Μορόν: «Έχουμε καλή ομάδα αλλά δεν υπάρχει η πίεση για να κερδίσουμε έναν τίτλο»

Moron: "We have a good team but there is no pressure to win a title"

In a full-length interview with the Spanish website "relevo", Loren Moron spoke about Aris' progress this year, stressing, among other things, that the Thessalonians may have created a competitive team, but there is no pressure to conquer of a title.

What he said in detail:

Aris is a historic team, but its last championship was won a long time ago. How do the fans feel?

“Here they are very passionate and people are very excited. They have always supported us, but this season there is something different. We Spaniards who are here must bring them back to earth, because we know how things work. Here they get a little carried away and believe that we will easily win the championship."

What is the team's goal against Olympiakos, Panathinaikos, AEK and PAOK?

"We don't have the pressure to win a title. Last year we reached the final of the cup and that was already an achievement. We don't want to think beyond that because at any point in the season we could go belly up. However, we have a good team and we are competing against teams with bigger budgets."

Can we say that it is a "Spanish Mars"?

"The other day seven Spaniards were in the starting line-up. In the pep talk we gave on the field before kickoff, there was only one player who didn't speak Spanish. It seems strange because you are missing home, but this convenience and this unity is very good for people who, like me, have left Spain for the first time. We are doing very well off the pitch and that is reflected on the pitch. We are many Spaniards, but then there is Sisto, who played for Celta, and other players who understand and speak. Greek is little spoken, while we speak English to communicate with the few who do not speak Spanish. The coach at the moment speaks Greek and they translate into English, but if they keep signing Spaniards, he'll have to learn [laughs]."

Why are Ares signing so many Spaniards?

"It's the president's job, because we don't have a sports director here. The president likes the Spanish players a lot and knows the level we have. The club looks more Spanish than Greek."

Eight goals in 11 games this season. 20 goals in 35 last season. What happened and changed the situation after a series of bad seasons?

"It's confidence. I always needed it. It happened to me in the second team of Betis and in the first team. With confidence I am a different footballer. Here I have received the affection and trust of the club and the fans. I have the freedom to do what I want, to be professional, and it shows. The teammates I have also help a lot. Leaving Spain for the first time and finding this is a blessing."

You have scored almost 50% of the team's goals. How do you explain that?

"It's hard to explain. I have been batting and scoring for a year and a half now. My teammates are joking because they say we will win with a goal from me in the 90th minute. And it's like that, I hit it as best as I can and I score. Then there are other streaks where he doesn't come out. And you work hard, but I don't know. You can't control it."

Have you reached football maturity at 30?

"It's true that when you turn 30 you start to see the end. I feel young, although in some things I notice it. I had also played very little for two years and here I am playing everything and luckily there are no injuries."

When you leave the limelight of the big leagues, it seems like your career is over. Is there a point of justification in your good time?

"I've always been a bit indifferent. Obviously it affects me too. At Betis, the media exposure is brutal. Here, it's an advantage not to understand Greek, to be honest. Now, they will be good comments, but when they come, bad... In Spain, it's different because they end up reaching you from somewhere. It is very important to be mentally well, because you are having a bad time too. Here, for now, everything is happiness."

You were the top Spanish scorer, along with Rafa Mujica, last season. Are you thinking about the national team?

"When you leave the big leagues, it's difficult for the national team to call you up. And I'm not just talking about myself. But we are still professional footballers. I'm not saying it's happening now, but in leagues like this there's a level and it can happen. Why not;".

Does it work or have you worked on the psychological part?

"I was working with psychologists because I was having a bad time, especially because of family issues. Things weren't going well for me on the pitch either. It helped me a lot to change the way I see the world of football and of course on a personal level. What happens in personal life has a lot to do with what happens on the pitch."

In one of the periods when you played little at Betis, you entered a Super Cup match against Barcelona, ​​you scored and you were emotional. Is it the most special goal of his career?

