Βιγιαφάνιες : «Είμαι έτοιμος να παίξω με την Εθνική Ελλάδος»

Vigiafanies: "I am ready to play with the National Team of Greece"

Lucas Vigiafanies stated that he is ready to wear the jersey of the National Team of Greece, with the midfielder of Panathinaikos stating that his documents for the Greek citizenship are proceeding normally.

Lucas Vigiafanies spoke about his desire and chances to play for the National Team of Greece. The Panathinaikos football player stated that he is ready to play with the "blue and white" team, as he stated that the process of issuing Greek citizenship is proceeding normally, however everything will need to be completed in order for him to be available.

Vigiafanies, of course, also talked about the derby with PAOK and stood by the recent victory against Dikefalos of the North and that the team knows how to win once again.

Details of what he said in the Match Program:

Starting with the match against PAOK, how important is it in view of the effort you make to get a ticket for the European Cups next season?

"I want to believe that we will have a good match, we will get the victory and in the end we will be able to go to Europe. The games against PAOK are always difficult, it is a derby. However, I think that we show a good image in the field.

The match against Asteras Tripolis should have been easily won. But that's the way football is, and that's why it's beautiful. Mistakes of ours, luck of theirs brought the draw. "Against PAOK, we proved three weeks ago that we have a way of winning."

Let's go back in time. How did you make the decision to become a footballer?

"Ever since I started to remember myself, I have been with a ball. I describe it now but it is something my father told me. On my birthday, they gave me cars and other toys that were still in their boxes.

I just wanted to play one ball all day. So I started playing for a team when I was three years old. What images would you transfer to one of your first steps in football?

It is something of our family and at the same time something traditional. In Argentina, football is our national sport, it is our passion. It may sound bad but the Argentine does not know how to do anything other than play football. We start playing football at the age of three or five. Of the ten children that one will ask, nine will answer that they want to become footballers ".

Let's go to January 2016. What was the story of your move to Panathinaikos for the first time?

"I did a very good job at Panetolikos. They had talked to me about both AEK and PAOK, apart from Panathinaikos. I do not know why but I had the premonition that the process for Panathinaikos would proceed. So, in January 2016, after the sale of Nikos Karelis, a position was opened in the team and I was a candidate for it.

At the same time, AEK had asked me to wait five months until July. So I made a decision that I was very happy about. "The feeling of family and human relationships that Panathinaikos has is very difficult to find in another team."

If I asked you to stand out for a moment from your first term at Panathinaikos, what would it be?

"I remember from that period that when we qualified for the Europa League groups, I played some very good games. Many people may not remember these because the team did not win. Europe is difficult. I am talking specifically about the first three matches with Ajax, Thelta and Standard Liege. There were times when I felt very good in these games and felt like I was making a leap.

Going to the Turkish championship was like going to a league one or two clicks better than the Greek championship. In this way, Panathinaikos received a good financial consideration. Let's not forget that at that time the team was in a very difficult financial stage, in a very difficult period. So, we considered with my agent and the people of Panathinaikos that it was a good time to make this transfer.

I would never leave this team without ensuring that Panathinaikos would win from the transfer. What I say is important because I knew that at some point I wanted to return to Panathinaikos. I still think the same. "Even if I leave Panathinaikos again, I will think that at some point I will return."

After all these years in Greece, do you feel a bit "Greek"?

"I believe that one's heart belongs to the part that feels part of it. I have been in Greece for a total of five years. I was very well received and treated very well inside and outside football.

In football mistakes are made and difficult situations are created. People, however, have always treated me very well. What I said to my wife yesterday is that people from other groups stop me on the street to talk to me. That makes me very happy. "When you treat people with respect, they treat you the same way."

Can you imagine when you first came to Greece that your course will have this development?

"As many know, my maternal grandfather was Greek. So, from the first moment I came I had the feeling that I would succeed. "I felt that things were going well."

You were very close to playing for the National Team. Is this still your wish?

