Papanikolaou: "Olympiacos is a family for me, it's practically half my life!"
The captain of Olympiakos, Kostas Papanikolaou, spoke on the team's website about his 10-year-old childhood, but also about what "laureate-crowned" means to him.
KAE Olympiacos took an original and beautiful action, putting its players through... interrogation about what their life was like at the age of ten!
The first to participate in this interview was none other than the captain of the "red and whites", Kostas Papanikolaou, with the 34-year-old forward talking about his life in Grevena, his habits, his hobbies, his relationship with sports, but also what exactly Olympiacos means to him!
In detail what he said:
When I was 10 years old, I lived... "in Grevena".
I lived with... "my parents, my brother. Well, I had very nice, very carefree years. Beautiful city. I had my friends, nice, beautiful, game all day."
The pets we had back then... "we didn't have pets."
I went to school... "I was 10 years old in elementary school, yes. First primary school of Grevena. Honored!”.
My best friend's name was... "Giorgos Blantos and he is my best man to this day. We've been together since kindergarten."
People called me... "PapaNik and svolo they called me at one point, but I don't know why".
The basketball team I used to play in... “I hadn't started basketball yet at the age of 10, the truth is. I played volleyball at the Gymnastic Club of Grevena. And then I started playing basketball at Proteas Grevena Sports Club".
My favorite player was... "At ten to tell you the truth, I wasn't watching basketball."
My favorite program on TV was... 'Look back then, we were watching Men and Women at the time. We also saw Intrepid with Tarousa!".
For breakfast I ate at that age... "I drank a glass of milk and then at the first break I ate a cheese pie".
I was going on vacation... "Our vacations all those years were at New Resources Pieria, an amazing beach. We had a great time. We used to sit there for a week, mom would bring it from the village and we would bring meatballs, stuffed, stuff like that, it was a mess."
In my wallet I had... “I haven't had a 10 year old wallet guys. Any pocket money my dad gave me went straight to electronics."
I was going to bed... "let's say at 10".
What I loved to do at age 10 was... “Okay game all day. Out. My brother and I played a lot at home, but we were kids who wanted company, we wanted to play with our friends. We played terribly then in Grevena, we played terrible games, chasing, with a ball I remember. The chaser had a ball and we set boundaries in the city and the chaser had to hit you with the ball. But the limits were large, we ran through the Grevena, through the Lagadia, through the like. We also played hide and seek and tin cans! Which was what? It was a pressed tin, which we used as a sign. There was the one guarding. It was like hide and seek but with this, so what was going on to free them all, if we were playing 5 people and they got 4, the last one left had to go and kick that one before the other one stepped on. Very nice game, it's nicer than I can describe it to you."
The dumbest thing I had done then... “I had broken my arm! He had a big downhill there in Grevena. I had a friend's bike. And I was going downhill. In Grevena, if you look on Google Maps, there are some big downhills that lead to the central square. And I was going down from there. And in front of me was a grandfather. The bike didn't have brakes, I was yelling at grandpa to get out of the front, grandpa didn't listen to me, and in order not to fall on grandpa, I went to ride the sidewalk, trying to avoid him, I went headfirst, I fell down with hand and I broke it."
The person I was copying was... "Okay my brother, as an elder, I had him as a role model."
My favorite place on earth was... “My village. The village of my father Dialecto Trikala and my mother Fotada Trikala. If I had to choose one of the two it would be the Dialect."
My worst habit was... "My worst habit was biting my nails."
My favorite game was... "besides the secret, my favorite game back then was, you know, getting together and playing football, let's say, with my friends in the square."
I was eagerly waiting for dinner to be... "what we had, what do they call it, we had it as a special, it happened once in a while, it was pizza".
If I had 100 euros I would waste it... "It depends on the season. Back when panini cards were around, I would pay 100 euros for a panini. Otherwise, chocolates."
But the sports I liked were... 'eh volleyball I was playing at that time. I had also done high jump a little later which I also really enjoyed. Football always attracted me, but I never played, I never got involved, etc. To go to some group".
Apart from sports, I liked... "when I was little, in my village, I liked to help in the church. I went to church because I liked to help. Because my friend I had from the village was a grandfather, so when I went either at Christmas or Easter or in the summer, I liked to go."
What is Olympiacos for you: "Olympiacos, for me, is family. It's my second home, it's memories, it's emotions, it's beautiful moments, it's difficult moments, it's great moments. It's basically half my life. It's my whole life in sports. It's something unique."
🏐🤔🚴🏾♂️ Πως ήταν η ζωή του Κώστα Παπανικολάου στα 10; Ποια σπορ λάτρευε; Ποια ήταν η μεγαλύτερη... κουταμάρα που είχε κάνει; Όλες τις απαντήσεις θα τις βρείτε εδώ...https://t.co/q4Kns6ESJU#OlympiacosBC #WeAreOlympiacos #TogetherWeFight
*** Παπανικολάου: «Οικογένεια για εμένα ο Ολυμπιακός, είναι η μισή ζωή μου ουσιαστικά!»
Ο αρχηγός του Ολυμπιακού, Κώστας Παπανικολάου, μίλησε στο σάιτ της ομάδας για την παιδική του ηλικία των 10 ετών, αλλά και για το τι σημαίνει για τον ίδιο ο «δαφνοστεφανωμένος».