“The most emotional, for sure. I hadn't played at all, not even a cup match that had just taken place against Ibiza. I was working hard and it was hard. I knew Manuel Pellegrini didn't count me out, and he was always honest and I don't hold a grudge against him. He asked me about some rumors that I was leaving for Tenerife, but they were all lies and I told him so. He told me he didn't count on me and advised me to get out. I told him I respected him, but that I was ready in case he needed me. I don't know if the phrase stuck with him, but in extra time of the Super Cup, when Fekir was injured, he called me in. I didn't believe it. Besides, I scored. I wasn't excited about the goal, but when I saw the reaction of my teammates. They were happy as if they had scored."

Is it true that you were close to going to Barcelona?

“Yeah, I was pretty close. For reasons unknown to me, it didn't happen. Even Ruby, the manager at the time, told me that I wouldn't take part in a training session because my transfer was over and he didn't want something to happen that would end this dream for me."

Were you angry that you didn't play with Messi?

"I've always been more of a Barca fan because of their players. First, Ronaldinho. In fact, the number '80' I'm wearing here is because of his time at Milan. And then that generation that was essentially the national team of Spain. Messi asked Alenia about me when they were teammates. Then we faced each other and I asked him for the shirt, since I had not managed to become his teammate. And he asked me if I was around and so on. It made me angry that I didn't play with the best player in history."

How is this situation treated?

"It's very complicated. At first it was in the news, you were mentioned on social media… But when I started seeing myself in the media, in the jersey… It's complicated. Not so much that you start being in the news, but that it falls apart when it's done. I had a bad time. I was where I wanted to be, at Betis, but in the end it is an important step to one of the best teams in the world. I had a very bad time and needed the help of psychologists. I also overcame that hurdle, but the question of what could be done remains.''

And the future?

"The situation has changed. I came here thinking of going back to football and leaving in a year. They offered me two, but I also had the idea that I would jump and be sold. This summer they tried, but failed. Now we have both changed our minds. They are thinking of keeping me for a long time and they also want to build a team so that they don't change so much every year. This is what they told me with the renewal a month ago. I see that they value me and have made a financial effort. I really appreciate this. The mentality of both sides has changed. I have until 2027, I hope to progress in the team and do something big."

*** Μορόν: «Έχουμε καλή ομάδα αλλά δεν υπάρχει η πίεση για να κερδίσουμε έναν τίτλο»

Σε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στην ισπανική ιστοσελίδα «relevo», ο Λορέν Μορόν μίλησε για την φετινή πορεία του Άρη, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, πως μπορεί οι Θεσσαλονικείς να έχουν δημιουργήσει μια ανταγωνιστική ομάδα, όμως δεν υπάρχει η πίεση για την κατάκτηση ενός τίτλου.

Αναλυτικά όσα είπε:

Ο Άρης είναι μια ιστορική ομάδα, αλλά το τελευταίο του πρωτάθλημα κατακτήθηκε πολύ παλιά. Πώς νιώθουν οι οπαδοί;

«Εδώ είναι πολύ παθιασμένοι και ο κόσμος είναι πολύ ενθουσιασμένος. Πάντα μας στήριζαν, αλλά αυτή τη σεζόν υπάρχει κάτι διαφορετικό. Εμείς οι Ισπανοί που είμαστε εδώ πρέπει να τους επαναφέρουμε στη γη, γιατί ξέρουμε πώς λειτουργούν τα πράγματα. Εδώ παρασύρονται λίγο και πιστεύουν ότι θα πάρουμε εύκολα το πρωτάθλημα».

Ποιος είναι ο στόχος της ομάδας απέναντι σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ;

«Δεν έχουμε την πίεση να κερδίσουμε έναν τίτλο. Πέρυσι φτάσαμε στον τελικό του κυπέλλου και αυτό ήταν ήδη ένα επίτευγμα. Δεν θέλουμε να σκεφτόμαστε πέρα από αυτό γιατί οποιαδήποτε στιγμή στη σεζόν θα μπορούσαμε να κάνουμε μια κοιλιά. Ωστόσο, έχουμε καλή ομάδα και ανταγωνιζόμαστε ομάδες με μεγαλύτερα μπάτζετ».