"Even before I left to go to Turkey, the relevant documents for Greek citizenship had been submitted. Then the proceedings stopped because I was outside Greece. Now that I'm back, the process is moving forward again. We have gathered all the documents and I want to believe that in the coming months we will move forward. "

So do you feel ready to play with the National team if the coach chooses you?

"I am personally ready. It would be a great pleasure for me. But there is a bureaucratic process that must first be completed. It would be, however, a special joy and pride for me and my family to be a member of the National Team of Greece ".

During the time you were absent from the team, did another Greek club try to acquire you?

"AEK had tried to acquire me again, while there had been discussions with PAOK. However, none of these contacts took place ".

How decisive was the intervention of Mr. Alafouzos in your return to Panathinaikos?

"Mr. Alafouzos' intervention was extremely important. At some point I had to make a decision about my life. Then I spoke with Mr. Alafouzos and he explained to me that he wanted to rely on my services and my capabilities for this year. When the owner who has all the power says such a thing, you get a lot of motivation. So, I did my best to come back. "

This year has had many ups and downs. What went wrong and there were quite a few negative results?

"I had injuries for the first three months. Then followed other players with problems such as Kourbelis, Savier, Veleth and Mauricio. We did not have the whole team completed. I think the only match in which we were complete was against AEK ".

How would you judge your own presence?

"As I said before the first three months I was injured. Then I got well and reached a high level. But then I got coronavirus. "I had a 'belly' because of the disease and the problems that arose from it."

Let us dwell on this point for a moment. Many people believe that footballers because they are strong organisms are not affected by the coronavirus. How did you experience this?

"The coronavirus affects the player a lot. In Argentina I had several friends who suffered from this disease. What they told me is that when you get out of the virus, the mind is not related to the rest of the body.

I did not believe them and said that because I take care of myself and train, I will not have problems. When I returned to training things were completely different. The mind is not connected to the feet. You want to make a ten meter pass and instead you get a five meter pass. You do not have the strength for the races, you can not stand the running time required.

You feel that your body puts the same brake. If you try to do the above, you feel that your body will break. I had these problems during the games. I want to reveal that the people in Greece do not know all these details. The Argentine, of course, is even worse because he only demands. "But people do not know the problems I faced."

What is your preferred position?

"To the left! From there I can have all the playing field on the plate. I also like to play as a ten. But there it is more difficult because in the Greek championship many teams gather many players. So you have a lot of opponents in front of you. "

Let's move on to something different, something other than football. What is this Mate that all Argentines hold and why do you like it so much?

"It is a traditional drink of Argentina which from young children we saw our grandparents holding and drinking. I must tell you that it has vitamins, it helps digestion but above all it is something traditional. "Family and friends meet together only to share moments while drinking Mate".

Have you kept anything from Argentina that reminds you of your country?

"Yes of course. At the end of the week we meet with friends and have a barbecue. This is something traditional. We share the day, we share the moment. And as my grandfather used to say, that's an excuse, a pretext. "What we are really looking at is to share moments with our friends and exchange some good moments with them."

What have you missed most from your homeland in the years you have been away from it?

"First the family. My grandparents, my friends. They are the ones who can not come and who I miss the most ".

In closing, what three words would you use to describe yourself?

"A good friend"

*** Βιγιαφάνιες : «Είμαι έτοιμος να παίξω με την Εθνική Ελλάδος»

Έτοιμος να φορέσει τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος δήλωσε ο Λούκας Βιγιαφάνιες, με τον μεσοεπιθετικό του Παναθηναϊκού να αναφέρει πως τα έγγραφα του για την ελληνική υπηκοότητα προχωράνε κανονικά.

Για την επιθυμία του και τις πιθανότητες να αγωνιστεί με την Εθνική Ελλάδος μίλησε ο Λούκας Βιγιαφάνιες. Ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού δήλωσε πως είναι έτοιμος να αγωνιστεί με τη «γαλανόλευκη», καθώς ανέφερε πως η διαδικασία της έκδοσης της ελληνικής υπηκοότητας προχωράει κανονικά, ωστόσο θα χρειαστούν να ολοκληρωθούν όλα ώστε να είναι διαθέσιμος.

