Τζόκοβιτς: «Τουρνουά-όνειρο για εμένα το Wimbledon, δεν γινόταν να το χάσω»

Djokovic: "Wimbledon is a dream tournament for me, I couldn't miss it"

Novak Djokovic explained why... he gave it his all to play at Wimbledon and made it clear once again that he has high expectations for the event.

“So when it happened in the fourth round of Roland Garros, I made a very quick decision to have surgery and I was very doubtful for Wimbledon. Then I had extensive discussions with some athletes who have gone through very similar situations, for example Taylor Fritz who went through something almost the same as me three years ago. I think he was injured at Roland Garros as well. He said that 21 days later he played his first round at Wimbledon. Wawrinka, Lindsay Vonn, all shared their experiences. It really gave me faith and optimism that if the recovery goes well and if, of course, the knee responds well, which is very unpredictable, then there's a very good chance I can play at Wimbledon.

He continued: “I arrived here on Sunday. I had a really good week of training. I had, especially in the last three days, very intense tennis training. I had points. Training sets were played with Shiner, with Tiafou, with Medvedev yesterday and Rusuvuori, today with Rooney. Really top players playing great tennis on grass. Great intensity. Many I guess situations on the field where the knee is tested almost to the max. Changing directions, so on. The knee has responded really well to all of this so far, which of course is a big sign for me going into Wimbledon. That's why I decided to be in the lottery. I still have two days left. I play on Tuesday. I am confident about the health of my knee and the general fitness is very good. Obviously, once the tournament starts, I'll have more feel I guess and more feedback than how the knee reacts in a best of five Grand Slam match. So far everything that has been done has been very positive."

He was then asked why it was so important for him, with so many Grand Slams under his belt, to play at Wimbledon just before the Olympics. “It's a very fair question that I don't know the answer to and I do know the answer, to be honest. My wife also asked the same question. Which is normal. 37 years old, maybe you want to take less risk and prepare for the Olympics. So in that sense, I don't have an answer, but I have what is described as a feeling that I don't want to lose a Grand Slam while I can still play and while I'm still active and at this level. I wouldn't call it a fear of lose. I would just say it's this incredible desire to play, just to compete. Especially since it's Wimbledon, the tournament that was always a dream tournament for me when I was a kid. I always dreamed of playing at Wimbledon. Just the thought of losing Wimbledon wasn't right. I didn't want to manage something like that. And again, also, I think because I'm going through this particular knee injury for the first time in my life, I wanted to see how quickly I can really recover and can I really be in condition to compete on grass with the best players in the world."

And he reiterated that he came to London in ... wild moods: “As I said a few days ago, I didn't come here to play a few rounds and prove to myself and others that I can really compete in one or two matches. I really want to go for the title. So the last three days have given me a lot of optimism and good signs that I can really be in shape to compete at the highest level for the next few weeks. So I guess that's in a nutshell how I can explain it. It's probably less of a logical explanation, but more of that gut feeling and feeling of really wanting to play at Wimbledon. Any Grand Slam, but especially Wimbledon for me. I know the Olympics are right after on a completely different surface. I know all this. But I'm thinking about Wimbledon. It's a dream tournament. I had to focus all my attention on it. We spend a lot of hours in the last three weeks on a daily basis in rehabilitation, in exercises, basically increasing the level of intensity of training and rehabilitation every day, of course paying a lot of attention to the knee and the reactions. I had no recourse. If I had a failure, then I would question whether I should be here or not. But I didn't have one. Why not try it?

Finally, he clarified that he is not going to play conservatively in the first matches. "Once I get on the pitch, it's all about winning this match and doing everything I can to get there. I don't think I can hold back. I don't see calculating or being a little more careful in traffic. I don't see that happening. Really, I'm going all in. I give it my all. I mean, that's the way I've been playing my whole career. If I didn't feel like I could do that on Tuesday, I wouldn't be talking to you today. I wouldn't be in the lottery, that's for sure. All the days I spent here give me only positive signs and encourage me not just to think, but to feel that I can do it."

*** Τζόκοβιτς: «Τουρνουά-όνειρο για εμένα το Wimbledon, δεν γινόταν να το χάσω»

Ο Νόβακ Τζόκοβιτς εξήγησε γιατί... τα έδωσε όλα να παίξει στο Wimbledon και ξεκαθάρισε για άλλη μια φορά ότι έχει υψηλές προσδοκίες στη διοργάνωση. 