Με μια πρωτότυπη και όμορφη ενέργεια προέβη η ΚΑΕ Ολυμπιακός, περνώντας τους παίκτες της από... ανάκριση για το πώς ήταν η ζωή τους στην ηλικία των δέκα ετών!
Πρώτος που συμμετείχε σε αυτή τη συνέντευξη δεν ήταν άλλος από τον αρχηγό των «ερυθρόλευκων», Κώστα Παπανικολάου, με τον 34χρονο φόργουορντ να μιλά για τη ζωή του στα Γρεβενά, τις συνήθειες, τα χόμπι, την σχέση του με τον αθλητισμό, αλλά και για το τί ακριβώς σημαίνει ο Ολυμπιακός για εκείνον!
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:
10 χρονών ζούσα... «στα Γρεβενά».
Έμενα μαζί... «με τους γονείς μου, τον αδερφό μου. Ε, περνούσα πολύ ωραία, πολύ ξέγνοιαστα χρόνια. Όμορφη πόλη. Είχα τους φίλους μου, ωραία, όμορφα, παιχνίδι όλη μέρα».
Τα κατοικίδια που είχαμε τότε... «δεν είχαμε κατοικίδια».
Πήγα στο σχολείo... «Δημοτικό ήμουν 10 χρονών, ναι. Α' δημοτικό σχολείο Γρεβενών. Τιμημένο!».
Ο καλύτερός μου φίλος λεγόταν... «Γιώργος Μπλάντος και είναι ο κουμπάρος μου μέχρι και σήμερα. Είμαστε μαζί από το νηπιαγωγείο».
Ο κόσμος με φώναζε... «ΠαπαΝίκ και σβόλο με φωνάζανε κάποια στιγμή, αλλά δεν ξέρω γιατί».
Η μπασκετική ομάδα στην οποία έπαιζα... «Δεν είχα ξεκινήσει ακόμα το μπάσκετ 10 χρονών, η αλήθεια είναι. Έπαιζα βόλεϊ στον Γυμναστικό Σύλλογο Γρεβενών. Και μετά ξεκίνησα το μπάσκετ στο Φιλαθλητικό Όμιλο Πρωτέας Γρεβενών».
Ο αγαπημένος μου παίκτης ήταν... «Στα δέκα να σου πω την αλήθεια, δεν παρακολουθούσα μπάσκετ».
Το αγαπημένο μου πρόγραμμα στην τηλεόραση ήταν... «Κοίταξε τότε, εκείνη την περίοδο βλέπαμε "Μεν και Δε". Βλέπαμε και Ατρόμητους με τον Ταρούσα!».
Για πρωινό έτρωγα σε εκείνη την ηλικία... «έπινα ένα ποτήρι γάλα και μετά έτρωγα στο πρώτο διάλειμμα μία τυρόπιτα».
Πήγαινα διακοπές... «Οι διακοπές μας όλα εκείνα τα χρόνια ήταν στους Νέους πόρους Πιερίας, καταπληκτική παραλία. Περνούσαμε θεσπέσια. Καθόμασταν μια εβδομάδα εκεί έφερνε η μαμά από το χωριό και πέρναμε μαζί μας κεφτεδάκια, γεμιστά, τέτοια, γινότανε χαμός».
Στο πορτοφόλι μου είχα... «Δεν είχα πορτοφόλι 10 χρονών ρε παιδιά. Ότι χαρτζιλίκι μου έδινε ο μπαμπάς πήγαινε κατευθείαν στα ηλεκτρονικά».
Πήγαινα στο κρεβάτι... «ας πούμε στις 10».
Αυτό που λάτρευα να κάνω στην ηλικία των 10 ήταν... «Εντάξει παιχνίδι όλη μέρα. Έξω. Παίζαμε και με τον αδερφό μου οι δυο μας πολύ στο σπίτι, αλλά ήμασταν παιδιά που θέλαμε την παρέα, θέλαμε να παίξουμε με τους φίλους μας. Παίζαμε τρομερά τότε στα Γρεβενά, κάναμε τρομερά παιχνίδια, κυνηγητό, με μπάλα θυμάμαι. Αυτός που κυνηγούσε είχε μία μπάλα και βάζαμε όρια μέσα στην πόλη κι αυτός που κυνηγούσε έπρεπε να σε πετύχει με την μπάλα. Αλλά τα όρια ήταν μεγάλα, τρέχαμε μέσα στα Γρεβενά, μέσα στα λαγκάδια, μέσα στα τέτοια. Παίζαμε επίσης κρυφτό και γκάζο-τενεκέ! Το οποίο τι ήτανε; Ήτανε ένα τενεκεδάκι πατημένο, το οποίο το βάζαμε σαν σημάδι. Εκεί ήταν ο ένας που φυλούσε. Ήταν σαν κρυφτό αλλά με αυτό, οπότε τι γινότανε για να τους ελευθερώσω όλους, αν παίζαμε 5 άτομα και είχαν πιάσει τους 4, ο τελευταίος που είχε μείνει έπρεπε να πάει να το κλωτσήσει αυτό πριν ο άλλος πατήσει επάνω. Πολύ ωραίο το παιχνίδι είναι πιο ωραίο από ό,τι σας το περιγράφω».
