Η «εξομολόγηση» του Βασίλη Χατζηπαναγή! - «Έτσι με... έχασε ο Ολυμπιακός»

The "confession" of Vassilis Chatzipanagi! - "Olympiacos lost me ..."

One of the top Greek footballers, Vasilis Hatzipanagi, gave a full-length interview on a Ukrainian website and talked about his journey to the "world" of football and revealed unfamiliar tracks from his career.


An interview of all the matter was given on a Ukrainian website by Vasilis Hatzipanagi, one of the top Greek footballers, spoke about his first football steps and about the way he was in Greece.

He also made a historical retrospective, revealing unfamiliar details from his career.

- How did you find yourself in the Soviet Union?

"The parents were political refugees, they moved from Thessaloniki to Tashkent in 1949. Five years later I was born."

- At the age of 17 you played for the first time in the first group, how did you call it the people of Pachacor?

"The Greeks called me Lakis and the Uzbeks, Hoxha, a prestigious name. I remember the years I played football in Tashkent with nostalgia. Pachacor was a group of particular gravity. "

- You remember your debut in the Soviet Union Championship:

"Of course, we played against Shakhtar Donetsk, where I scored my first goal. I still remember that in 1974, we played against Zori, who was a champion in 1972 and we won it with 4-2 there, I scored the best finish of the month. A magazine called "Physical Culture and Sport," had a photo of myself and a skier and wrote that the dribbling looks like a skier. "

- Probably very small in your list will be your victory against against Dynamo Kiev by 5-0?

"It was the most intense win of the season. We faced Dynamo on October 17, then he was one of the best teams in Europe, and a few days earlier they had won Bayern Munich. But we have always been a tough opponent for Dynamo.

In the first twenty minutes, Dynamo's footballers could not control the ball. I scored the first goal of my team. Pachacor was the only team to win twice in the Dynamo Championship.

- Who was the leader of Pachacor?

"Bertor Abnoraimov was the biggest of us and had 95 goals in the top USSR Championship. Then Misha Although Fedorov with whom we had made a very strong aggressive trio. Me and Fedorov had scored nine goals, while Misha scored and scored for the rest. "

- The most important games were against Kairat?

"Yes, it was real fighting. For our group's friends it was very important to win our neighbors. Finding a ticket for these games was really rare. The stadium was always full, with over 40,000 people in the stands. When Pachacor struggled to the top league in all games, we had 35,000 fans. "

- How did you feel when you learned he crashed the Pahatocore plane in 1979?

"It was a shock to me, it was very difficult for me to accept that. A while ago I went to visit Tashkent, I talked with all the kids about how I'm going to Greece. "

- You stumbled when you lost the Montreal Olympics because you left for Greece?

"I'm sorry, but I will not turn back time. When I was traveling to Greece I did not know the level of football. In the USSR I was fighting for the Olympic team. I remember the qualifiers for the Montreal Olympics, I had played in four games and scored against Yugoslavia, the team had won 3-0. We also won Iceland twice and then Norway 4-0. I believe I won the right to participate in the Olympic Games.

When I came to Greece I saw that the level was completely different. "

- Why did you choose to go to Iraklis and not to a team in the capital like Olympiakos, Panathinaikos and AEK?

"Olympiacos wanted to sign a contract with me, but he chose the wrong way. He made a formal proposal to my team but then you did not get a transcript for a foreign team.

In Greece, I did not move as a footballer but as a political refugee who returned to his homeland. My grandmother and my uncles lived in Thessaloniki where I moved. Heracles moved immediately and signed a contract. "

- Did they immediately give you a car and a house?

"Yes, the people there were real masters. But in the 1970s in Greece, "rigid rules" were "reigned". Footballers had a low salary. When you signed a contract with a team, they were tugging at you as the club had the right to hold you for even ten years.

I went into a trap as I signed a contract for two years but did not mean that the team would have my rights for ten years. "

- Two years later did you indict Hercules?

Yes, and I won the court. The civil court had abolished ten-year contracts, but my attempt to "break" my contract with Hercules failed. The club appealed and won the court battle. "

- Why did not Hercules sell you to a group of Western Europe? Was there no offer?

"There were suggestions from Roma and Stuttgart but also from Arsenal. They offered me a million to sign a contract. I was in London at first to overcome my injury to the meniscus and then I took part in the training of the "Norman". The Arsenal people did not want to leave London but the president of Heracles did not even want to hear about my transcription. I was the only one I could keep the team's financial health. "

- Do you mean because of ticket sales?