Μπορούμε να πούμε ότι είναι ένας «ισπανικός Άρης»;

«Τις προάλλες επτά Ισπανοί ήταν στο αρχικό σχήμα. Στην ομιλία που δώσαμε στο γήπεδο πριν την έναρξη, υπήρχε μόνο ένας παίκτης που δεν μιλούσε ισπανικά. Φαίνεται περίεργο γιατί λείπεις από το σπίτι, αλλά αυτή η ευκολία και αυτή η ενότητα είναι πολύ καλή για τους ανθρώπους που, όπως εγώ, έφυγαν για πρώτη φορά από την Ισπανία. Εκτός γηπέδου τα πάμε πολύ καλά και αυτό αντικατοπτρίζεται στον αγωνιστικό χώρο. Είμαστε πολλοί οι Ισπανοί, αλλά μετά είναι ο Σίστο, που έπαιξε για τη Θέλτα, κι άλλοι παίκτες που καταλαβαίνουν και μιλούν. Τα ελληνικά μιλιούνται ελάχιστα, ενώ μιλάμε στα αγγλικά για να επικοινωνούμε με τους λίγους που δεν μιλούν ισπανικά. Ο προπονητής αυτή τη στιγμή μιλάει ελληνικά και μεταφράζουν στα αγγλικά, αλλά αν συνεχίσουν να υπογράφουν Ισπανούς, θα πρέπει να μάθει [γέλια]». 

Γιατί ο Άρης υπογράφει τόσους Ισπανούς;

«Είναι δουλειά του προέδρου, γιατί δεν έχουμε αθλητικό διευθυντή εδώ. Στον πρόεδρο αρέσουν πολύ οι Ισπανοί παίκτες και γνωρίζει το επίπεδο που έχουμε. Ο σύλλογος φαίνεται περισσότερο ισπανικός παρά ελληνικός».

Οκτώ γκολ σε 11 αγώνες τη φετινή σεζόν. 20 γκολ σε 35 την περασμένη σεζόν. Τι συνέβη κι άλλαξε η κατάσταση έπειτα από ένα σερί κακών σεζόν;

«Είναι η αυτοπεποίθηση. Πάντα το είχα ανάγκη. Μου συνέβη στην β’ ομάδα της Μπέτις και στην πρώτη ομάδα. Με αυτοπεποίθηση είμαι διαφορετικός ποδοσφαιριστής. Εδώ έχω λάβει τη στοργή και την εμπιστοσύνη του συλλόγου και των φιλάθλων. Έχω την ελευθερία να κάνω αυτό που θέλω, να είμαι επαγγελματίας, και αυτό αντικατοπτρίζεται. Οι συμπαίκτες που έχω επίσης βοηθούν πολύ. Το να φεύγεις από την Ισπανία για πρώτη φορά και να το βρίσκεις αυτό είναι ευλογία».

Έχεις σκοράρει σχεδόν το 50% των γκολ της ομάδας. Πώς το εξηγείς αυτό;

«Είναι δύσκολο να το εξηγήσω. Κτυπάω και σκοράρω εδώ και ενάμιση χρόνο. Οι συμπαίκτες μου αστειεύονται γιατί λένε ότι θα κερδίσουμε με ένα γκολ από εμένα στο 90ο λεπτό. Και είναι κάπως έτσι, το χτυπάω όσο καλύτερα μπορώ και σκοράρω. Έπειτα υπάρχουν και άλλα σερί αγώνων όπου δεν βγαίνει. Και δουλεύεις σκληρά, αλλά δεν ξέρω. Δεν μπορείς να το ελέγξεις».

