Καπογιάννη: «Ήθελα χρόνια να δουλέψω στην Κίνα, ευλογημένη που ζω όλες αυτές τις εμπειρίες»

Kapoyannis: “I have wanted to work in China for years, blessed to live all these experiences”

Eleni Kapoyannis’ interview on EOK Web Radio in which she spoke, among other things, about her experience as a coach on Chinese soil.

The former coach of Panathinaikos, Olympiacos and the Iranian National Team, Eleni Kapoyannis, has recently been coaching in China and shared, among other things, her experience in an interview with EOK Web Radio.

On what she thought when she received the offer from Heilongjiang and China: “The truth is that I had considered it a sign, because for the last 2-2.5 years I had China in my mind. It was something I wanted to happen. Here is how life brought it about and it finally became a reality.”

On her impressions of China and basketball in the country: “I will say it in one sentence: I am impressed by China in general, as a society, as a quality of life. As far as basketball is concerned, the WCBA is a miniature of the WNBA. The Chinese copy the NBA and WNBA as events, what accompanies this event every time there is a match, with amazing facilities, with organization comparable to that of very good professional teams, but with a lack of know-how. The Chinese love basketball very much and they love Chinese women’s basketball.”

On what is the most difficult part she faces there: “The most difficult part for a coach is to change the mentality of Chinese athletes. Yes, they love basketball, but they also love the spectacle. They are not very interested in playing defense, in “reading” the game, they want to do their own thing. It is very difficult to convince and inspire these girls to see it a little differently, to learn the game, to understand it in depth and to play to more European standards. There is a lot of talent, however, they work from a young age. I don’t think you will see a Chinese player who doesn’t shoot three-pointers. A lot of work needs to be done in terms of mentality and how they will train, which is not easy and requires time to improve for the better.”

About the team and future goals: “After 8 years, the team managed to get back into the playoffs and this is a great success for both the team and the city, because it represents a provincial city and is its pride. This satisfies me, it pleases me. Having laid these foundations, then, we want to build a roster for next season that will be competitive, that will play more attractive basketball. I believe that by closing this year we left a good legacy to start from a higher base.”

On whether the Chinese are “opening up” to European countries in terms of the ideas they receive: “The openness does exist. On the other hand, the Chinese are looking for this, but they are also a little selfish. They have been raised differently as a people, they have an ego, they are a little… stuck, they want things to be done their own way. I believe that there should be flexibility on the part of the coach and a receptivity on the part of the Chinese factor in each case so that there can be a “marriage”. In the city I was in, I was blessed to have an amazingly educated GM who runs the team, with a very “open” mind, a very nice plan and he really wants to put this know-how into practice from a young age in order to create players. The plan he has and it is short-term is very nice and I think he is so capable that he will achieve it at some point”.

On whether at the beginning of her coaching career she expected that it could open up so many horizons for her: “I didn’t expect it. On the other hand, I consider it a blessing for a person and especially a coach to have the opportunity to live these experiences that I have lived. Of course, I work very hard, I like basketball, it is what I always want to do, I always want to distinguish myself and improve. I think that life brought it this way, which… gave me a bonus for my work so that I could take it a step further”.

*** Καπογιάννη: «Ήθελα χρόνια να δουλέψω στην Κίνα, ευλογημένη που ζω όλες αυτές τις εμπειρίες»

Η συνέντευξη της Ελένης Καπογιάννη στο Web Radio της ΕΟΚ στην οποία στάθηκε μεταξύ άλλων στην εμπειρία που βιώνει ως προπονήτρια επί κινεζικού εδάφους.

Η πρώην προπονήτρια των Παναθηναϊκού, Ολυμπιακού και Εθνικής Ιράν, η Ελένη Καπογιάννη, εσχάτως προπονεί στην Κίνα και μοιράστηκε μεταξύ άλλων την εμπειρία της παραχωρώντας συνέντευξη στο Web Radio της ΕΟΚ.

Για το τι σκέφτηκε όταν της ήρθε η πρόταση απ’ την Χεϊλοντζιανγκ και την Κίνα: «Η αλήθεια είναι ότι το είχα θεωρήσει σημάδι, γιατί τα τελευταία 2-2.5 χρόνια είχα βάλει την Κίνα στο μυαλό μου. Ήταν κάτι που ήθελα να συμβεί. Να που η ζωή το έφερε έτσι και τελικά έγινε πραγματικότητα».

Για τις εντυπώσεις της απ’ την Κίνα και το μπάσκετ στη χώρα: «Εγώ θα το πω με μία φράση: είμαι εντυπωσιασμένη απ’ την Κίνα γενικά, ως κοινωνία, ως ποιότητα ζωής. Όσον αφορά το μπάσκετ, το WCBA είναι μια μικρογραφία του WNBA. Οι Κινέζοι αντιγράφουν το NBA και WNBA σαν events, το με τι συνοδεύεται αυτό το event κάθε φορά που υπάρχει ματς, με εκπληκτικές εγκαταστάσεις, με οργάνωση εφάμιλλη των πολύ καλών επαγγελτικών ομάδων, αλλά με ελλιπή τεχνογνωσία. Οι Κινέζοι αγαπούν το μπάσκετ πολύ και αγαπούν το κινέζικο μπάσκετ γυναικών».