"Things before I came to Hercules were completely different. Before I came to the stadium there were 3,000 tickets, while after 15,000 I was the favorite of the audience. "

- Did they see Hercules as a hen that eats golden eggs?

"That's exactly what the world of the team could not understand. They say that if Vassilis Hatzipanagis leaves, it will be a big reversal for the whole team. Since I went to Hercules, the team has improved and in my first year I have won the cup. In the final we had won Olympiacos in a game that all the Greeks of the world had seen. "

- When did not you win the championship in Greece?

"It was something impossible for Hercules. For two consecutive years (1983,1984) we had the bronze medal, it was very difficult to get out of the podium by Panathinaikos and AEK. I was fighting in the attack and in the center, trying to pass through for my teammates. When I was in Hercules, three of my teammates were called to the National Team. "

- Why did not you manage to fight in National Greece?

"This was a complex issue for me. I had fought in unofficial races with the USSR, I had taken part in two unofficial tournaments involving only socialist countries. After a long time in 1976 I participated in a friendly with Greece.

We faced Poland but the rivals acknowledged me and then I was banned from being a member of National Greece. "

- When you were 45 years of age you once again played with the shirt of Greece how did this invitation come up?

 "The Federation of Greece has decided to organize a game in my honor. It was a pleasure for me that I could not fight when I was younger. I had been fighting for 25 minutes, I was psychologically prepared for this game. "

- In 1984 did you fight with the mixed world?

"I'm very proud to be called. In America there were many Greeks, who said that if Vasilis Hatzipanagis came they would buy 15 thousand tickets and they did it.

I remember that the commentator was Greek-born Vassilis Hatzipanagis born in the USSR. The fight was held in the US, I fought alongside Benbecueauer, Kevin Kigang, Marios Khebes, Felix Maqat.

From the game I got 3 thousand dollars but most of the proceeds went for charity. But when 15,000 Greeks call your name is an incredible feeling. "

- During your career, did you score six goals from a direct corner? Was it something you worked on?

"Yes, I was working hard, if I was not wrong, I had achieved more goals by Lombanovski. Nowadays in modern football it is very difficult to see something like that. "

What do you do now that you stopped football?

"Football has not left my life. With the Federation of Greece, we had an academy that found talent across Northern Greece, and now our contract expired. We agreed with Hercules to go ahead with this particular project. "
===Η «εξομολόγηση» του Βασίλη Χατζηπαναγή! - «Έτσι με... έχασε ο Ολυμπιακός»

Ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές, ο Βασίλης Χατζηπαναγής, παραχώρησε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη σε ουκρανική ιστοσελίδα και μίλησε για την διαδρομή του στον «κόσμο» του ποδοσφαίρου και αποκάλυψε άγνωστα κομμάτια από την καριέρα του.

Μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης παραχώρησε σε Ουκρανική ιστοσελίδα ο Βασίλης Χατζηπαναγής, ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές, μίλησε για το πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα αλλά και για τον τρόπο που βρέθηκε στην Ελλάδα.

Ακόμη έκανε μια ιστορική αναδρομή, αποκαλύπτοντας άγνωστες λεπτομέριες από την καριέρα του.

- Πως βρέθηκες στην Σοβιετική ένωση; 

«Οι γονείς ήταν πολιτικοί πρόσφυγες, μετακόμισαν από τη Θεσσαλονίκη στη Τασκένδη το 1949. Πέντε χρόνια αργότερα γεννήθηκα».

- Στην ηλικία των 17 αγωνίστηκατε για πρώτη φορά στην πρώτη ομάδα, πως σε αποκαλούσαν οι άνθρωποι της Παχτακόρ;

«Οι Έλληνες με φώναζαν Λάκη και οι Ουζμπέκοι, Χότζα, ένα όνομα με κύρος. Θυμάμαι τα χρόνια που έπαιζα ποδόσφαιρο στην Τασκένδη με νοσταλγία. Η Παχτακόρ ήταν μια ομάδα με ιδιαίτερη βαρύτητα». 