Στα 30 σου έχεις φτάσει σε ποδοσφαιρική ωριμότητα;

«Είναι αλήθεια ότι όταν κλείνεις τα 30 αρχίζεις να βλέπεις το τέλος. Νιώθω νέος, αν και σε κάποια πράγματα το παρατηρώ. Είχα παίξει επίσης ελάχιστα για δύο χρόνια και εδώ τα παίζω όλα κι ευτυχώς δεν υπάρχουν τραυματισμοί».

Όταν φεύγεις από τα φώτα των μεγάλων πρωταθλημάτων, φαίνεται ότι η καριέρα σου έχει τελειώσει. Υπάρχει σημείο δικαίωσης στην καλή σου στιγμή;

«Πάντα ήμουν λίγο αδιάφορος. Προφανώς και με επηρεάζει. Στην Μπέτις, η έκθεση στα μέσα ενημέρωσης είναι βάναυση. Εδώ, είναι πλεονέκτημα να μην καταλαβαίνεις ελληνικά, για να είμαι ειλικρινής. Τώρα, θα είναι καλά σχόλια, αλλά όταν έρθουν, κακά… Στην Ισπανία, είναι διαφορετικά γιατί καταλήγουν να σε φτάνουν από κάπου. Είναι πολύ σημαντικό να είσαι ψυχικά καλά, γιατί εσύ περνάς άσχημα και εγώ. Εδώ, προς το παρόν, όλα είναι ευτυχία».

Ήσουν ο πρώτος Ισπανός σκόρερ, μαζί με τον Ράφα Μουχίκα, την περασμένη σεζόν. Σκέφτεσαι την εθνική ομάδα;

«Όταν φεύγεις από τα μεγάλα πρωταθλήματα, είναι δύσκολο για την εθνική ομάδα να σε καλέσει. Και δεν μιλώ μόνο για τον εαυτό μου. Αλλά είμαστε ακόμα επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Δεν λέω ότι συμβαίνει τώρα, αλλά σε πρωταθλήματα όπως αυτό υπάρχει ένα επίπεδο και μπορεί να συμβεί. Γιατί όχι;». 

Δουλεύει ή έχεις δουλέψει στο ψυχολογικό κομμάτι;

«Δούλευα με ψυχολόγους γιατί περνούσα άσχημα, ειδικά λόγω οικογενειακών θεμάτων. Τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά ούτε για μένα στο γήπεδο. Με βοήθησε πολύ να αλλάξω τον τρόπο που βλέπω τον κόσμο του ποδοσφαίρου και φυσικά σε προσωπικό επίπεδο. Ό,τι συμβαίνει στην προσωπική ζωή επηρεάζει πολύ αυτό που συμβαίνει στο γήπεδο».

Σε μια από τις περιόδους που έπαιξες ελάχιστα στην Μπέτις, μπήκε σε ένα ματς Σούπερ Καπ κόντρα στην Μπαρτσελόνα, σκόραρες και συγκινήθηκες. Είναι το πιο ιδιαίτερο γκολ της καριέρας του;

«Το πιο συναισθηματικό, σίγουρα. Δεν είχα παίξει καθόλου, ούτε καν ένα ματς κυπέλλου που μόλις είχε γίνει με την Ίμπιζα. Δούλευα σκληρά και ήταν δύσκολο. Ήξερα ότι ο Μανουέλ Πελεγκρίνι δεν με υπολόγιζε, και ήταν πάντα ειλικρινής και δεν του κρατάω κακία. Με ρώτησε για κάποιες φήμες ότι έφευγα για την Τενερίφη, αλλά ήταν όλα ψέματα και του το είπα. Μου είπε ότι δεν με υπολόγιζε και με συμβούλεψε να βγω έξω. Του είπα ότι τον σέβομαι, αλλά ότι ήμουν έτοιμος σε περίπτωση που με χρειαστεί. Δεν ξέρω αν του κόλλησε η φράση, αλλά στην παράταση του Σούπερ Καπ, όταν τραυματίστηκε ο Φεκίρ, με κάλεσε να μπω. Δεν το πίστευα. Συν τοις άλλοις, σκόραρα. Δεν ενθουσιάστηκα με το γκολ, αλλά όταν είδα την αντίδραση των συμπαικτών μου. Ήταν χαρούμενοι σα να είχαν σκοράρει αυτοί».

Είναι αλήθεια ότι ήσουν κοντά στο να πας στη Μπαρτσελόνα;

«Ναι, ήμουν αρκετά κοντά. Για λόγους που δεν ξέρω, δεν έγινε. Ακόμη και ο Ρούμπι, ο προπονητής εκείνη την εποχή, μου είπε ότι δεν θα συμμετείχα σε μια προπόνηση γιατί είχε τελειώσει η μεταγραφή μου και δεν ήθελε να συμβεί κάτι που θα έληγε αυτό το όνειρο για μένα».

Θύμωσες που δεν έπαιξες με τον Μέσι;

«Πάντα ήμουν περισσότερο οπαδός της Μπάρτσα λόγω των παικτών της. Πρώτον, ο Ροναλντίνιο. Στην πραγματικότητα, το νούμερο ’80’ που φοράω εδώ οφείλεται στο χρόνο του στη Μίλαν. Και μετά εκείνη η γενιά που ήταν ουσιαστικά η εθνική Ισπανίας. Ο Μέσι ρώτησε τον Αλένια για μένα όταν ήταν συμπαίκτες. Μετά βρεθήκαμε αντιμέτωποι και του ζήτησα τη φανέλα, αφού δεν είχα καταφέρει να γίνω συμπαίκτης του. Και με ρώτησε αν ήμουν κοντά και ούτω καθεξής. Με θύμωσε που δεν έπαιξα με τον καλύτερο παίκτη στην ιστορία».

Πώς αντιμετωπίζεται αυτή η κατάσταση;

«Είναι πολύ περίπλοκο. Στην αρχή ήταν στις ειδήσεις, σε ανέφεραν στα social media… Αλλά όταν άρχισα να βλέπω τον εαυτό μου στα μέσα ενημέρωσης, με τη φανέλα… Είναι περίπλοκο. Όχι τόσο που αρχίζεις να είσαι στην επικαιρότητα, αλλά ότι καταρρέει όταν έγινε. Πέρασα άσχημα. Ήμουν εκεί που ήθελα να είμαι, στην Μπέτις, αλλά τελικά είναι ένα σημαντικό βήμα σε μια από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο. Πέρασα πολύ άσχημα και χρειαζόμουν τη βοήθεια ψυχολόγων. Ξεπέρασα επίσης αυτό το εμπόδιο, αλλά το ερώτημα τι θα μπορούσε να γίνει παραμένει».

Και το μέλλον;

«Η κατάσταση έχει αλλάξει. Ήρθα εδώ σκεπτόμενος να επιστρέψω στο ποδόσφαιρο και να φύγω σε ένα χρόνο. Μου πρότειναν δύο, αλλά είχα και την ιδέα ότι θα εκτοξευθώ και θα με πουλήσουν. Αυτό το καλοκαίρι προσπάθησαν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Τώρα έχουμε αλλάξει γνώμη και οι δύο. Σκέφτονται να με κρατήσουν για πολύ καιρό και θέλουν επίσης να δημιουργήσουν μια ομάδα για να μην αλλάζουν τόσα πολλά κάθε χρόνο. Αυτό με ενημέρωσαν με την ανανέωση πριν από ένα μήνα. Βλέπω ότι με εκτιμούν και έχουν κάνει μια οικονομική προσπάθεια. Το εκτιμώ πολύ αυτό. Η νοοτροπία και των δύο πλευρών έχει αλλάξει. Έχω μέχρι το 2027, ελπίζω να κάνω πρόοδο στην ομάδα και να κάνω κάτι μεγάλο».

Πηγή: SDNA.gr