Ζούρος: «Υπάρχουν βάσεις, η εθνική Γεωργίας δεν θα εξαφανιστεί»

Zouros: “There are foundations, the Georgian national team will not disappear”

Ilias Zouros spoke to EOK about his award from the Georgian government and the future of the country’s national team.

Ilias Zouros was hosted on EOK radio and spoke about the great moment of his award from the Georgian government, in recognition of his contribution to the country’s national team.

He said in detail:

About the award: “The 8 years in Georgia were a very productive period, a period when I would truly say that I loved the team and the team loved me. Being honored by the president of the state was very important for us, because they showed respect and reciprocity for what we were able to create and build all these years. The whole event was something very important for everyone and something that stays with you for the rest of your life. Essentially, it is a memory and an act that gives you the strength to continue stronger in your next jobs, seeing that your professionalism, effort and ethics are recognized. I believe that all of these things go together and show whether a professional is right or not.”

On the entire development of the Georgian National Team during the eight years he himself was in it: “I used to go and watch matches that were played during the season in order to single out some new players. We trained the new players individually in order to see their improvement and integrate them, even if they were not ready, because they had to be included in the project we were preparing. For example, when Bitadze joined the men's team and played normally, he was 17.5 years old, Andronikashvili the same. Also, Mamukelashvili joined early. At that time, we had a big difficulty with the foreign player, since we couldn’t get a good quality Euroleague player, because we didn’t know if he would be allowed to come and play for us during the “windows”. We had to find a player from the lowest level that we were sure would be able to cope every time, if he didn’t have injuries of course. I want to make a special mention to Shengelia and Sermantini. Sermantini constantly gave his soul and was truly one of the best. Shengelia may have played in the Euroleague, but the team had a charter that was waiting for him at the end of the game, he would fly, arrive at dawn and play at night. What made the process and the team as a whole grow were the big victories. For example, the victory against Spain or Serbia at home. I’m not talking about “Acropolis”, because it’s a tournament. Again, however, for a team like Georgia to conquer the “Acropolis” with Greece, Serbia and Italy is very important.”

On whether he sees the Georgian National Team continuing to “build” on the foundations he himself laid in previous years: “In the “windows” process, there will definitely be a next day. There are two very big talents like Bitadze and Mamukelashvili, but they play in the NBA, so we know that during the season, even in the summer, it is not so certain whether they will participate and how. A great effort has begun to organize teams outside of Tbilisi, to organize the championship better, to train coaches. Through this process, foundations can be laid to “build” new players and create new “teams”. There will definitely be ups and downs, but the foundations are there. There is a process that is “running”. Some talents may be leaving, but others will appear in the future. Georgia will not disappear. This year is a pretty strong team and, in fact, it is Dzikic's second year. This shows the stability they want to have as a management and as a team. The whole process will not go downhill. There may be a slight downturn with the loss of experience of some players, but there are definitely kids who will come from behind. "

For Tornike Shengelia: "He is one of the kids who stands out. He is one of the best professionals. It is not just the process of training or competing. People cannot understand how much effort it takes for a professional athlete to maintain a high level. How much he will pay attention to his diet, how much he will pay attention to his rest, how much he will be focused each time on the small goal he had to improve himself and the team. In the summers he worked by hiring personal trainers-gymnasts, going abroad at his own expense, so that he could get into better shape to achieve the best possible result for himself and the team. We must also mention his morals. He is a fighter and at the same time he is excellent in the moral aspect. He is the example we need to set for young players. One of the parts that stuck with me the most is that when I left the National Team, Shengelia, after taking the time to thank me for everything, told me, “Coach, it’s not just that you made us a better team or better players, but you made us all better people.” This is one of the greatest honors you can receive from a player of this caliber.”

On the differences between the national team and the club: “The truth is that the national team is completely different from clubs. On the other hand, the National Team is something special, with a very high degree of difficulty. We know very well that there is not a lot of preparation time, especially since the “windows” have been introduced and we know that the process there is concise.”

*** Ζούρος: «Υπάρχουν βάσεις, η εθνική Γεωργίας δεν θα εξαφανιστεί»

Ο Ηλίας Ζούρος μίλησε στην ΕΟΚ για τη βράβευσή του από την κυβέρνηση της Γεωργίας και το μέλλον της εθνικής ομάδας της χώρας.

