούνιορς μπαίνουν και αυτά στην... αποθήκη. Η κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες εναντίον της Μπόκα ξεπλένει κάθε ντροπή που ένιωσαν το βράδυ της 26ης Ιουνίου του 2011. Σίγουρα αυτή η στιγμή θα είναι πάντα εκεί για να τους θυμίζει αυτή τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν. Όμως, οι εκατομμύρια φίλαθλοι που “πνίγηκαν” στα δάκρυά τους εκείνο το βράδυ από τη θλίψη που ένιωσαν από το βράδυ της Κυριακής πνίγονται στα πιο γλυκά δάκρυα ευτυχίας. Αυτής του θριάμβου επί της μισητής αντιπάλου, Μπόκα Τζούνιος. Και μάλιστα σε τελικό Κόπα Λιμπερταδόρες.
Πηγή: Νovasports.gr