«Λοιπόν, όταν αυτό συνέβη στον τέταρτο γύρο του Roland Garros, πήρα μια πολύ γρήγορη απόφαση να κάνω εγχείρηση και ήμουν πολύ αμφίβολος για το Wimbledon. Έπειτα, είχα εκτενείς συζητήσεις με ορισμένους αθλητές που έχουν περάσει πολύ παρόμοιες καταστάσεις, για παράδειγμα με τον Τέιλορ Φριτζ που πέρασε κάτι σχεδόν το ίδιο όπως εγώ πριν από τρία χρόνια. Νομίζω ότι τραυματίστηκε και στο Roland Garros. Είπε ότι 21 ημέρες μετά έπαιξε τον πρώτο του γύρο στο Wimbledon. Βαβρίνκα, Λίντσεϊ Βον, όλοι μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους. Πραγματικά, αυτό μου έδωσε πίστη και αισιοδοξία ότι εάν η αποκατάσταση γίνει σωστά και εάν, φυσικά, το γόνατο ανταποκριθεί καλά, κάτι που είναι πολύ απρόβλεπτο, τότε υπάρχει πολύ καλή πιθανότητα να καταφέρω να παίξω στο Wimbledon.

Και συνέχισε: «Έφτασα εδώ την Κυριακή. Είχα μια πολύ καλή εβδομάδα προπόνησης. Είχα, ιδιαίτερα τις τελευταίες τρεις ημέρες, πολύ έντονες προπονήσεις τένις. Είχα πόντους. Σετ προπόνησης παίχτηκαν με τον Σίνερ, με τον Τιάφοου, με τον Mεντβέντεφ χθες και τον Ρουσουβουόρι, σήμερα με τον Ρούνε. Πραγματικά κορυφαίοι παίκτες που παίζουν υπέροχο τένις στο χορτάρι. Μεγάλη ένταση. Πολλές υποθέτω καταστάσεις στο γήπεδο όπου το γόνατο δοκιμάζεται σχεδόν στο μέγιστο. Αλλαγή κατευθύνσεων, ούτω καθεξής. Το γόνατο έχει ανταποκριθεί πολύ καλά σε όλα αυτά μέχρι στιγμής, κάτι που φυσικά είναι ένα μεγάλο σημάδι για τη συμμετοχή μου στο Wimbledon. Γι' αυτό αποφάσισα να είμαι στην κλήρωση. Έχω ακόμα δύο μέρες χρόνο. Παίζω την Τρίτη. Είμαι σίγουρος για την υγεία του γονάτου μου και η γενική φυσική κατάσταση είναι πολύ καλή. Προφανώς, μόλις ξεκινήσει το τουρνουά, θα έχω περισσότερες αισθήσεις υποθέτω και περισσότερα σχόλια από το πώς αντιδρά το γόνατο σε έναν αγώνα best of five σε Grand Slam. Μέχρι στιγμής όλα όσα έγιναν ήταν πολύ θετικά».

Στη συνέχεια ρωτήθηκε γιατί ήταν τόσο σημαντικό για εκείνον, με τα τόσα Grand Slams στην πλάτη του, να παίξει στο Wimbledon λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Είναι μια πολύ δίκαιη ερώτηση στην οποία δεν ξέρω την απάντηση και ξέρω την απάντηση, για να είμαι ειλικρινής. Η γυναίκα μου έκανε επίσης την ίδια ερώτηση. Κάτι που είναι φυσιολογικό. 37 ετών, θέλεις ίσως να έχεις λιγότερο ρίσκο και να προετοιμαστείς για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επομένως, από αυτή την άποψη, δεν έχω απάντηση, αλλά έχω κάτι που περιγράφεται ως το αίσθημα ότι δεν θέλω να χάνω ένα Grand Slam ενώ μπορώ ακόμα να παίξω και ενώ είμαι ακόμα ενεργός και σε αυτό το επίπεδο .Δεν θα το έλεγα φόβο να το χάσω. Θα έλεγα απλώς ότι είναι αυτή η απίστευτη επιθυμία να παίξω, απλώς να αγωνιστώ. Ιδιαίτερα επειδή είναι το Wimbledon, το τουρνουά που ήταν πάντα ένα τουρνουά-όνειρο για μένα όταν ήμουν παιδί. Πάντα ονειρευόμουν να παίξω στο Wimbledon. Απλώς η σκέψη ότι χάνω το Wimbledon δεν ήταν σωστή. Δεν ήθελα να διαχειριστώ κάτι τέτοιο. Και πάλι, επίσης, πιστεύω ότι επειδή περνάω αυτόν τον συγκεκριμένο τραυματισμό στο γόνατο για πρώτη φορά στη ζωή μου, ήθελα να δω πόσο γρήγορα μπορώ πραγματικά να ανακάμψω και μπορώ πραγματικά να είμαι σε κατάσταση να αγωνιστώ στο γρασίδι με τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο». 