Το πιο κουτό πράγμα που είχα κάνει τότε... «Είχα σπάσει το χέρι μου! Είχε μια μεγάλη κατηφόρα εκεί στα Γρεβενά. Είχα ένα ποδήλατο ενός φίλου μου. Και πήγαινα σε μια μεγάλη κατηφόρα. Στα Γρεβενά, άμα βάλετε και δείτε, στο Google Maps, έχει κάτι μεγάλες κατηφόρες που οδηγούν στην κεντρική πλατεία. Και κατέβαινα από εκεί. Και μπροστά μου ήταν ένας παππούς. Το ποδήλατο δεν είχε φρένα, φώναζα στον παππού να φύγει από μπροστά, ο παππούς δεν μ' άκουγε και για να μην πέσω πάνω στον παππού, πήγα να καβαλήσω το πεζοδρόμιο, στην προσπάθειά μου να τον αποφύγω, έφυγα με το κεφάλι, έπεσα κάτω με το χέρι και το έσπασα».
Ο άνθρωπος που αντέγραφα ήταν... «Εντάξει ο αδερφός μου, σαν μεγαλύτερο, τον είχα πρότυπο».
Το αγαπημένο μου μέρος στη γη ήταν... «Το χωριό μου. Το χωριό του πατέρα μου Διαλεκτό Τρικάλων και της μητέρας μου Φωτάδα Τρικάλων. Αν έπρεπε να διαλέξω ένα από τα δύο θα ήταν το Διαλεκτό».
Η χειρότερη μου συνήθεια ήταν... «Η χειρότερη μου συνήθεια ήταν να τρώω τα νύχια μου».
Το αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν... «πέρα από το κρυφό, αγαπημένο μου παιχνίδι τότε ήταν, ξέρεις, που μαζευόμασταν και παίζαμε ποδόσφαιρο, ας πούμε, με τους φίλους μου στην πλατεία».
Περίμενα με λαχτάρα ότι το βραδινό θα ήταν... «αυτό που είχαμε, πώς το λένε, το είχαμε σαν special, γινότανε μία στο τόσο, ήταν η πίτσα».
Αν είχα 100 ευρώ θα τα σπαταλούσα... «Εξαρτάται την περίοδο. Την περίοδο που κυκλοφορούσαν τα χαρτάκια πανίνι τότε, θα έδινα 100 ευρώ σε πανίνι. Αλλιώς, σοκολάτες».
Αλλά σπορ που μου άρεσαν ήταν... «ε το βόλεϊ που έπαιζα εκείνη την εποχή. Είχα κάνει και άλμα εις ύψος λίγο πιο μετά που μου άρεσε επίσης πάρα πολύ. Το ποδόσφαιρο πάντα με τραβούσε αλλά δεν έπαιξα ποτέ, δεν ασχολήθηκα κτλ. Να πάω σε κάποια ομάδα».
Εκτός από το σπορ, μου άρεσε... «όταν ήμουν μικρός, στο χωριό μου, μ' άρεσε να βοηθάω στην εκκλησία. Πήγαινα στην εκκλησία γιατί μ' άρεσε να βοηθάω. Επειδή ο φίλος μου που είχα από το χωριό ήταν παπαδοπαίδι, οπότε όταν πήγαινα ή τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα ή το καλοκαίρι, μου άρεσε να πηγαίνω».
Τι είναι ο Ολυμπιακός για σένα: «Ο Ολυμπιακός, για μένα είναι η οικογένεια. Είναι το δεύτερο μου σπίτι, είναι αναμνήσεις, είναι συγκινήσεις, είναι όμορφες στιγμές, είναι δύσκολες στιγμές, είναι μεγάλες στιγμές. Είναι μισή ζωή μου ουσιαστικά. Είναι όλη μου η ζωή αθλητικά. Είναι κάτι μοναδικό».
🏐🤔🚴🏾♂️ Πως ήταν η ζωή του Κώστα Παπανικολάου στα 10; Ποια σπορ λάτρευε; Ποια ήταν η μεγαλύτερη... κουταμάρα που είχε κάνει; Όλες τις απαντήσεις θα τις βρείτε εδώ...https://t.co/q4Kns6ESJU#OlympiacosBC #WeAreOlympiacos #TogetherWeFight
Πηγή: SportFM.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου