Συγκλονιστικός Σλοτ για Ζότα: «Θα τον κουβαλάμε πάντα μαζί μας στις καρδιές μας, στις σκέψεις μας, όπου κι αν πάμε»

Shocking Slot for Zota: "We will always carry him with us in our hearts, in our thoughts, wherever we go"

Arne Slot spoke about the loss of Diogo Zota, as well as his brother Andre Silva, on the Liverpool channel.

Ten days have passed since the loss of Diogo Zota and Andre Silva. A news that shocked the entire planet and caused sadness throughout the world.

Arne Slot spoke with extremely moving words on the Liverpool channel and emphasized that everyone will always carry Zota with them, wherever they are.

"First of all, it had a big impact on us, but nothing compares to the loss that his parents, his wife Ruth and his children and the rest of his family feel. The first emotion that we all have is sadness. The second feeling that comes to mind is pride. I think his parents and Root can be so proud of the player and the person he was - mainly the person.

I've spoken to a lot of his team-mates, I've spoken to a lot of the staff, and they all think so highly of him and they all say what a great person he was. That he was always himself. So they should and would be very proud if they could hear what all his team-mates and all the staff would say about him.

Secondly, I think our fans can be so proud of the players we have at this club. They've seen them win the league, that was a great achievement, but what they did in the last week with the unity they had, the way they behaved when we were together in Portugal, the fans couldn't ask for more from our players in terms of how great people they are. Those are the two feelings. Of course, the first feeling of sadness is much stronger than the feeling of pride. But it's both.

It's almost impossible to put anything into words at this moment. Both of us (ed. him and his wife) felt it was the right thing to do to go there and pay our respects, not just me but certainly my wife too. To pay our respects to him, to his brother, to the family and to see - speaking of pride again - the way our fans have shown how much they care about this club.

Nothing seems to matter when you think about what has happened. But we are a football team and we have to train and play again, whether we want to or not. What I have said to the players, I can say here too. It's very difficult to find the right words because we are constantly debating what is right. What is right in our actions? What is right [for] what we have to say? Can we train again? Can we laugh again? Can we get angry if there's a wrong decision? And I've told them, maybe the best thing we can do is handle this situation like Zota.

And what I meant by that is that Zota was always himself, it didn't matter if he was talking to me, to his teammates, to the staff, he was always himself. So let's try to be ourselves too. So if we want to laugh, we laugh. if we want to cry, we'll cry. If they want to train, they can train, if they don't want to train, they can't train. But be yourself, don't think you have to be different from what your feelings tell you.

Secondly, Zota was the player that if things were really, really, difficult, I would always look at him and say: ''Now we need something special from you.'' And he did it so many times in those moments. I can remember all those moments, even before I came here, he had many of them too. So we are in a very difficult period, so let's try to do what Diogo did so many times. If it's that difficult, then try a little harder or just keep going and try to make it work."

On retiring Zota's shirt and how important that decision was:

"Yes, it was. We will always carry him with us in our hearts, in our thoughts, wherever we go. Maybe especially in difficult moments because of what I just said. But every moment we are here, we will carry him with us in our thoughts and in our hearts. Retiring his shirt is the only thing we could, should and have done."

*** Συγκλονιστικός Σλοτ για Ζότα: «Θα τον κουβαλάμε πάντα μαζί μας στις καρδιές μας, στις σκέψεις μας, όπου κι αν πάμε»

Ο Άρνε Σλοτ μίλησε για τον χαμό του Ντιόγκο Ζότα, αλλά και του αδερφού του Αντρέ Σίλβα, στο κανάλι της Λίβερπουλ.

Δέκα ημέρες έχουν περάσει από τον χαμό του Ντιόγκο Ζότα και του Αντρέ Σίλβα. Μια είδηση που συγκλόνισε όλο τον πλανήτη και προκάλεσε θλίψη σε όλο τον κόσμο.

Ο Άρνε Σλοτ μίλησε με άκρως συγκινητικά λόγια στο κανάλι της Λίβερπουλ και τόνισε πως όλοι θα κουβαλούν πάντα μαζί τους τον Ζότα, όπου και να βρίσκονται.

«Καταρχάς, είχε μεγάλο αντίκτυπο σε εμάς, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με την απώλεια που νιώθουν οι γονείς του, η σύζυγός του Ρούτ και τα παιδιά του και η υπόλοιπη οικογένειά του. Το πρώτο συναίσθημα που έχουμε όλοι είναι η θλίψη. Το δεύτερο συναίσθημα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η υπερηφάνεια. Νομίζω ότι οι γονείς του και η Ρούτ μπορούν να είναι τόσο περήφανοι για τον παίκτη και το άτομο που ήταν - κυρίως για το άτομο.

Έχω μιλήσει με πολλούς από τους συμπαίκτες του, έχω μιλήσει με πολλά μέλη του προσωπικού, και όλοι τον εκτιμούν τόσο πολύ και όλοι λένε πόσο καλός άνθρωπος ήταν. Ότι ήταν πάντα ο εαυτός του. Έτσι θα έπρεπε και θα είναι πολύ περήφανοι αν μπορούσαν να ακούσουν τι θα έλεγαν όλοι οι συμπαίκτες του και όλα τα μέλη του προσωπικού για αυτόν.

Δεύτερον, νομίζω ότι οι οπαδοί μας μπορούν να είναι τόσο περήφανοι για τους παίκτες που έχουμε σε αυτόν τον σύλλογο. Τους έχουν δει να κερδίζουν το πρωτάθλημα, αυτό ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα, αλλά αυτό που έκαναν την τελευταία εβδομάδα με την ενότητα που είχαν, τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν όταν ήμασταν μαζί στην Πορτογαλία, οι οπαδοί δεν θα μπορούσαν να ζητήσουν περισσότερα από τους παίκτες μας όσον αφορά το πόσο σπουδαίοι άνθρωποι είναι. Αυτά είναι τα δύο συναισθήματα. Φυσικά, το πρώτο συναίσθημα της θλίψης είναι πολύ πιο δυνατό από αυτό της υπερηφάνειας. Αλλά είναι και τα δύο.

Είναι σχεδόν αδύνατο να περιγράψω οτιδήποτε με λόγια σε αυτή τη στιγμή. Και οι δύο (σ.σ. εκείνος και η γυναίκα του) νιώσαμε ότι ήταν το σωστό να πάμε εκεί και να αποτίσουμε φόρο τιμής, όχι μόνο εγώ αλλά σίγουρα και η σύζυγός μου. Για να αποτίσουμε φόρο τιμής σε αυτόν, στον αδερφό του, στην οικογένεια και να δούμε - μιλώντας ξανά για υπερηφάνεια - τον τρόπο με τον οποίο οι οπαδοί μας έδειξαν πόσο νοιάζονται για αυτόν τον σύλλογο.

Τίποτα δεν φαίνεται να έχει σημασία αν σκεφτούμε τι έχει συμβεί. Αλλά είμαστε μια ποδοσφαιρική ομάδα και πρέπει να προπονηθούμε και να ξαναπαίξουμε, είτε το θέλουμε είτε όχι. Αυτό που έχω πει στους παίκτες, μπορώ να το πω και εδώ. Είναι πολύ δύσκολο να βρούμε τις σωστές λέξεις επειδή συζητάμε συνεχώς για το τι είναι σωστό. Τι είναι σωστό στις πράξεις μας; Τι είναι σωστό [για] αυτό που έχουμε να πούμε; Μπορούμε να προπονηθούμε ξανά; Μπορούμε να γελάσουμε ξανά; Μπορούμε να θυμώσουμε αν υπάρχει μια λάθος απόφαση; Και τους έχω πει, ίσως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να χειριστούμε αυτή την κατάσταση όπως ο Ζότα.

Και αυτό που εννοούσα με αυτό είναι ότι ο Ζότα ήταν πάντα ο εαυτός του, δεν είχε σημασία αν μιλούσε σε εμένα, στους συμπαίκτες του, στο προσωπικό, ήταν πάντα ο εαυτός του. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να είμαστε και εμείς οι ίδιοι. Έτσι, αν θέλουμε να γελάσουμε, γελάμε. αν θέλουμε να κλάψουμε, θα κλάψουμε. Αν θέλουν να προπονηθούν, μπορούν να προπονηθούν, αν δεν θέλουν να προπονηθούν, δεν μπορούν να προπονηθούν. Αλλά να είσαι ο εαυτός σου, μην νομίζεις ότι πρέπει να είσαι διαφορετικός από ό,τι σου λένε τα συναισθήματά σου.

Δεύτερον, ο Ζότα ήταν ο παίκτης που αν τα πράγματα ήταν πραγματικά, πραγματικά, δύσκολα, πάντα τον κοίταζα και του έλεγα: ''Τώρα χρειαζόμαστε κάτι ξεχωριστό από εσένα''. Και τα κατάφερε τόσες πολλές φορές σε αυτές τις στιγμές. Μπορώ να θυμηθώ όλες αυτές τις στιγμές, ακόμα και πριν έρθω εδώ, είχε κι αυτός πολλές από αυτές. Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, οπότε ας προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτό που έκανε ο Ντιόγκο τόσες πολλές φορές. Αν είναι τόσο δύσκολο, τότε προσπαθήστε λίγο πιο σκληρά ή απλώς συνεχίστε και προσπαθήστε να το κάνετε να λειτουργήσει».

Για την απόσυρση της φανέλας του Ζότα και το πόσο σημαντική ήταν αυτή η απόφαση:

«Ναι, ήταν. Θα τον κουβαλάμε πάντα μαζί μας στις καρδιές μας, στις σκέψεις μας, όπου κι αν πάμε. Ίσως ειδικά σε δύσκολες στιγμές εξαιτίας αυτών που μόλις είπα. Αλλά κάθε στιγμή που βρισκόμαστε εδώ, θα τον κουβαλάμε μαζί μας στις σκέψεις μας και στις καρδιές μας. Το να αποσύρουμε τη φανέλα του είναι το μόνο πράγμα που μπορούσαμε, έπρεπε και είχαμε κάνει».

Πηγή: SportFM.gr