Και επανέλαβε ότι ήρθε με... άγριες διαθέσεις στο Λονδίνο: «Όπως είπα πριν λίγες μέρες, δεν ήρθα εδώ για να παίξω μερικούς γύρους και να αποδείξω στον εαυτό μου και στους άλλους ότι μπορώ πραγματικά να αγωνιστώ σε έναν ή δύο αγώνες. Θέλω πραγματικά να πάω για τον τίτλο. Έτσι, οι τελευταίες τρεις ημέρες μου έδωσαν αρκετή αισιοδοξία και καλά σημάδια ότι μπορώ να είμαι πραγματικά σε κατάσταση για να αγωνιστώ στο υψηλότερο επίπεδο για τις επόμενες εβδομάδες. Οπότε υποθέτω ότι αυτό είναι με λίγα λόγια πώς μπορώ να το εξηγήσω. Είναι μάλλον λιγότερο λογική εξήγηση, αλλά περισσότερο από αυτό το εσωτερικό συναίσθημα και την αίσθηση της πραγματικά μεγάλης επιθυμίας να παίξω στο Wimbledon. Οποιοδήποτε Grand Slam, αλλά ιδιαίτερα στο Wimbledon για μένα. Ξέρω ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αμέσως μετά σε μια εντελώς διαφορετική επιφάνεια. Τα ξέρω όλα αυτά. Αλλά σκέφτομαι το Wimbledon. Είναι ένα τουρνουά-όνειρο. Έπρεπε να εστιάσω όλη μου την προσοχή σε αυτό. Αφιερώνουμε πολλές ώρες τις τελευταίες τρεις εβδομάδες σε καθημερινή βάση στην αποκατάσταση, σε ασκήσεις, αυξάνοντας βασικά το επίπεδο της έντασης της προπόνησης και της αποκατάστασης κάθε μέρα, φυσικά προσέχοντας πολύ το γόνατο και τις αντιδράσεις. Δεν είχα κανένα πισωγύρισμα. Αν είχα μια αποτυχία, τότε θα αναρωτιόμουν αν θα έπρεπε να είμαι εδώ ή όχι. Αλλά δεν είχα ούτε ένα. Γιατί να μην το προσπαθήσεις;

Ξεκαθάρισε, τέλος, ότι δεν πρόκειται να παίξει συντηρητικά στα πρώτα ματς. «Μόλις βγω στο γήπεδο, το θέμα για εμένα είναι να κερδίσω αυτόν τον αγώνα και να κάνω ό,τι μπορώ για να τα καταφέρω. Δε νομίζω να συγκρατηθώ. Δεν βλέπω να υπολογίζω ή να είμαι λίγο πιο προσεκτικός στην κίνηση. Δεν βλέπω να συμβαίνει αυτό. Πραγματικά, μπαίνω all in. Τα δίνω όλα. Θέλω να πω, αυτός είναι ο τρόπος που παίζω όλη μου την καριέρα. Αν δεν είχα την αίσθηση ότι μπορώ να το κάνω αυτό την Τρίτη, δεν θα μιλούσα μαζί σας σήμερα. Δεν θα ήμουν στην κλήρωση, αυτό είναι σίγουρο. Όλες οι μέρες που πέρασα εδώ μου δίνουν μόνο θετικά σημάδια και με ενθαρρύνουν όχι απλώς να σκέφτομαι, αλλά να νιώθω ότι μπορώ να το κάνω».

Πηγή: SDNA.gr