Ο Βιγιαφάνιες μίλησε φυσικά και για το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και στάθηκε στη πρόσφατη νίκη απέναντι στον Δικέφαλο του Βορρά και στο ότι η ομάδα γνωρίζει τον τρόπο για να κερδίσει και άλλη μία φορά.

Αναλυτικά τα όσα είπε στο Match Programme: 

Ξεκινώντας με την αναμέτρηση κόντρα στον ΠΑΟΚ, πόσο σημαντική είναι ενόψει της προσπάθειας που κάνετε να πάρετε ένα εισιτήριο για τα Κύπελλα Ευρώπης της επόμενης σεζόν;

«Θέλω να πιστεύω ότι θα κάνουμε ένα καλό ματς, θα πάρουμε τη νίκη και στο τέλος θα καταφέρουμε να βγούμε στην Ευρώπη. Οι αγώνες απέναντι στον ΠΑΟΚ είναι πάντοτε δύσκολοι, είναι ντέρμπι. Θεωρώ, όμως, ότι δείχνουμε μια καλή εικόνα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Τον αγώνα κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης θα έπρεπε να τον έχουμε κερδίσει εύκολα. Όμως έτσι είναι το ποδόσφαιρο και γι’ αυτό είναι και όμορφο. Λάθη δικά μας, τύχη δική τους έφεραν την ισοφάριση. Απέναντι στον ΠΑΟΚ αποδείξαμε και πριν από τρεις εβδομάδες πως έχουμε τον τρόπο να κερδίσουμε».

Ας πάμε αρκετά πίσω στο χρόνο. Πως πήρες την απόφαση να γίνεις ποδοσφαιριστής;

«Από τότε που ξεκίνησα να θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουν με μια μπάλα. Εγώ το περιγράφω τώρα αλλά είναι κάτι που μου διηγήθηκε ο πατέρας μου. Στα γενέθλιά μου, μου χάριζαν αυτοκινητάκια και άλλα παιχνίδια που όμως έμεναν στα κουτιά τους.

Εγώ ήθελα μόνο μια μπάλα να παίζω όλη μέρα. Έτσι, ξεκίνησα όταν ήμουν τριών χρονών να παίζω σε μια ομάδα. Ποιες εικόνες θα μετέφερες σε κάποιον από τα πρώτα σου βήματα στο ποδόσφαιρο;

Είναι κάτι οικογενειακό μας και ταυτόχρονα κάτι παραδοσιακό. Στην Αργεντινή το ποδόσφαιρο είναι το εθνικό μας άθλημα, είναι το πάθος μας. Ίσως ακούγεται άσχημα αλλά ο Αργεντίνος δεν ξέρει να κάνει τίποτα άλλο, πέραν του να παίζει ποδόσφαιρο. Ξεκινάμε στα τρία ή στα πέντε μας να παίζουμε ποδόσφαιρο. Από τα δέκα παιδιά που θα ρωτήσει κανείς, τα εννέα θα απαντήσουν ότι θέλουν να γίνουν ποδοσφαιριστές».

Πάμε στον Γενάρη του 2016. Ποιο ήταν το story της μετακίνησής σου στον Παναθηναϊκό την πρώτη φορά;

«Εγώ έκανα πολύ καλή δουλειά στον Παναιτωλικό. Μου είχαν μιλήσει τόσο για την ΑΕΚ όσο και για τον ΠΑΟΚ, εκτός του Παναθηναϊκού. Δεν ξέρω γιατί αλλά είχα το προαίσθημα να προχωρήσει η διαδικασία για τον Παναθηναϊκό. Έτσι, τον Ιανουάριο του 2016 μετά την πώληση του Νίκου Καρέλη είχε ανοίξει μία θέση στην ομάδα και εγώ ήμουν υποψήφιος για αυτήν.

Παράλληλα, η ΑΕΚ μου είχε ζητήσει να περιμένω πέντε μήνες έως τον Ιούλιο. Πήρα, έτσι, μια απόφαση για την οποία ήμουν πολύ χαρούμενος. Το feeling της οικογένειας και των ανθρώπινων σχέσεων που έχει ο Παναθηναϊκός είναι πολύ δύσκολο να το βρεις σε άλλη ομάδα.»

Αν σου ζητούσα να ξεχωρίσεις μία στιγμή από την πρώτη σου θητεία στον Παναθηναϊκό, ποια θα ήταν αυτή;

«Από εκείνη την περίοδο θυμάμαι ότι όταν είχαμε προκριθεί στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, είχα κάνει κάποια πολύ καλά παιχνίδια. Ενδεχομένως αυτά να μην τα θυμάται πολύς κόσμος γιατί η ομάδα δεν είχε κερδίσει. Η Ευρώπη είναι δύσκολη. Μιλώ συγκεκριμένα για τα τρία πρώτα ματς με Άγιαξ, Θέλτα και Σταντάρ Λιέγης. Υπήρξαν στιγμές που αισθάνθηκα πολύ καλά σε αυτά τα παιχνίδια και ένιωσα ότι έκανα ένα άλμα.

Το να πάω στο τουρκικό πρωτάθλημα ήταν σαν να πηγαίνω σε μια λίγκα ένα ή δύο κλικ καλύτερη από το πρωτάθλημα της Ελλάδας. Με αυτόν τον τρόπο ο Παναθηναϊκός εισέπραξε ένα καλό οικονομικό αντάλλαγμα. Ας μην ξεχνάμε ότι τότε η ομάδα βρισκόταν σε ένα πάρα πολύ δύσκολο οικονομικό στάδιο, σε μία πάρα πολύ δύσκολη περίοδο. Έτσι, θεωρήσαμε με τον ατζέντη μου και τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού ότι ήταν μια καλή στιγμή για να γίνει αυτή η μεταγραφή.

Ποτέ δεν θα έφευγα από αυτήν την ομάδα χωρίς να εξασφαλίσω ότι ο Παναθηναϊκός θα κέρδιζε από την μεταγραφή. Είναι σημαντικό αυτό που λέω γιατί ήξερα ότι κάποια στιγμή ήθελα να επιστρέψω στον Παναθηναϊκό. Ακόμα σκέφτομαι το ίδιο. Ακόμα και αν ξαναφύγω από τον Παναθηναϊκό, θα σκέφτομαι πως κάποια στιγμή θα επιστρέψω».

Μετά από όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα, αισθάνεσαι κάπως «Έλληνας»;

«Πιστεύω ότι η καρδιά κάποιου ανήκει στο μέρος που αισθάνεται κομμάτι του. Είμαι συνολικά πέντε χρόνια στην Ελλάδα. Με υποδέχθηκαν πολύ όμορφα και μου έχουν συμπεριφερθεί πολύ ωραία εντός και εκτός ποδοσφαίρου.

Στο ποδόσφαιρο γίνονται λάθη και δημιουργούνται δύσκολες καταστάσεις. Ο κόσμος, ωστόσο, πάντοτε μου συμπεριφέρθηκε πολύ καλά. Αυτό που έλεγα με τη σύζυγό μου χθες είναι ότι και άτομα από άλλες ομάδες με σταματούν στο δρόμο για να μου μιλήσουν. Αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο. Όταν συμπεριφέρεσαι με σεβασμό στους ανθρώπους, αυτοί σε αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο».

Φανταζόσουν όταν ήρθες για πρώτη φορά στην Ελλάδα πως η πορεία σου θα έχει αυτή την εξέλιξη;

«Όπως αρκετοί γνωρίζουν, ο παππούς από την πλευρά της μητέρας μου ήταν Έλληνας. Έτσι, από την πρώτη στιγμή που ήρθα είχα την αίσθηση πως θα τα καταφέρω. Αισθανόμουν ότι τα πράγματα θα έβγαιναν καλά».

Είχες φτάσει πολύ κοντά στο να παίξεις στην Εθνική ομάδα. Συνεχίζει αυτό να αποτελεί επιθυμία σου;

«Ήδη πριν φύγω για να πάω στην Τουρκία είχαν προχωρήσει τα σχετικά έγγραφα για την ελληνική υπηκοότητα. Μετά σταμάτησαν οι διαδικασίες γιατί βρέθηκα εκτός Ελλάδος. Τώρα που γύρισα η διαδικασία προχωράει και πάλι. Έχουμε συγκεντρώσει όλα τα έγγραφα και θέλω να πιστεύω ότι μέσα στους επόμενους μήνες θα προχωρήσουμε».

Οπότε αισθάνεσαι έτοιμος να αγωνιστείς και με την Εθνική ομάδα εφόσον ο προπονητής σε επιλέξει;

«Προσωπικά είμαι έτοιμος. Θα ήταν ιδιαίτερη χαρά για εμένα. Όμως υπάρχει μια διαδικασία γραφειοκρατίας που πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί. Θα ήταν, πάντως, ιδιαίτερη χαρά και περηφάνια για μένα και την οικογένειά μου να αποτελέσω μέλος της Εθνικής ομάδας της Ελλάδας».

Στο διάστημα που έλειψες από την ομάδα είχε προσπαθήσει κάποιος άλλος ελληνικός σύλλογος να σε αποκτήσει;

«Η ΑΕΚ είχε προσπαθήσει πάλι να με αποκτήσει, ενώ είχαν υπάρξει και συζητήσεις με τον ΠΑΟΚ. Καμία, όμως, από αυτές τις επαφές δεν τελεσφόρησε».

Πόσο καθοριστική ήταν η παρέμβαση του κ. Αλαφούζου στην επιστροφή σου στον Παναθηναϊκό;

«Η παρέμβαση του κ. Αλαφούζου ήταν εξαιρετικά σημαντική. Κάποια στιγμή εγώ έπρεπε να πάρω μία απόφαση για τη ζωή μου. Τότε μίλησα με τον κ. Αλαφούζο και μου εξήγησε πως ήθελε να βασιστεί στις υπηρεσίες μου και στις δυνατότητές μου για αυτή τη χρονιά. Όταν ο ιδιοκτήτης που έχει όλη τη δύναμη, λέει κάτι τέτοιο, αποκτάς μεγάλο κίνητρο. Έτσι, έκανα τα πάντα για να επιστρέψω».

Η φετινή χρονιά είχε πολλά σκαμπανεβάσματα. Τι δεν πήγε καλά και ήρθαν αρκετά αρνητικά αποτελέσματα;

«Τους πρώτους τρεις μήνες είχα τραυματισμούς. Μετά ακολούθησαν και άλλοι παίκτες με προβλήματα όπως ο Κουρμπέλης, ο Σαβιέρ, ο Βέλεθ και ο Μαουρίτσιο. Δεν είχαμε όλη την ομάδα συμπληρωμένη. Νομίζω πως το μόνο ματς στο οποίο ήμασταν πλήρεις ήταν αυτό κόντρα στην ΑΕΚ».

Τη δική σου παρουσία πως θα την έκρινες;

«Όπως είπα πριν τους πρώτους τρεις μήνες ήμουν τραυματίας. Στη συνέχεια έγινα καλά και έφτασα σε ψηλό επίπεδο. Μετά όμως νόσησα από κορωνοϊό. Έκανα «κοιλιά» εξαιτίας της ασθένειας και των προβλημάτων που προέκυψαν από αυτήν».

Να σταθούμε λίγο σε αυτό το σημείο. Πολλοί πιστεύουν πως οι ποδοσφαιριστές επειδή είναι ισχυροί οργανισμοί δεν επηρεάζονται από τον κορωνοϊό. Εσύ πως το βίωσες αυτό;

«Ο κορωνοϊός τον παίκτη τον επηρεάζει πάρα πολύ. Στην Αργεντινή είχα αρκετούς φίλους που υπέφεραν από αυτή την ασθένεια. Αυτό που μου είπαν είναι ότι όταν βγαίνεις από τον ιό, το μυαλό δεν σχετίζεται με το υπόλοιπο σώμα.