Ο Ηλίας Ζούρος φιλοξενήθηκε στο ραδιόφωνο της ΕΟΚ και μίλησε για τη σπουδαία στιγμή της βράβευσής του από την κυβέρνηση της Γεωργίας, ως αναγνώριση της προσφοράς του στην Εθνική ομάδα της χώρας.

Αναλυτικά είπε:

Για τη βράβευση: «Τα 8 χρόνια στη Γεωργία ήταν μια περίοδος πολύ παραγωγική, μια περίοδος που πραγματικά θα έλεγα ότι αγάπησα την ομάδα και η ομάδα με αγάπησε. Το να τιμηθούμε απ’ τον πρόεδρο του κράτους ήταν πάρα πολύ σημαντικό για εμάς, γιατί έδειξαν τον σεβασμό και την ανταπόδοση σε ό,τι μπορέσαμε να δημιουργήσουμε και να φτιάξουμε όλα αυτά τα χρόνια. Η όλη εκδήλωση ήταν κάτι πολύ σημαντικό για όλους και κάτι το οποίο μένει για το υπόλοιπο της ζωής σου. Ουσιαστικά είναι μια ανάμνηση και μια πράξη που σου δίνει τη δύναμη για να συνεχίσεις πιο δυνατά στις επόμενες δουλειές σου, βλέποντας ότι αναγνωρίζεται ο επαγγελματισμός, η προσπάθεια και το ήθος σου. Όλα αυτά θεωρώ ότι πάνε μαζί και δείχνουν αν ένας επαγγελματίας είναι σωστός ή όχι».

Για την όλη εξέλιξη της Εθνικής Γεωργίας την οκταετία που βρέθηκε ο ίδιος σε αυτήν: «Εγώ πήγαινα και παρακολουθούσα αγώνες που παιζόντουσαν κατά τη διάρκεια της σεζόν ώστε να ξεχωρίσουμε κάποιους νέους παίκτες. Κάναμε προπονήσεις στους νέους παίκτες ξεχωριστά ώστε να δούμε τη βελτίωσή τους και να τους εντάξουμε, ακόμα κι αν δεν ήταν έτοιμοι, γιατί έπρεπε να μπουν στο πρότζεκτ που ετοιμάζαμε. Για παράδειγμα, όταν ο Μπιτάτζε μπήκε στην ανδρική ομάδα και έπαιξε κανονικά ήταν 17.5 χρονών, ο Ανδρονικασβίλι το ίδιο. Επίσης, και ο Μαμουκελασβίλι μπήκε νωρίς. Τότε είχαμε τη μεγάλη δυσκολία στον ξένο παίκτη, αφού δε μπορούσαμε να πάρουμε καλό ποιοτικό παίκτη Ευρωλίγκας, γιατί δεν ξέραμε αν στα “παράθυρα” θα είχε την άδεια για να έρθει να παίξει σε εμάς. Έπρεπε να βρούμε έναν παίκτη απ’ το χαμηλότερο επίπεδο που να ήμασταν σίγουροι πως κάθε φορά θα μπορούσε να ανταπεξέλθει, αν δεν είχε τραυματισμούς φυσικά. Θέλω να κάνω ιδιαίτερη μνεία στον Σενγκέλια και τον Σερμαντίνι. Ο Σερμαντίνι ανελλιπώς έδινε την ψυχή του και ήταν πραγματικά εκ των κορυφαίων. Ο Σενγκέλια, μπορεί να έπαιζε στην Ευρωλίγκα, αλλά η ομάδα είχε τσάρτερ το οποίο τον περίμενε με τη λήξη του αγώνα, πετούσε, έφτανε τα χαράματα και έπαιζε το βράδυ. Αυτό που μεγάλωσε τη διαδικασία και συνολικά την ομάδα ήταν και οι μεγάλες νίκες. Για παράδειγμα, η νίκη με την Ισπανία ή με τη Σερβία μέσα στην έδρα της. Δε λέω για το “Ακρόπολις”, γιατί είναι ένα τουρνουά. Και πάλι, ωστόσο, για μια ομάδα όπως Γεωργία το να κατακτάς το “Ακρόπολις” με Ελλάδα, Σερβία και Ιταλία είναι πάρα πολύ σημαντικό».

Για το αν βλέπει την Εθνική Γεωργίας να συνεχίζει να «χτίζει» πάνω στα θεμέλια που έβαλε ο ίδιος τα προηγούμενα χρόνια: «Στη διαδικασία των “παραθύρων” σίγουρα θα υπάρξει η επόμενη μέρα. Υπάρχουν δύο πολύ μεγάλα ταλέντα όπως ο Μπιτάτζε και ο Μαμουκελασβίλι, αλλά παίζουν στο ΝΒΑ, οπότε γνωρίζουμε ότι κατά τη διάρκεια της σεζόν, ακόμη και το καλοκαίρι, δεν είναι τόσο σίγουρα αν θα συμμετέχουν και πώς. Έχει ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια να οργανωθούν ομάδες έξω απ’ την Τιφλίδα, να οργανωθεί καλύτερα το πρωτάθλημα, να γίνει επιμόρφωση των προπονητών. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία μπορούν να μπουν βάσεις για να “χτιστούν” καινούργιοι παίκτες και να δημιουργηθεί καινούργια “φουρνιά”. Θα υπάρξουν σίγουρα σκαμπανεβάσματα, αλλά υπάρχουν οι βάσεις. Υπάρχει μια διαδικασία που “τρέχει”. Μπορεί κάποια ταλέντα να φεύγουν, ωστόσο άλλα θα εμφανιστούν στο μέλλον. Η Γεωργία δε θα εξαφανιστεί. Φέτος είναι αρκετά δυνατή ομάδα και, μάλιστα, είναι η δεύτερη χρονιά του Τζίκιτς. Αυτό δείχνει τη σταθερότητα που θέλουν να έχουν σαν διοίκηση και σαν ομάδα. Δε θα πάει προς τα κάτω η όλη διαδικασία. Μπορεί να υπάρξει μια μικρή κάμψη με την απώλεια της εμπειρίας κάποιων παικτών, αλλά σίγουρα υπάρχουν παιδιά που θα έρθουν από πίσω». 

Για τον Τόρνικε Σενγκέλια: «Είναι από τα παιδιά τα οποία ξεχωρίζουν. Είναι απ’ τους καλύτερους επαγγελματίες. Δεν είναι μόνο η διαδικασία της προπόνησης ή του αγώνα. Ο κόσμος δε μπορεί να καταλάβει πόσο προσπάθεια χρειάζεται για έναν επαγγελματία αθλητή ώστε να διατηρηθεί σε υψηλό επίπεδο. Πόσο θα προσέξει τη διατροφή του, πόσο θα προσέξει την ξεκούραση του, πόσο θα είναι συγκεντρωμένος κάθε φορά στον μικρό στόχο που είχε για να βελτιωθεί αυτός και η ομάδα. Τα καλοκαίρια δούλευε προσλαμβάνοντας ατομικούς προπονητές-γυμναστές, πηγαίνοντας στο εξωτερικό με δικά του έξοδα, ώστε να μπορέσει να μπει σε καλύτερη κατάσταση για να επιτύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον ίδιον και για την ομάδα. Πρέπει να αναφέρουμε και το ήθος του. Είναι μαχητής και ταυτόχρονα είναι εξαιρετικός στο ηθικό κομμάτι. Είναι το παράδειγμα που χρειαζόμαστε να δίνουμε στους νέους παίκτες. Ένα απ’ τα κομμάτια που μου έμειναν περισσότερο είναι πως όταν έφυγα απ’ την Εθνική, ο Σενγκέλια, αφού πήρε να με ευχαριστήσει για τα πάντα, μου είπε “Κόουτς, δεν είναι μόνο ότι μάς έκανες καλύτερη ομάδα ή καλύτερους παίκτες, αλλά μάς έκανες όλους καλύτερους ανθρώπους”. Αυτό είναι απ’ τα μεγαλύτερα παράσημα που μπορείς αναλάβεις από έναν παίκτη αυτού του βεληνεκούς».

Για τις διαφορές της εθνικής ομάδας με τον σύλλογο: «Η αλήθεια είναι πως είναι τελείως διαφορετική η εθνική ομάδα από τα κλαμπ. Από την άλλη, η Εθνική είναι κάτι ιδιαίτερο, με πολύ ψηλό βαθμό δυσκολίας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν υπάρχει πολύ μεγάλος χρόνος προετοιμασίας, ιδιαίτερα απ’ τη στιγμή που μπήκαν τα “παράθυρα” και γνωρίζουμε ότι εκεί είναι συνοπτική η διαδικασία».

Πηγή: Gazzetta.gr