Για το ποιο είναι το δυσκολότερο κομμάτι που αντιμετωπίζει εκεί: «Το πιο δύσκολο κομμάτι για έναν προπονητή είναι να αλλάξει τη νοοτροπία των κινέζων αθλητών και αθλητριών. Ναι μεν αγαπούν το μπάσκετ, αλλά αγαπούν και το θέαμα. Δεν τους ενδιαφέρει πολύ να παίξουν άμυνα, να “διαβάσουν” το παιχνίδι, θέλουν να κάνουν τα δικά τους. Είναι πολύ δύσκολο να πείσεις και να εμπνεύσεις τα κορίτσια αυτά να το δουν λίγο διαφορετικά, να διδαχθούν το παιχνίδι, να το αντιληφθούν σε βάθος και να παίξουν σε πιο ευρωπαϊκά πρότυπα. Υπάρχει πολύ ταλέντο ωστόσο, δουλεύουν από μικρά. Δε νομίζω να δει κανείς κινέζα παίκτρια που να μη σουτάρει τρίποντο. Στο κομμάτι της νοοτροπίας και του πώς θα προπονηθούν πρέπει να γίνει πολλή δουλειά, κάτι που δεν είναι εύκολο και απαιτεί και χρόνο για να γίνει μια βελτίωση προς το καλύτερο».

Για την ομάδα και τους μελλοντικούς στόχους: «Η ομάδα μετά από 8 χρόνια κατάφερε να ξαναμπεί στα play-offs και αυτό είναι μεγάλη επιτυχία και για την ομάδα και για την πόλη, γιατί εκπροσωπεί μια επαρχιακή πόλη και είναι το καμάρι της. Αυτό με ικανοποιεί, με ευχαριστεί. Έχοντας βάλει αυτές τις βάσεις, λοιπόν, θέλουμε να φτιάξουμε ένα ρόστερ για την επόμενη σεζόν που θα είναι ανταγωνιστικό, που θα παίξει πιο ελκυστικό μπάσκετ. Πιστεύω ότι κλείνοντας αυτή η χρονιά αφήσαμε μια καλή παρακαταθήκη για να ξεκινήσουμε από μια ψηλότερη βάση».

Για το αν οι Κινέζοι «ανοίγονται» και προς τις ευρωπαϊκές χώρες όσον αφορά τις ιδέες που παίρνουν: «Το άνοιγμα όντως υπάρχει. Απ’ την άλλη, οι Κινέζοι ναι με το ψάχνουν αυτό, αλλά είναι και λίγο εγωιστές. Έχουν γαλουχηθεί σαν λαός διαφορετικά, έχουν έναν εγωισμό, είναι λίγο… κολλημένοι, θέλουν να γίνονται τα πράγματα με τον δικό τους τρόπο. Πιστεύω ότι θα πρέπει να υπάρξει μια ευελιξία απ’ τη μεριά του προπονητή και μία δεκτικότητα απ’ τη μεριά του κινέζου εκάστοτε παράγοντα ώστε να υπάρξει ένα “πάντρεμα”. Στην πόλη που ήμουν είχα την ευλογία να έχω έναν εκπληκτικά μορφωμένο GM που τρέχει την ομάδα, με πολύ “ανοιχτό” μυαλό, πολύ ωραίο πλάνο και όντως θέλει να βάλει αυτήν τη τεχνογνωσία από τα μικρά έτσι ώστε να δημιουργήσει παίκτριες. Το πλάνο που έχει και είναι βραχυπρόθεσμο είναι πάρα πολύ ωραίο και νομίζω ότι είναι τόσο ικανός που θα το καταφέρει κάποια στιγμή».

Για το αν στην αρχή της προπονητικής της καριέρα περίμενε ότι μπορεί να της ανοίξει τόσους πολλούς ορίζοντες: «Δεν το περίμενα. Απ’ την άλλη, το θεωρώ ευλογία για έναν άνθρωπο και δη προπονητή να έχει την ευκαιρία να ζήσει αυτές τις εμπειρίες που έχω ζήσει εγώ. Βέβαια, δουλεύω πάρα πολύ, μου αρέσει το μπάσκετ, είναι αυτό που πάντα θέλω να κάνω, πάντα θέλω να διακρίνομαι και να βελτιώνομαι. Θεωρώ ότι τα έφερε έτσι η ζωή που με… πριμοδότησε για τη δουλειά μου ώστε να κάνω ένα βήμα παραπάνω».

Πηγή: Gazzetta.gr