- Θυμάσαι το ντεμπούτο σου στο πρωτάθλημα της Σοβιετικής Ένωσης:

«Φυσικά, παίξαμε κόντρα στην Σακτάρ Ντόνετσκ, όπου και σκόραρα το πρώτο μου γκολ. Θυμάμαι ακόμα ότι το 1974, παίξαμε κόντρα στη Ζόρι, που ήταν πρωταθλήτρια το 1972 και την κερδίσαμε με 4-2 εκεί μάλιστα σημείωσα το καλύτερο τέρμα του μήνα. Ένα περιοδικό το «Physical Culture and Sport», είχε φωτογραφία δικιά μου και ενός σκιέρ και έγραφε πως η ντρίπλα μοιάζει με κίνηση σκιέρ».

- Πιθανότατα ψιλά στη λίστα σας θα βρίσκεται η νίκη σας κόντρα κόντρα στην Ντιναμό Κιέβου με 5-0;

«Ήταν η πιο έντονη επικράτηση όλης της σεζόν. Αντιμετωπίσαμε την Ντιναμό στις 17 Οκτωβρίου, τότε ήταν από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη, μάλιστα λίγες μέρες πιο πριν είχαν κερδίσει την Μπάγιερ Μονάχου. Αλλά πάντοτε ήμασταν ένας σκληρός αντίπαλος για την Ντιναμό. 

Στα πρώτα είκοσι λεπτά οι ποδοσφαιριστές της Ντιναμό δεν μπορούσαν να ελέγξουν την μπάλα. Εγώ πέτυχα το πρώτο γκολ της ομάδας μου. Η Παχτακόρ ήταν η μοναδική ομάδα που κέρδισε δύο φορές μέσα στο πρωτάθλημα την Ντιναμό.

- Ποίος ήταν ο ηγέτης της Παχτακόρ; 

«Ο Μπεράτορ Αμπνουραϊμόφ, ήταν ο μεγαλύτερος από εμάς και είχε πετύχει 95 τέρματα στο κορυφαίο πρωτάθλημα της ΕΣΣΔ. Στη συνέχεια της Μίσα Αν και τον Φεντόροφ με τους οποίους είχαμε κάνει μια πολύ δυνατή επιθετική τριάδα. Εγώ και ο Φεντόροφ είχαμε πετύχει εννέα τέρματα, ενώ ο Μίσα Αν και σκόραρε και έφτιαχνε φάσεις για τους υπόλοιπους».

- Τα πιο σημαντικά παιχνίδια ήταν απέναντι στην Καϊράτ; 

«Ναι, ήταν πραγματικές μάχες. Για τους φίλους της ομάδας μας ήταν πολύ σημαντικό να κερδίσουν τους γείτονες μας. Το να βρεις εισιτήριο για αυτά τα παιχνίδια ήταν πραγματικά σπάνιο. Πάντα το γήπεδο ήταν γεμάτο, με πάνω από 40.000 χιλιάδες κόσμο στις κερκίδες.  Όταν η Παχτακόρ αγωνιζόταν στο κορυφαίο πρωτάθλημα σε όλα τα παιχνίδια είχαμε 35.000 χιλιάδες φιλάθλους».

- Πως νιώσατε όταν μάθατε ότι συνετρίβη το αεροπλάνο της Παχτακόρ το 1979;

«Ήταν ένα σοκ για εμένα, ήταν πολύ δύσκολο για εμένα να το αποδεχτό όλο αυτό. Πριν από λίγο καιρό είχα πάει για επίσκεψη στην Τασκένδη, μίλησα με όλα τα παιδιά για το πως περνάω στην Ελλάδα».

- Στεναχωρήθηκες όταν έχασες τους Ολυμπιακούς αγώνες του Μόντρεαλ, επειδή έφυγες για την Ελλάδα;

«Λυπάμαι, αλλά δεν θα γυρίσω το χρόνο πίσω. Όταν ταξίδευα για την Ελλάδα δεν ήξερα το επίπεδου του ποδοσφαίρου. Στην ΕΣΣΔ αγωνιζόμουν για την Ολυμπιακή ομάδα. Θυμάμαι τα προκριματικά για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Μόντρεαλ, είχα παίξε σε τέσσερα παιχνίδια και σκόραρα απέναντι στην Γιουγκοσλαβία η ομάδα είχε κερδίσει με 3-0. Επίσης κερδίσαμε δύο φορές την Ισλανδία και στη συνέχεια με 4-0 τη Νορβηγία. Πιστεύω πως κέρδισα το δικαίωμα να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Όταν ήρθα στην Ελλάδα είδα ότι το επίπεδο ήταν εντελώς διαφορετικό».

- Γιατί επιλέξατε να πάτε στον Ηρακλή και όχι σε μια ομάδα της πρωτεύουσας όπως είναι οι Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ;

«Ο Ολυμπιακός ήθελα πολύ να υπογράψει συμβόλαιο μαζί μου, αλλά επέλεξε λάθος τρόπο. Κατέθεσε επίσημη πρόταση στην ομάδα μου αλλά τότε δεν γινόταν να πάρεις μεταγραφή για ομάδα του εξωτερικού.

Στην Ελλάδα δεν μετακόμισα ως ποδοσφαιριστής αλλά ως πολιτικός πρόσφυγας που επέστρεφε πίσω στην πατρίδα του. Η γιαγιά μου και οι θείοι μου έμεναν στη Θεσσαλονίκη όπου και μετακόμισα. Ο Ηρακλής κινήθηκε άμεσα και υπογράψαμε συμβόλαιο».

- Σας έδωσαν αμέσως αυτοκίνητο και σπίτι;

«Ναι, οι άνθρωποι εκεί ήταν πραγματικοί κύριοι. Αλλά στην δεκαετία του 1970 στην Ελλάδα «βασίλευαν» άκαμπτοι κανόνες. Οι ποδοσφαιριστές είχαν χαμηλό μισθό. Όταν υπέγραφες συμβόλαιο με μια ομάδα, σε έδεναν χειροπόδαρα καθώς ο σύλλογος είχε δικαίωμα να σε κρατήσει ακόμα και για δέκα χρόνια. 

Έπεσα σε παγίδα καθώς υπέγραψα συμβόλαιο για δύο χρόνια αλλά δεν έδωσα σημασία στο ότι η ομάδα θα είχε τα δικαιώματα μου για δέκα χρόνια». 

- Δύο χρόνια αργότερα μήνυσες τον Ηρακλή;

Ναι και κέρδισα το δικαστήριο. Το πολιτικό δικαστήριο είχε καταργήσει τις συμβάσεις των δέκα ετών, αλλά η προσπάθεια μου να «σπάσω» το συμβόλαιο μου με τον Ηρακλή απέτυχε. Ο σύλλογος έκανε έφεση και κέρδισε τη δικαστική μάχη».

- Γιατί ο Ηρακλής δεν σε πούλησε σε κάποια ομάδα της Δυτικής Ευρώπης; Δεν υπήρχε κάποια προσφορά ;

«Υπήρχαν προτάσεις από την Ρόμα και την Στουγγάρδη αλλά και από την Άρσεναλ. Μου πρόσφεραν ένα εκατομμύριο για να υπογράψω συμβόλαιο. Βρέθηκα στο Λονδίνο αρχικά για να ξεπεράσω τον τραυματισμό μου στο μηνίσκο και στη συνέχεια πήρα μέρος στις προπονήσεις των «Κανονιέρηδων». Οι άνθρωποι της Άρσεναλ δεν ήθελαν να φύγω από το Λονδίνο αλλά ο πρόεδρος του Ηρακλή δεν ήθελε καν να ακούσει για την μεταγραφή μου. Ήμουν ο μοναδικός που μπορούσα να κρατήσω την οικονομική υγεία της ομάδας».

- Εννοείς λόγω των πωλήσεων εισιτηρίων; 

«Τα πράγματα πριν την έλευση μου στον Ηρακλή ήταν εντελώς διαφορετικά. Πριν έρθω εγώ στο γήπεδο υπήρχαν 3.000 εισιτήρια, ενώ μετά 15.000, ήμουν ο αγαπημένος του κοινού».

- Δηλαδή στον Ηρακλή σε έβλεπαν σαν κότα που γεννάει χρυσά αυγά;

«Ακριβώς αυτό, ο κόσμος της ομάδας δεν μπορούσε να το καταλάβει αυτό. Έλεγαν πως αν φύγει ο Βασίλης Χατζηπαναγής θα είναι ένα μεγάλο πισωγύρισμα για όλη την ομάδα. Από όταν πήγα εγώ στον Ηρακλή η ομάδα βελτιώθηκε και στην πρώτη μου χρονιά εκεί κατακτήσαμε το κύπελλο. Στον τελικό είχαμε κερδίσει τον Ολυμπιακό σε ένα παιχνίδι που το είχαν δει όλοι οι Έλληνες του κόσμου».

- Πότε όμως δεν κατακτήσατε το πρωτάθλημα στην Ελλάδα; 

«Ήταν κάτι αδύνατο για τον Ηρακλή. Δύο συνεχόμενες χρονιές (1983,1984) φέραμε το χάλκινο μετάλλιο ήταν πολύ δύσκολο να βγάλεις από το βάθρο τον Ολυμπιακό τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Αγωνιζόμουν στην επίθεση και στο κέντρο, προσπαθούσα να περνάω πάσες για τους συμπαίκτες μου. Όταν ήμουν στον Ηρακλή τρεις συμπαίκτες μου κλήθηκαν στην Εθνική ομάδα».

- Γιατί η δεν κατάφερες να αγωνιστείς στην Εθνική Ελλάδος;

«Αυτό ήταν ένα περίπλοκο θέμα για εμένα. Είχα αγωνιστεί σε ανεπίσημους αγώνες με την ΕΣΣΔ, είχα πάρει μέρος σε δύο ανεπίσημα τουρνουά στα οποία συμμετείχαν μόνο σοσιαλιστικές χώρες. Μετά από καιρό το 1976 συμμετείχα σε ένα φιλικό με την Ελλάδα. 

Αντιμετωπίσαμε την Πολωνία αλλά οι αντίπαλοι με αναγνώρισαν και στη συνέχεια μου απαγορεύτηκε να είμαι μέλος της Εθνικής Ελλάδος».

- Όταν ήσουν 45 ετών έπαιξες για ακόμα μια φορά με την φανέλα της Ελλάδας πως προέκυψε αυτή η πρόσκληση ;

 «Η Ομοσπονδία της Ελλάδας αποφάσισε να διοργανώσει ένα παιχνίδι προς τιμή μου. Ήταν μια ικανοποίηση για εμένα που δεν κατάφερα να αγωνιστώ όταν ήμουν νεότερος. Είχα αγωνιστεί για 25 λεπτά, ήμουν προετοιμασμένο ψυχολογικά για αυτό το παιχνίδι».

- Το 1984 αγωνίστηκες με την μικτή κόσμου;

«Είμαι πολύ περήφανος που κλήθηκα. Στην Αμερική υπήρχαν πολλοί Έλληνες, οι οποίοι είπαν πως αν έρθει ο Βασίλης Χατζηπαναγής θα αγοράσουν 15 χιλιάδες εισιτήρια και το έκαναν.

Θυμάμαι ότι ο σχολιαστής έλεγε ο Έλληνας Βασίλης Χατζηπαναγής που έχει γεννηθεί στην ΕΣΣΔ. Ο αγώνας διεξήχθη στις ΗΠΑ, αγωνίστηκα μαζί με τους Μπενκεμπάουερ, Κέβιν Κίγκαν, Μάριο Κέμπσε, Φέλιξ Μάγκατ.

Από το παιχνίδι πήρα 3 χιλιάδες δολάρια αλλά τα περισσότερα έσοδα πήγαν για φιλανθρωπικό σκοπό. Αλλά όταν 15 χιλιάδες Έλληνες φωνάζουν το όνομα σου είναι ένα απίστευτο συναίσθημα».

- Κατά την διάρκεια της καριέρας σας, πέτυχες έξι γκολ από απευθείας κόρνερ ήταν κάτι που δούλευες στην προπόνηση;

«Ναι δούλευα πολύ, αν δεν κάνω λάθος είχα πετύχει περισσότερα τέρματα με κόρνερ από τον Λομπανόβσκι. Πλέον στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι πολύ δύσκολο να δούμε κάτι τέτοιο».

Με τι ασχολείσαι τώρα που σταμάτησες το ποδόσφαιρο; 

«Το ποδόσφαιρο δεν έχει φύγει από τη ζωή μου. Με την ομοσπονδία της Ελλάδας είχαμε μια ακαδημία που έβρισκε ταλέντα σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, πλέον το συμβόλαιο μας έληξε. Συμφωνήσαμε με τον Ηρακλή να προχωρήσουμε μαζί το συγκεκριμένο πρότζεκτ». 
Πηγή:SDNA