Gentzou: "Supporting the Greek mission was the best feeling"
After giving Greece the first medal in the Paralympic Games in tae kwon do, 19-year-old Christina Gentzou, referred to her bad psychology when she was defeated and how the support of the Greek delegation both from the stands and through messages encouraged her to succeed in to win the bronze medal.
Christina Gentzu said about winning the bronze medal in the 65 kg (K44) tae kwon do category at the Paris Paralympic Games:
"I don't know how I feel because it was a strange day, after I lost and then I went into a process of playing two more games that I had to fight through to win the bronze medal. All this was extreme for me, but I am very proud because I overcame myself. I was in bad shape because I lost and I didn't expect it. Then I sat down, helped by my teacher, Tanya my physiotherapist and all the children. I found my rhythm and I'm very happy that I got through it. I had the Greek mission to support me on the stands and the children helped me through the messages they sent me. Being supported and encouraged was the best feeling. I think that's what helped me break away more than being upset about losing."
*** Γκέντζου: «Η στήριξη της ελληνικής αποστολής ήταν το καλύτερο συναίσθημα»
Αφού χάρισε στην Ελλάδα το πρώτο μετάλλιο σε Παραολυμπιακούς Αγώνες στο τάε κβον ντο, η 19χρονη Χριστίνα Γκέντζου, αναφέρθηκε στην άσχημη ψυχολογία της, όταν ηττήθηκε και στο πως η στήριξη της ελληνικής αποστολής τόσο από τις εξέδρες αλλά και μέσω μηνυμάτων την εμψύχωσαν για να καταφέρει εν τέλει να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο.
Η Χριστίνα Γκέντζου δήλωσε για την κατάκτηση του χάλινου μεταλλίου στην κατηγορία των 65 κιλών (Κ44) του τάε κβον ντο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού:
«Δεν ξέρω πως αισθάνομαι γιατί ήταν μια περίεργη μέρα, αφού έχασα και μετά μπήκα σε μια διαδικασία να παίξω άλλα δυο παιχνίδια στα οποία έπρεπε να ανταπεξέλθω για να κερδίσω το χάλκινο μετάλλιο. Ήταν ακραίο όλο αυτό για μένα όμως είμαι πολύ περήφανη διότι ξεπέρασα τον εαυτό μου. Ήμουν χάλια ψυχολογικά επειδή έχασα και δεν το περίμενα. Ύστερα έκατσα, με βοήθησε η δασκάλα μου, η Τάνια η φυσικοθεραπεύτρια μου και όλα τα παιδιά. Βρήκα τον ρυθμό μου και είμαι πολύ χαρούμενη που το ξεπέρασα. Είχα την ελληνική αποστολή να με υποστηρίζει στις εξέδρες και με βοήθησαν τα παιδιά και μέσα από τα μηνύματα που μου έστειλαν. Το ότι με στήριζαν και με εμψύχωναν ήταν το καλύτερο συναίσθημα. Νομίζω ότι ήταν αυτό που με βοήθησε πιο πολύ στο να ξεκολλήσω από το ότι στεναχωρήθηκα που έχασα».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου