ΓΑΙΑ ΕΝ ΕΛΕΙ

Αθλητικά Νέα επί το πλείστον και άλλα τυχόν θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας.

Live Skcorer

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Αντσελότι ή… παράδοση;

http://edoelos.blogspot.gr/Αλλαγή τεχνικού δείχνει η πρόσφατη παράδοση της Ρεάλ, καθώς κανείς δεν κατάφερε να παραμείνει στον πάγκο των Μαδριλένων ύστερα από σεζόν χωρίς τίτλο. Το sport-fm.gr θυμάται τη λίστα των... απολυμένων.

Φουντώνουν οι φήμες που θέλουν τη Ρεάλ να αλλάζει προπονητή και όχι άδικα, καθώς στο πρόσφατο παρελθόν, όσες φορές τελείωσε η σεζόν χωρίς κάποιον από τους τρεις τίτλους (πρωτάθλημα, Κύπελλο, Champions League), ο σύλλογος προχώρησε σε αλλαγή προπονητή.

Για να βρει μάλιστα κάποιος σεζόν όπου η «βασίλισσα» έμεινε άτιτλη αλλά κράτησε τον προπονητή της, πρέπει να πάει αρκετά πίσω και συγκεκριμένα στο 1999, όταν ο Τζον Τόσακ (είχε αντικαταστήσει στα μέσα της χρονιάς τον Γκους Χίντινκ) ολοκλήρωσε τη σεζόν χωρίς να σηκώσει κάποια «κούπα», όμως συνέχισε στον πάγκο των «μερένχες» και την επόμενη σεζόν.

Από εκεί και πέρα, όποιος προπονητής έμεινε άτιτλος, είδε την πόρτα της εξόδου με συνολικά έξι προπονητές να φεύγουν Μάιο και άλλους τρεις να αποχαιρετούν μέσα στη σεζόν.

To sport-fm.gr σας θυμίζει τους... απολυμένους της «βασίλισσας»:

Κάρλος Κεϊρόζ (2003/04)

http://edoelos.blogspot.gr/

Πρώτος σε αυτή τη λίστα είναι ο Κάρλος Κεϊρόζ. Ο 62χρονος -πλέον- τεχνικός, ανέλαβε τη Ρεάλ τη σεζόν 2003/04 αντικαθιστώντας τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε.

Ο Πορτογάλος πήγε στη Μαδρίτη ύστερα από μία σεζόν στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όπου διετέλεσε βοηθός του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, όμως ουδέποτε κατάφερε να δείξει κάτι το ιδιαίτερο στη θητεία του στη «βασίλισσα».

Αν και ξεκίνησε με τίτλο τη σεζόν (Σούπερ Καπ κόντρα στη Μαγιόρκα), η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη.

Στο πρωτάθλημα, το μόνο αξιόλογο αποτέλεσμα του ήταν η νίκη στο «Καμπ Νου» (1-2), που όμως δε σήμαινε τίποτα απολύτως, καθώς η Μπαρτσελόνα στο τέλος ήταν εκείνη που κατέκτησε το την Primera με 77 βαθμούς, με τη Ρεάλ να τερματίζει τέταρτη με 70, έχοντας μάλιστα επτά ήττες στα τελευταία δέκα παιχνίδια.

Στο Κύπελλο έφτασε μέχρι τον τελικό όπου και ηττήθηκε στην παράταση από την Σαραγόσα του Νταβίντ Βίγια (3-2), ενώ στο Champions League αποκλείστηκε στα προημιτελικά από τη Μονακό στα εκτός έδρας γκολ με συνολικό σκορ 5-5, και ενώ είχε επικρατήσει στο πρώτο παιχνίδι με 4-2.

Η απόλυση ήταν αναμενόμενη και ακολούθησε μία από τις χειρότερες διετίες για τη «βασίλισσα».

Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο/ Γκαρσία Ρεμόν/ Βαντερλέι Λουξεμπούργκο (2004/05):

http://edoelos.blogspot.gr/

Η επόμενη σεζόν ήταν αρκετά περίεργη για τα δεδομένα των «μερένχες» καθώς άλλαξαν συνολικά τρεις προπονητές.

Στον πάγκο αρχικά βρισκόταν ο Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο, ο οποίος όμως αποχαιρέτησε μέσα Σεπτέμβρη, ύστερα από δύο απανωτές ήττες (3-0 εκτός έδρας από τη Λεβερκούζεν για το Champions League και 1-0 εκτός από την Εσπανιόλ για το πρωτάθλημα), με τον βοηθό του, Γκαρσία Ρεμόν, να αναλαμβάνει την ομάδα.

Ωστόσο, ούτε τα αποτελέσματα του Ισπανού ήταν τα αναμενόμενα, με αποκορύφωμα την εκτός έδρας ήττα στο «classico» με 3-0, και αντικαταστάθηκε αρχές Δεκέμβρη από τον Βαντερλέι Λουξεμπούργκο.

Ο Βραζιλιάνος τεχνικός ξεκίνησε δυνατά τη «θητεία» του στη Ρεάλ, με εκτός έδρας νίκη επί της Ρόμα (3-0) για το Champions League, όμως η συνέχεια ήταν δυσανάλογη.

Αποκλείστηκε από τη Γιουβέντους στους «16» με γκολ του Ζαλαγέτα στην παράταση (1-0 νίκη στη Μαδρίτη, 1-0 ήττα στην κανονική διάρκεια στο Τορίνο), ενώ στο Κύπελλο, γνώρισε τον αποκλεισμό από τη Βαλιαδολίδ στο εκτός έδρας γκολ (1-1).

Ακολούθησαν κάποια καλά αποτελέσματα στην Primera, με κορυφαία νίκη αυτή επί της Μπαρτσελόνα στο «Μπερναμπέου» (4-2), όμως δεν κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής, καθώς τερμάτισε δεύτερος με 80 βαθμούς, τέσσερις λιγότερους από τους «μπλαουγκράνα».

Χουάν Ραμόν Λόπεθ Κάρο (2005-06)

http://edoelos.blogspot.gr/

Τον Λουξεμπούργκο διαδέχθηκε ο Κάρο, ο οποίος προερχόταν από τέσσερα χρόνια που διατέλεσε προπονητής στην δεύτερη ομάδα της Ρεάλ.

Ήδη από τα πρώτα παιχνίδια φάνηκε τι θα ακολουθούσε, καθώς στο πρωτάθλημα μέτρησε τέσσερις ήττες στα πρώτα δέκα παιχνίδια, ενώ τη 12η αγωνιστική, η «βασίλισσα» γνώρισε ντροπιαστική ήττα μέσα στο «Μπερναμπέου» από την Μπαρτσελόνα (3-0).

Ολοκλήρωσε την Primera δεύτερος με 70 βαθμούς, 12 λιγότερους από τους Καταλανούς, ενώ είχε συνολικά οκτώ ήττες και δέκα ισοπαλίες.

Στο Champions League τερμάτισε δεύτερος στους ομίλους, πίσω από την Λιόν και στη συνέχεια αποκλείστηκε στους «16» από την Άρσεναλ χάρη στο γκολ του Ανρί στη Μαδρίτη (ήττα 1-0 στην Ισπανία, 0-0 στο Λονδίνο).

Τέλος, στο Κύπελλο έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, όπου και έφαγε μία γερή «σφαλιάρα» εκτός έδρας από τη Σαραγόσα (6-1). Στον επαναληπτικό έφτασε κοντά στην ανατροπή όμως έχασε την πρόκριση για ένα γκολ (4-0), μένοντας εκτός τελικού.

Χουάντε Ράμος (2008/09)

http://edoelos.blogspot.gr/

Ύστερα από δύο σεζόν όπου η Ρεάλ κατέκτησε δύο πρωταθλήματα με δύο διαφορετικούς προπονητές (Καπέλο το 2006/07 και Σούστερ το 2007/08), τον πάγκο της «βασίλισσας» ανέλαβε ο Χουάντε Ράμος, αντικαθιστώντας τον Μπερντ Σούστερ στις αρχές Δεκεμβρίου του 2008, με την ομάδα να βρίσκεται στην πέμπτη θέση της Primera και να είχε ήδη αποκλειστεί στο Κύπελλο από την Ρεάλ Ουνιόν (ομάδα της τρίτης κατηγορίας).

Ο Ράμος ξεκίνησε τη θητεία του στη Μαδρίτη με νίκη 3-0 επί της Ζενίτ, στην τελευταία αγωνιστική των ομίλων του Champions League, με τη Ρεάλ να ισοβαθμεί με τη Γιουβέντους στους 12 βαθμούς, όμως οι «μπιανκονέρι» ήταν εκείνοι που πήραν την πρώτη θέση καθώς είχαν νικήσει δύο φορές τους Μαδριλένους.

Η συνέχεια στην Ευρώπη δεν ήταν καλή, καθώς οι «μερένχες» γνώρισαν τον αποκλεισμό στους «16» από τη Λίβερπουλ και μάλιστα με το «βαρύ» 5-0 (ήττα με 1-0 στη Μαδρίτη και 4-0 στην Αγγλία).

Όσο για το πρωτάθλημα, τερμάτισαν δεύτεροι με 78 βαθμούς, 9 λιγότερους από την πρώτη Μπαρτσελόνα, κάνοντας μάλιστα πέντε σερί ήττες στις πέντε τελευταίες αγωνιστικής, με την πρώτη εξ’ αυτών να είναι το ντροπιαστικό 2-6 από τους «μπλαουγκράνα» στο «Μπερναμπέου», με την απόλυση του Ράμος να ήταν αναπόφευκτη.

Μανουέλ Πελεγκρίνι (2009/10)

http://edoelos.blogspot.gr/

Η κακή πορεία της Ρεάλ τη σεζόν 2008/09, σε συνδυασμό με το τρεμπλ που κατακτούσε εκείνη τη χρονιά η Μπάρτσα έφερε ανακατατάξεις στην «βασίλισσα» τόσο αγωνιστικά όσο και διοικητικά, με τον Φλορεντίνο Πέρεθ να επανέρχεται στην προεδρία.

Ο Ισπανός «άνοιξε» τα ταμεία φέρνοντας παίκτες όπως οι Κριστιάνο Ρονάλντο, Κακά, Τσάμπι Αλόνσο και Μπενζεμά, με στόχο να χτίσει τους νέους «γκαλάκτικος», δίνοντας τα «κλειδιά» της ομάδας στον Μανουέλ Πελεγκρίνι που προερχόταν από μία εκπληκτική πενταετία με τη Βιγιαρεάλ.

Η Ρεάλ ξεκίνησε καλά στο πρωτάθλημα και στην Ευρώπη, όμως αποχαιρέτησε πρόωρα το Κύπελλο, καθώς αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο από την Αλκορκόν (και πάλι ομάδα της τρίτης κατηγορίας).

Στο Champions League τερμάτισε πρώτη στον όμιλο, όμως στους «16» ήρθε αντιμέτωπη με τον τότε «δήμιό» της, την Λιόν. Ήττα (1-0) στη Γαλλία και ισοπαλία (1-1) στη Μαδρίτη, με αποτέλεσμα η Ρεάλ να αποκλείεται για έβδομη συνεχόμενη χρονιά στη φάση των «16».

Στην Primera, κάποιες ήττες τον Οκτώβρη και τον Δεκέμβρη (μαζί και στο «classico») έφεραν τους Μαδριλένους στη δεύτερη θέση, ωστόσο, ένα καλό σερί 12 νικών από τον Ιανουάριο μέχρι αρχές Απρίλη, τους ανέβασαν πρώτους, στο +2 από τη Μπαρτσελόνα.

Μοναδικό πράγμα που έπρεπε να κάνουν για να παραμείνουν πρώτοι ήταν να μη χάσουν στο «classico» στη Μαδρίτη, όμως δεν τα κατάφεραν καθώς ηττήθηκαν (2-0). Άλλη μία ισοπαλία τελευταία αγωνιστική (1-1 με τη Μάλαγα) είχε ως αποτέλεσμα να τερματίσουν δεύτεροι με 96 βαθμούς, κάνοντας όμως ρεκόρ συλλόγου σε ό,τι αφορά τη συγκομιδή πόντων στο πρωτάθλημα.

Ζοσέ Μουρίνιο (2010/11 – 2012/13)

http://edoelos.blogspot.gr/

Τελευταίος στη λίστα δεν είναι άλλος από τον Ζοσέ Μουρίνιο. Ο Πορτογάλος πήγε στη Μαδρίτη με τις καλύτερες περγαμηνές, υπογράφοντας στον σύλλογο λίγες ημέρες αφότου κατέκτησε το Champions League με την Ίντερ στον τελικό του «Μπερναμπέου», ολοκληρώνοντας ένα επικό τρεμπλ.

Στόχος του ήταν να χτίσει από την αρχή την ομάδα και να επαναφέρει την χαμένη αίγλη και την νοοτροπία νικητή, την οποία αγνοούσαν τα τελευταία χρόνια οι Μαδριλένοι.

Ο Μουρίνιο ξεκίνησε καλά τη σεζόν, με τη Ρεάλ να απολαμβάνει τους πρώτους μήνες την κορυφή της Primera. Όλα αυτά όμως μέχρι τον Νοέμβριο, όταν και στο πρώτο του «classico» γνώρισε τη μεγαλύτερη ήττα της καριέρας του, με την Μπαρτσελόνα να «πατάει» τη Ρεάλ με το ντροπιαστικό 5-0 στο «Καμπ Νου».

Παρά την βαριά ήττα, η «βασίλισσα» είχε αρχίσει να δείχνει σημάδια βελτίωσης σε σύγκριση με τις προηγούμενες σεζόν, άσχετα αν τελικά τερμάτισε δεύτερη με 92 βαθμούς, τέσσερις λιγότερους από τους «μπλαουγκράνα».

Ευρωπαϊκά, τερμάτισε πρώτος στους ομίλους και στη συνέχεια έσπασε την… κατάρα των «16», ξεκινώντας από την γνωστή δήμιο… Λιόν.

Η Ρεάλ απέκλεισε τους Γάλλους με συνολικό σκορ 4-1, στη συνέχεια «διέλυσε» την Τότεναμ στα προημιτελικά με δύο νίκες (4-0 εντός, 1-0 εκτός), όμως σταμάτησε στους «4» από την Μπαρτσελόνα με μία ήττα εντός (2-0) και ισοπαλία εκτός (1-1).

Παρ’ όλα αυτά, τελείωσε τη σεζόν με τίτλο, το Copa Del Rey, το οποίο είχε να κατακτήσει η Ρεάλ από το 1993. Στον τελικό μάλιστα επικράτησε των «μπλαουγκράνα» 1-0, χάρη στο γκολ του Ρονάλντο στην παράταση.

Ακολούθησε η πιο πετυχημένη σεζόν του στη Μαδρίτη, όταν και κατέκτησε το πρωτάθλημα καταρρίπτοντας το ρεκόρ συγκομιδής, καθώς μάζεψε συνολικά 100 βαθμούς, ενώ έκανε παράλληλα και ρεκόρ καλύτερης επίθεσης με συνολικά 121 γκολ.

Ευρωπαϊκά έφτασε και πάλι μέχρι τα ημιτελικά, όμως γνώρισε τον αποκλεισμό από την Μπάγερν στα πέναλτι, ενώ στο Κύπελλο έμεινε εκτός στα προημιτελικά από τη Μπαρτσελόνα.

Την τρίτη χρονιά όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, παρά το Σούπερ Καπ που «σήκωσε» σε βάρος των Μπλαουγκράνα.

Στο πρωτάθλημα δεν κατάφερε να διατηρήσει τα «σκήπτρα», καθώς η Ρεάλ τερμάτισε δεύτερη με 85 βαθμούς, 15 λιγότερους από την Μπαρτσελόνα.

Στο Κύπελλο γνώρισε την ήττα στον τελικό από την Ατλέτικο (2-1 στην παράταση) και μάλιστα σε παιχνίδι στο «Μπερναμπέου» ενώ στο Champions League αποκλείστηκε και πάλι στους «4», αυτή τη φορά από την Ντόρμουντ.

Η μη κατάκτηση κάποιοι τίτλου σε συνδυασμό με τις κακές σχέσεις που είχε με κάποιους παίκτες (Κασίγιας, Ράμος, Πέπε), έφερε τελικά το «διαζύγιο» στις δύο πλευρές, με τον Κάρλο Αντσελότι να αναλαμβάνει και να παρουσιάζεται από τον ισπανικό Τύπο ως ο «ειρηνοποιός», καθώς η ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια μύριζε… μπαρούτι.

Κάρλο Αντσελότι (2013/14 -)

http://edoelos.blogspot.gr/

Ο Ιταλός κατάφερε την πρώτη χρονιά να φέρει στη Μαδρίτη το πολυπόθητο δέκατο Champions League, νικώντας τη «μισητή» συμπολίτισσα Ατλέτικο στον τελικό της Λισαβόνας με 4-1 στην παράταση, ενώ κατέκτησε και το Κύπελλο, επικρατώντας της -επίσης- μισητής Μπαρτσελόνα 2-1.

Φέτος όμως, ο Ιταλός, τα μόνα που κατάφερε να κατακτήσει ήταν το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, καθώς στο Κύπελλο έμεινε εκτός συνέχειας από την Ατλέτικο στη φάση των «16», ενώ στο Champions League αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τη Γιουβέντους.

Παράλληλα, έχασε -και μαθηματικά- το πρωτάθλημα από την Μπαρτσελόνα, με τις ευθύνες να τον φορτώνουν καθώς τα κύρια προβλήματα της Ρεάλ είχαν να κάνουν με το μικρό ρόστερ και την επιλογή του να μην αξιοποιήσει όλους τους παίκτες του (μόλις 13 παίκτες είχαν περισσότερα από 2000’ λεπτά).

Οι ποδοσφαιριστές της «βασίλισσας» ζήτησαν από τον Φλορεντίνο Πέρεθ να τον κρατήσει, ωστόσο οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ του, με τους Γιούργκεν Κλοπ και Ράφα Μπενίτεθ να είναι ελεύθεροι και να αναζητούν ομάδα.

Μένει να δούμε τι απόφαση θα πάρει ο ισχυρός άνδρας των «μερένχες» και αν ο Αντσελότι καταφέρει να «σπάσει» την κατάρα που έχει τα τελευταία 16 χρόνια ο πιο απαιτητικός πάγκος της ποδοσφαιρικής Ευρώπης.

Πηγή: Σπορ FM

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου