Δύο ιστορίες για τον Ντάνιελ Σούμπασιτς

Two stories about Daniel Schubasic

Daniel Schubasic "scored" with Croatia's qualification in the quarter-finals of the World Cup.
What are the two stories that have "marked" their own lives?

I know the junks for the flies. The hero seems to be in difficulty. Such was the 33-year-old goalkeeper on Sunday night, giving the national team of his homeland the ticket for the next round of the World Cup and taking his compatriots to the streets to celebrate the great qualification.

Swabian is in the forefront, everyone is talking about him, the three Danish penalties he has defeated, but also the aspects of his life that have been stigmatized by a friend's death and by the "fight" for a woman.

On March 29, 2008, Zadar was playing home against Cimbalia for the Croatian championship. One of her players, midfielder Hervée Choustic chasing the ball, fought for a while on a wall that was only three meters away from the pitch and split the platforms and suffered serious head injuries. He was immediately taken to the local hospital and entered the operating room. He remained in a coma until April 2, 2008 when an infection caused a deterioration in his condition. At 13:51 on April 3, the hospital announced his death.

Ten years later, Subasic still honors the memory of his good friend, who left prematurely life. In each game there is a t-shirt in the form of a poor soccer player. After each victory he looks at the sky and raises his hands up. Playing for him, defeat him. "Chrwoy will always be with me, in my blouse, in my heart"

The two of them grew up together in Zadar, and they did the first footsteps of football. "They were like siblings, they were not just friends. Daniel is also my son, "says Tsushic's father.

Swabian was born in Zadar, in the heart of the Adriatic Sea. The fact, however, that his father is a Serbo-Croatian woman had been a big problem when he met the woman of his life. In 2007, Daniel and Antonya began to emerge, which caused the strong reaction of the girl's father, who did not want to hear anything about ... Serbian bridegroom. He even reached the point of beating his daughter and sending her to the hospital and complying, while he ended up in the detention center!

Their love, however, managed to overcome any obstacle, even if Swabian had said then, causing anger in Croatia that "... I am Serbian, Antony is from Croatia but showed her love and came with me." Anthony, really, ... blew up from her house and moved to Zadar with the footballer.

A few years later, and having been international with Croatia, he rebuked this statement by saying that "... my father is Orthodox, I am a Croatian Catholic."

Swabian has left Zadar, together they went to Split when he was acquired by Hiddut and they have been living together since 2012 in Monaco. In the place he was born is a local hero. He portrays the city with his social media posts, helps in whatever way he can at charity events, build and equip football grounds.

From Zadar to Split and from there to Monaco, with steady steps, with Antonya at his side, with Chvorie in his heart, Daniel Schubasic proves that people become heroes when they have no choice.
===Δύο ιστορίες για τον Ντάνιελ Σούμπασιτς

Ο Ντάνιελ Σούμπασιτς «σημάδεψε» με την παρουσία του την πρόκριση της Κροατίας στα προημιτελικά του Μουντιάλ. Ποιες είναι οι δύο ιστορίες που έχουν «σημαδέψει» τη δική του ζωή;

Na muci se poznaju junaci. Στην δυσκολία φαίνεται ο ήρωας. Τέτοιος ήταν ο 33χρονος τερματοφύλακας το βράδυ της Κυριακής χαρίζοντας στην εθνική ομάδα της πατρίδας του το εισιτήριο για την επόμενη φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και βγάζοντας τους συμπατριώτες του στους δρόμους για να γιορτάσουν τη σπουδαία πρόκριση. 

Ο Σούμπασιτς είναι στο προσκήνιο, όλοι μιλούν γι' αυτόν, για τα τρία πέναλτι των Δανών που απέκρουσε, αλλά και για τις πτυχές της ζωής του, που έχει στιγματιστεί από τον χαμό ενός φίλου και από τη «μάχη» για μια γυναίκα. 

Στις 29 Μαρτίου 2008, η Ζαντάρ έδινε εντός έδρας παιχνίδι κόντρα στην Τσιμπάλια  για το πρωτάθλημα Κροατίας. Ένας από τους παίκτες της, ο μεσοεπιθετικός Χρβόγιε Τσούστιτς κυνηγώντας τη μπάλα έπεσε με φόρα σε έναν τοίχο, ο οποίος απείχε μόλις τρία μέτρα από τον αγωνιστικό χώρο και χώριζε τις εξέδρες και υπέστη σοβαρές κακώσεις στο κεφάλι. Μεταφέρθηκε αμέσως στο τοπικό νοσοκομείο και μπήκε στο χειρουργείο. Έμεινε σε κώμα ως τις 2 Απριλίου 2008 όταν μια μόλυνση προκάλεσε επιδείνωση της κατάστασής του. Στις 13:51 της 3ης Απριλίου, το νοσοκομείο ανακοίνωσε τον θάνατό του. 

Δέκα χρόνια μετά ο Σούμπασιτς τιμά ακόμα τη μνήμη του καλού φίλου του, ο οποίος έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Σε κάθε παιχνίδι φορά κάτω από τη φανέλα μια μπλούζα με τη μορφή του αδικοχαμένου ποδοσφαιριστή. Μετά από κάθε νίκη κοιτάζει τον ουρανό και σηκώνει τα χέρια του ψηλά. Παίζει γι' αυτόν, νικά γι' αυτόν. «Ο Χρβόγιε θα είναι πάντα μαζί μου, στη μπλούζα μου, στην καρδιά μου» 

Οι δυο τους μεγάλωσαν μαζί στο Ζαντάρ, παρέα έκαναν τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα. «Ήταν σαν αδέρφια, δεν ήταν απλά φίλοι. Ο Ντάνιελ είναι και δικός μου γιος» λέει ο πατέρας του Τσούστιτς. 

O Σούμπασιτς γεννήθηκε στο Ζαντάρ, στην καρδιά της Αδριατικής θάλασσας. Το γεγονός, όμως, ότι ο πατέρας του είναι Σερβοκροάτης έμελλε να του δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα όταν γνώρισε τη γυναίκα της ζωής του. Το 2007 ο Ντάνιελ και η Αντονίγια άρχισαν να βγαίνουν, κάτι που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του πατέρα της κοπέλας, ο οποίος δεν ήθελε να ακούει με τίποτα για... Σέρβο γαμπρό. Έφτασε, μάλιστα, σε σημείο να ξυλοκοπήσει την κόρη του και να τη στείλει στο νοσοκομείο μπας και συμμορφωθεί, ενώ ο ίδιος κατέληξε στο κρατητήριο! 

Ο έρωτας τους, ωστόσο, κατάφερε να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο, έστω κι αν ο Σούμπασιτς είχε πει τότε, προκαλώντας οργή στην Κροατία πως «… είμαι Σέρβος, η Αντονίγια είναι από την Κροατία, αλλά έδειξε την αγάπη της και ήρθε μαζί μου». Η Αντονίγια, πραγματικά, το... έσκασε από το σπίτι της και μετακόμισε στο Ζαντάρ με τον ποδοσφαιριστή.  

Λίγα χρόνια μετά και αφού πλέον ήταν διεθνής με την Κροατία ανασκεύασε αυτή τη δήλωση λέγοντας ότι «… ο πατέρας μου είναι ορθόδοξος, εγώ είμαι Κροάτης καθολικός». 

Ο Σούμπασιτς έφυγε από τη Ζαντάρ, μαζί πήγαν στο Σπλιτ όταν αυτός αποκτήθηκε από τη Χάιντουκ και μαζί ζουν από από το 2012 στο Μονακό. Στον τόπου που γεννήθηκε είναι τοπικός ήρωας. Προβάλλει την πόλη με τις αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βοηθά με όποιον τρόπο μπορεί σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, φτιάχνει και εξοπλίζει ποδοσφαιρικά γήπεδα. 


Από το Ζαντάρ στο Σπλιτ και από εκεί στο Μονακό, με σταθερά βήματα, με την Αντονίγια στο πλευρό του, με τον Χρβόγιε στην καρδιά του, ο Ντάνιελ Σούμπασιτς αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι γίνονται ήρωες όταν δεν έχουν άλλη επιλογή.  
Πηγή: SDNA