Εγώ δεν τους πίστευα και έλεγα ότι επειδή προσέχω τον εαυτό μου και προπονούμαι, δεν θα έχω προβλήματα. Όταν επέστρεψα στις προπονήσεις τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Το μυαλό δεν συνδέεται με τα πόδια. Θέλεις να κάνεις μία πάσα δέκα μέτρων και αντί αυτού σου βγαίνει μία πάσα πέντε μέτρων. Δεν έχεις δύναμη για τους αγώνες, δεν αντέχεις τον χρόνο του τρεξίματος που απαιτείται.

Αισθάνεσαι ότι το σώμα σου βάζει το ίδιο φρένο. Αν προσπαθήσεις να κάνεις το παραπάνω, νιώθεις ότι το σώμα σου θα σπάσει. Αυτά τα προβλήματα αντιμετώπισα εγώ κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών. Θέλω να αποκαλύψω ότι ο κόσμος στην Ελλάδα δεν ξέρει όλες αυτές τις λεπτομέρειες. Ο Αργεντινός, βέβαια, είναι ακόμα χειρότερος γιατί μόνο απαιτεί. Δεν ξέρει όμως ο κόσμος τα προβλήματα που αντιμετώπισα».

Ποια είναι η θέση που προτιμάς να αγωνίζεσαι;

«Στα αριστερά! Από εκεί μπορώ να έχω όλο τον αγωνιστικό χώρο στο πιάτο. Μου αρέσει, επίσης, να παίζω ως δεκάρι. Αλλά εκεί είναι πιο δύσκολα γιατί στο ελληνικό πρωτάθλημα πολλές ομάδες συγκεντρώνουν πολλούς παίκτες. Έτσι, έχεις πολλούς αντιπάλους μπροστά σου».

Ας περάσουμε σε κάτι διαφορετικό, κάτι εκτός ποδοσφαίρου. Τι είναι αυτό το Μάτε που κρατάτε όλοι οι Αργεντινοί και γιατί σας αρέσει τόσο πολύ;

«Είναι ένα παραδοσιακό ρόφημα της Αργεντινής το οποίο από μικρά παιδιά βλέπαμε τους παππούδες μας να κρατάνε και να πίνουνε. Πρέπει να σας πω ότι έχει βιταμίνες, βοηθάει την πέψη αλλά πάνω από όλα είναι κάτι το παραδοσιακό. Συναντιούνται μαζί οικογένεια και φίλοι μόνο για να μοιραστούν στιγμές πίνοντας Μάτε».

Έχεις κρατήσει κάτι από την Αργεντινή που να σου θυμίζει τη χώρα σου;

«Ναι, βεβαίως. Στα τέλη της εβδομάδας συναντιόμαστε με φίλους και κάνουμε ένα μπάρμπεκιου. Αυτό είναι κάτι το παραδοσιακό. Μοιραζόμαστε την ημέρα, μοιραζόμαστε τη στιγμή. Και όπως έλεγε και ο παππούς μου, αυτό είναι μια δικαιολογία, ένα πρόσχημα. Αυτό που στην ουσία κοιτάμε είναι να μοιραστούμε στιγμές με τους φίλους μας και να ανταλλάξουμε μαζί τους κάποια καλή στιγμή».

Τι σου έχει λείψει περισσότερο από την πατρίδα σου στα χρόνια που βρίσκεσαι μακριά από αυτήν;

«Αρχικά η οικογένεια. Οι παππούδες μου, οι φίλοι μου. Αυτοί είναι που δεν μπορούν να έρθουν και που περισσότερο μου λείπουν».

Κλείνοντας με ποιες τρεις λέξεις θα περιέγραφες τον εαυτό σου;

«Ένας καλός φίλος» 

Πηγή: To10.gr